Ντεβέντρα Μπάνχαρτ: Για μια psychedelic folk συναυλία με ελεύθερη είσοδο στο ΚΠΙΣΝ

Η αγαπημένη σειρά συναυλιών Parklife του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) παρουσιάζει και φέτος το καλοκαίρι καλλιτέχνες διεθνούς βεληνεκούς καλύπτοντας ένα ευρύ μουσικό φάσμα και δίνοντας αφορμή για ξεχωριστές μουσικές αποδράσεις στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος.

Την Πέμπτη 25 Ιουλίου, ο Ντεβέντρα Μπάνχαρτ (Devendra Banhart), ένας από τους βασικούς εκφραστές της psychedelic folk σκηνής, έρχεται στην Αθήνα μετά από 18 χρόνια, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής περιοδείας του, με πρώτο σταθμό το Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος. Στη συναυλία στο ΚΠΙΣΝ θα παρουσιάσει τραγούδια από όλη τη δισκογραφία του, αλλά και από το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Flying Wig, το οποίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2023 και περιλαμβάνει, όπως ο ίδιος δηλώνει, «μερικά νέα τραγούδια απελπισίας, ευγνωμοσύνης, συγχώρεσης και θλίψης». Το Flying Wig αποτελεί ένα «κουτί» με συναισθήματα, αλλά και παράδοξα, που προέκυψαν από την 20ετή ενασχόληση του Banhart με τη μουσική: πληγωμένος από τη μάχη με τη ζωή και την απώλεια βρέθηκε σε απελπισία και το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ενός άλμπουμ όπου τα συνθεσάιζερ δείχνουν την πιο συναισθηματική πτυχή τους.

Special Guest: Amalia and the Architects.

H συναυλία πραγματοποιείται με ελεύθερη είσοδο χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Λίγα λόγια για τον Ντεβέντρα Μπάνχαρτ

Γεννημένος στο Τέξας, ο Ντεβέντρα Μπάνχαρτ (Devendra Banhart) μεγάλωσε στην πατρίδα της μητέρας του, τη Βενεζουέλα, πριν επιστρέψει στις ΗΠΑ στην εφηβεία του. Το καλοκαίρι του 2000, εγκατέλειψε τη σχολή Καλών Τεχνών στην πατρίδα του και μετακόμισε στο Παρίσι. Εκεί, τον ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης ενός μικρού κλαμπ, ο οποίος τον επέλεξε για να ανοίγει συναυλίες για μικρά, indie rock συγκροτήματα. Εντωμεταξύ, για όλο αυτό το διάστημα ηχογραφούσε τραγούδια. Μικρά και μεγάλα, απλά και πιο σύνθετα, στην κιθάρα ή στο πιάνο.

Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, σε μια συναυλία στο κλαμπ Fold στο Λος Άντζελες, ο Banhart γνωρίστηκε με τον Michael Gira, frontman των Swans , των θρύλων του νεοϋορκέζικου gloom-rock, και ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας Young God Records. Το άλμπουμ με τίτλο Oh Me Oh My κυκλοφόρησε το 2002 από την δισκογραφική του Gira και ο Banhart έγινε αυτοστιγμεί ο κύριος εκπρόσωπος και εκφραστής της freak folk σκηνής και του λεγόμενου, τότε, κινήματος New Weird America.

Ο Banhart έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι Anohni & The Johnsons, ο Beck και ο ηθοποιός Gael García Bernal, ενώ άλμπουμ του όπως το Niño Rojo και το Rejoicing in the Hands ήταν indie επιτυχίες που αγαπήθηκαν εξίσου από κοινό και κριτικούς.

Παραμένει, μέχρι σήμερα, ένας μουσικός που δεν είναι εύκολο να τον κατατάξεις. Κι αυτό επειδή η εκτενής του δισκογραφία περιλαμβάνει ψήγματα ambient μουσικής, fuzz rock της δεκαετίας του ’60, new wave της δεκαετίας του ’80 αλλά και λατινοαμερικανική tropicália, καταφέρνοντας κάθε φορά να ενσωματώνει όλους αυτούς τους ήχους σε ένα και μόνο τραγούδι.

Λίγα λόγια για τους Amalia & The Architects

Oι Amalia & The Architects είναι το solo project του τραγουδοποιού amalia. Οι αρχιτέκτονες, βέβαια, έχουν φύγει καιρό τώρα και ο 26χρονος amalia δεν μοιάζει και πολύ με Αμαλία.

Μετά από δύο singles και ένα EP o πρώτος προσωπικός δίσκος του amalia με τίτλο “amalia???” κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2024 και αποτελείται από 10 τραγούδια-ασκήσεις στην ενηλικίωση.

Με indie rock/pop διάθεση, ο amalia γράφει πρώτα τους στίχους και μετά τη μουσική στα τραγούδια του. Σ’ αυτά, συνηθίζει να κρύβει λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές αναφορές, ενώ οι στίχοι και η μουσική του τρέχουν σε δύο ταχύτητες, αυτήν της λύπης και αυτήν της χαράς, αφήνοντας ερωτηματικά στο ποια θα υπερισχύσει. Έχει ακούσει πολύ Nick Cave, Leonard Cohen, Alex Turner και Morrissey και μερικοί λένε ότι αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Photo Credit: Dana Trippe