Buenos Aires, 1971. O Carlitos είναι ένας νεαρός που μοιάζει με αστέρα του σινεμά: γλυκό πρόσωπο, ξανθές μπούκλες και απαράμιλλο στυλ. Από μικρός ζήλευε τα πράγματα που είχαν οι άλλοι, στην εφηβεία του όμως φανερώνει την πραγματική του φύση: γίνεται κλέφτης. Όταν συναντά στο σχολείο του τον Ramon, ο Carlitos γοητεύεται και κάνει ό,τι μπορεί για να του τραβήξει την προσοχή. Μαζί θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι παρανομίας, έρωτα και καταστροφής. Οι δολοφονίες μοιάζουν σα φυσική κατάληξη της πορείας του, ώσπου ο Carlitos θα συλληφθεί. Η αγγελική του μορφή τραβά την προσοχή του τύπου και της κοινής γνώμης. Το προσωνύμιο που του δίνεται είναι «Άγγελος του Θανάτου» με τη φήμη του να εκτοξεύεται στα ύψη αμέσως μετά τη σύλληψη του. Του αποδίδονται πάνω από σαράντα ληστείες και έντεκα δολοφονίες. Σήμερα μετά από 45 χρόνια εγκλεισμού ο Carlitos είναι ο εγκληματίας με τα περισσότερα χρόνια κράτησης στην ιστορία της Αργεντινής.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Από μικρός ένιωθα δέος απέναντι στους εγκληματίες που έμειναν στην ιστορία. Ο κινηματογράφος και η απεικόνιση της βίας σε αυτόν ασκούσαν γοητεία σε επίπεδο αισθητικής απεικόνισης , ταιριαστή με την έκρηξη εφηβείας μέσα μου. Άλλωστε, η βία στους δρόμους της Αργεντινής παραήταν σκληρή πραγματικότητα για μένα. Όταν αποφάσισα να σκηνοθετήσω την βίαιη ιστορία ενός έφηβου εγκληματία έλαβα υπόψιν όλη τη ρομαντικοποίηση της βίας που είχα υιοθετήσει κι εγώ στην εφηβεία μου. Ένας έφηβος συχνά αντιδρά στις συμβάσεις της καθημερινότητας με επαναστατική σκληρότητα. Σε ποιες συνθήκες, όμως, αυτή η σκληρότητα μπορεί να οδηγήσει στη βία; Προσπάθησα να φωτίσω το τι μπορεί να ώθησε τον Carlitos με όλη την ορμή της εφηβείας του στη διάπραξη εγκλημάτων σα να ήταν φυσικό του δικαίωμα.
Ο Carlitos μοιάζει να κινείται σε ένα μεγάλο κινηματογραφικό πλατό, εκεί όπου ο θάνατος δεν είναι πραγματικότητα αλλά σύμβαση. Οι δολοφονίες σκηνοθετούνται από τον ίδιο έτσι που να τραβούν την προσοχή των Άλλων, και του Θεού πάνω του. Ο Carlitos ισχυρίστηκε πως είναι απεσταλμένος του Θεού στη Γη. Παίρνει έτσι απόσταση από την εγκληματική του δράση και απογυμνώνει τις πράξεις του από κάθε συναίσθημα, όπως ακριβώς ένας ψυχοπαθής, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι. Είναι μια Χαμένη Ψυχή που μέσα από το έγκλημα βρήκε την ταυτότητα που τον προσδιορίζει.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Luis Ortega
Σενάριο: Serguio Olguín, Luis Ortega
Παραγωγός: Pedro Almodóvar
Παίζουν: Lorenzo Ferro, Cecilia Roth, Chino Darin