Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το μυθιστόρημα Ντόρα Μπρούντερ του Πατρίκ Μοντιανό σε μετάφραση Καλής Τζώρτζη.
“Θα αγνοώ για πάντα πώς περνούσε τις μέρες τις, πού κρυβόταν, μαζί με ποιον ήταν τους μήνες του χειμώνα της πρώτης φυγής της και τις λίγες βδομάδες της άνοιξης που πάλι το είχε σκάσει. Αυτό είναι το μυστικό της. Ένα μικρό και πολύτιμο μυστικό που οι δήμιοι, τα εντάλματα, οι καλούμενες Αρχές Κατοχής, το Ντεπό, οι στρατώνες, τα στρατόπεδα, η Ιστορία, ο χρόνος -καθετί που σε κηλιδώνει και σε φθείρει- δε θα μπορέσουν να της το κλέψουν”.
Η “Ντόρα Μπρούντερ” είναι έργο συναρπαστικό και βαθιά προσωπικό. Η μνήμη παίζει σ’ αυτό κυρίαρχο ρόλο και το Παρίσι υποβάλλει μια μελαγχολική ατμόσφαιρα. Όλα αρχίζουν από μια αγγελία αναζήτησης. Ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι το σκάει από το οικοτροφείο. Οι γονείς της βάζουν αγγελία σε μια παρισινή εφημερίδα στις 31 Δεκεμβρίου 1941, μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της Κατοχής στη Γαλλία. Αυτή η αγγελία, που ο συγγραφέας διάβασε τυχαία το 1989, του γίνεται έμμονη ιδέα και κίνητρο για να διασώσει από τη λήθη την κοπέλα, αλλά και ερέθισμα για να αποκαλύψει πολλές πλευρές της προσωπικής του ζωής.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Πατρίκ Μοντιανό γεννήθηκε το 1945 στο Boulogne-Billancourt, από πατέρα Γάλλο εβραϊκής καταγωγής, από σεφαραδίτικη οικογένεια της Θεσσαλονίκης, και μητέρα Βελγίδα (οι γονείς του γνωρίστηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στο κατεχόμενο Παρίσι). Το 1967 γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα, “La place de l’ etoile”, και το στέλνει στις εκδόσεις Gallimard, με παρότρυνση του καθηγητή του Ρεϊμόν Κενό, οι οποίες το εκδίδουν την επόμενη χρονιά. Σήμερα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς. Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1972, με το βραβείο Goncourt το 1976, με το βραβείο του Ιδρύματος Pierre de Monaco το 1984 και με το μεγάλο βραβείο λογοτεχνίας Paul Morand, για το σύνολο του έργου του, το 2000. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: “Η χαμένη γειτονιά” (Χατζηνικολή), “Οδός σκοτεινών μαγαζιών” (Κέδρος), “Άνθη ερειπίων” (Οδυσσέας), “Το άρωμα της Υβόννης” (Λιβάνης, νέα έκδοση: “Η βίλα της θλίψης”), “Κυριακές του Αυγούστου” (Καστανιώτης), “Ντόρα Μπρούντερ” (Πατάκης), “Η μικρή Μπιζού”, “Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά… “, “Νυχτερινό ατύχημα”, “Στο cafe της χαμένης νιότης” (Πόλις). Έχει γράψει το σενάριο για τις ταινίες “Lacombe, Lucien” του Λουί Μαλ, “Le Fils de Gascogne” του Pascal Aubier και “Bon Voyage/Γοητευτικοί ταξιδιώτες” του Ζαν-Πωλ Ραπενώ. Άλλα έργα του: “La place de l’ etoile”, “Livret de famille”, “Une jeunesse”, “Vestiaire de l’ enfance”, “Voyage de noces”, “Un cirque passe”, “Du plus loin de l’ oubli”, “Des inconnues”, “Paris tendresse”. Το 2014 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, “για την τέχνη της μνήμης μέσω της οποίας ανακάλεσε τα πιο ασύλληπτα ανθρώπινα πεπρωμένα και μας αποκάλυψε τον μικρόκοσμο της Κατοχής”, σύμφωνα με τη λιτή ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του γραμματέα της, Πέτερ Ένγκλουντ “Η γλώσσα του είναι απλή αλλά η δομή των αφηγήσεών του και η συνολική σύνθεση είναι εκλεπτυσμένες και κομψές. Ως ιστορικό, με εντυπωσιάζει ο αυθεντικός τρόπος με τον οποίο ο Μοντιανό χειρίζεται τη μνήμη: ανοίγει διαδρόμους στον χρόνο στους οποίους μπορείς να βαδίσεις και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου”. “Το έργο του μιλάει για τη μνήμη. Επανέρχεται στην ιστορία του, στη γέννησή του και μπορούμε όλοι να ταυτιστούμε μαζί του σε αυτή την αναζήτηση ταυτότητας. Μας αποκαλύπτει την επίδραση που έχει ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος στην ύπαρξή μας, τη θέση που έχει η Αντίσταση και η συνεργασία με τους ναζιστές στο συλλογικό φαντασιακό μας”, δήλωσε στον γαλλικό Τύπο μετά τη βράβευσή του ο εκδότης του Αντουάν Γκαλιμάρ.