Μια μπαλάντα των Εξαρχείων
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
πού κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μέτς.
Κάνουν ότι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους…
Κατερίνα Γώγου, Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά (απόσπασμα)
Graffiti is one of the few tools you have if you have almost nothing. And even if you don’t come up with a picture to cure world poverty you can make someone smile while they’re having a piss.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Banksy, Banging Your Head Against a Brick Wall
Η νέα ενότητα έργων του Νίκου Λεοντόπουλου με τίτλο «X ΑΡΧΕΙΑ», πέρα από την έκπαγλη παραβατική ομορφιά που μαεστρικά αποκαλύπτει, πυροδοτεί ταυτόχρονα έναν καινούριο τρόπο θέασης στα γενναία λουλούδια και τα επίτοιχα πυροτεχνήματα της πόλης.
Φωτογραφίζοντας με πάθος, παραδίδοντας μια άρτια ιστορική καταγραφή και αισθητική αναζήτηση, ο Λεοντόπουλος, σε συνέχεια των αξέχαστων «Λιπασμάτων» του, ιχνηλατεί και επανασυστήνει ένα οικείο αστικό αθηναϊκό τοπίο που υφαίνεται και ξηλώνεται σιωπηλά, που άλλοτε ξεψυχά και άλλοτε πάλλεται, που ακροβατεί ανάμεσα στη δυστοπία και τη φαντασμαγορία.
Ετοιμόρροπα και ανακαινισμένα βανδαλισμένα νεοκλασικά, πολυκατοικίες μεσοπολέμου με ευγενείς εισόδους και από καιρό χαμένα κοσμητικά γλυπτά μέλη, δαντελωτά εμπορικά σκέπαστρα και στριφογυριστές σκάλες υπηρεσίας, αποχρωματίζονται σταδιακά μπροστά στον φακό, αφήνοντας τόπο, υφή και ήχο στις ζοφερές εκρήξεις και τις μικρές πυρκαγιές των χρωμάτων, στους περιπετειώδεις ελισσόμενους λαβυρίνθους και τις συναρπαστικές μονοκονδυλιές των σχημάτων που σαν οργιώδεις κισσοί αγκαλιάζουν επίμονα την ιστορία των δρόμων και των κτηρίων, ακυρώνοντας χωρίς κρότο τη νενομισμένη της μνήμη. Επανεκκινώντας την με έναν λυγμό.
Ίρις Κρητικού, Αρχαιολόγος και Ιστορικός τέχνης (απόσπασμα)