Πρόκειται για γλυπτικές συνθέσεις, στις οποίες ο ζωγράφος και γλύπτης Νίκος Ζήβας, χρησιμοποιεί αντικείμενα προβιομηχανικής τεχνολογίας και αρχιτεκτονικά σπαράγματα (χαρακτηριστικό της ευρύτερης γλυπτικής δουλειάς του), τα οποία συνδυάζονται και εντάσσονται οργανικά, μέσα σε γεωμετρικές κατασκευές από σύγχρονο υλικό, εν προκειμένω, σίδηρο.
Τα σχήματα αυτών των συγκεκριμένων παλαιών αντικειμένων, καθοδηγούν την συνθετική διαδικασία, αποκαλύπτοντας την συμπαντική και αφαιρετική τους μορφή, αφού πλέον έχουν απωλέσει τη χρηστική τους λειτουργία.
Έτσι σφαίρες και κύλινδροι (τριπτήρες, πέτρινα και σιδερένια βόλια, κιονίσκοι, πέτρινα αγροτικά εργαλεία) ως εκκρεμή, ανταποκρίνονται και αντιστοιχίζονται στις οπές και τις κοιλότητες πέτρινων και μαρμάρινων γουδιών, γουρνών, λιθαριών, πηγαδιών, πιθαριών κ.α., αναφερόμενα σε συμπαντικές φυσικές μορφές και σχέσεις όπως η έλξη, η κίνηση της μάζας, τα βαρυτικά και τα μαγνητικά πεδία, οι μαύρες οπές του διαστήματος… και όλα αυτά ενταγμένα μέσα σε βασικά αρχετυπικά γεωμετρικά σχήματα όπως παραδείγματος χάριν, η Πυραμίδα ή ο Κώνος. Το εύρος και το μέγεθος των γλυπτών εξαρτάται από το μέγεθος, το εύρος και τη δυναμική των μορφών, των παλαιών αυτών αντικειμένων.
Την έκθεση αυτών των γλυπτών του Νίκου Ζήβα, συνοδεύει μία σειρά μικρών σχεδίων του (9 x 9 cm) με κάρβουνο και μολύβι, με ανάλογη θεματική, τα οποία συνέβαλαν στη σύνθεση αυτής της εγκατάστασης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συμπερασματικά, η αφαιρετικότητα των χρηστικών αυτών αντικειμένων, καθώς και η αίγλη του χειροποίητου μέσα από το πέρασμα του χρόνου, που φανερώνει την ικανότητα και το γούστο των παλαιών μαστόρων, συνδυασμένες και ενταγμένες σε μία σύγχρονη σύνθεση, οδηγούν στην γοητευτική συνάντηση και στην ταύτιση, της τυπολογίας των γλυπτών μορφών με τις θεωρίες της σύγχρονης επιστήμης.