«Ας έρθει λοιπόν η βαθιά ανάσα του γέλιου…» λέει ο Μπέκετ και έτσι ξεκινάει η παράσταση, σήμερα που μοιάζει τα όνειρα του Αριστοφάνη να παραμένουν μετέωρα χιλιάδες χρόνια τώρα. Τα όνειρα της συμφιλίωσης και της κοινοκτημοσύνης των αγαθών που καταλύουν το φθόνο μέσα στην αφθονία.
Η Λυσιστράτη με «όπλο» την ερωτική επιθυμία, επιχειρεί να σταματήσει τον πόλεμο και να συμφιλιώσει τους Έλληνες. Η Πραξαγόρα (από τις Εκκλησιάζουσες) με τις συντρόφους της επιστρατεύει την τακτική του θεάτρου και της μεταμφίεσης, καταλαμβάνει τη συνέλευση και περνάει το νόμο να αναλάβουν οι γυναίκες την εξουσία και να επιβάλουν κοινοκτημοσύνη στην πόλη.
Η παράσταση «Ο Αριστοφάνης Ονειρεύεται» είναι μία σύνθεση των δύο κωμωδιών του Αριστοφάνη που τις συνδέει η δράση των γυναικών για το κοινό καλό. Οι δύο αυτές γυναικείες κωμωδίες του ποιητή εκφράζουν τις ιδέες του για έναν κόσμο συμφιλιωμένο και δίκαιο. Η συμφιλίωση δεν έχει νόημα χωρίς υλική ευημερία για όλους τους πολίτες. Οι γυναίκες του Αριστοφάνη αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία και αρθρώνουν τα όνειρά του για μια άλλη (ουτοπική) συνθήκη. Ο πόλεμος και το μεταπολεμικό όνειρο μια άλλης ζωής συνδέουν τα δύο έργα καθώς και δύο γενιές γυναικών που επιμένουν να ονειρεύονται…
Με εννέα ηθοποιούς και δύο μουσικούς ένας κόσμος που επιζητεί την ενότητα και τη αρμονία χτίζεται επί σκηνής. Η σκηνοθεσία δομεί μια υβριδική φόρμα μουσικού θεάτρου μέσα στην ελευθερία που απλόχερα γιορτάζει ο Αριστοφάνης. Η κεντρική εικόνα του σκηνικού, ένα έργο της μεγάλης Αμερικανίδας ζωγράφου Georgia O’ Keefe, είναι εικόνα σύνθεσης των αντιθέτων, αρσενικού – θηλυκού που ανακαλεί μνήμες χαράς και ευημερίας. Η αθυροστομία του Αριστοφάνη αντιμετωπίζεται με την αθωότητα ενός παιδιού που ακόμα δεν εισήλθε στις κοινωνικές συμβάσεις της ενηλικίωσης. Η παράσταση είναι μια διαφορετική πρόταση για τον Αριστοφάνη δραματουργικά και σκηνοθετικά. Σημαντική συμβολή, η μετάφραση -ειδικά για το Θεσσαλικό- του Θωμά Ψύρρα που φέρνει κάτι ιδιαίτερο από την Τυρναβίτικη (και Θεσσαλική εν γένει) «Αριστοφανική» παράδοση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι δύο κεντρικοί γυναικείοι ρόλοι αποδίδονται από δύο performer με μεγάλη σχέση με τη μουσική: η Πραξαγόρα από τη σπουδαία υψίφωνο Μυρσίνη Μαργαρίτη και η Λυσιστράτη από την ηθοποιό και τραγουδίστρια Βερόνικα Δαβάκη.
Συντελέστες
Μετάφραση: Θωμάς Ψύρρας
Σκηνοθεσία: Κυριακή Δ. Σπανού
Σκηνικά: Ολυμπία Σιδερίδου
Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσική σύνθεση: Λευτέρης Βενιάδης
Διδασκαλία κίνησης: Κέλλυ Καραχάλια
Σχεδιασμός φωτισμών: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κατασκευή κοστουμιών: Νικολέτα Καΐση
Διεύθυνση παραγωγής: Νίκος Γεωργάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παπουτσή
Βοηθός σκηνογράφου: Ανδρονίκη Τσαγκαράκου
Φώτα: Γιώργος Γκόλαντας – Μάκης Παπατριανταφύλλου – Παναγιώτης Γιαννούλας
Ήχος: Γιώργος Γκόλαντας – Νίκος Γεωργάκης
Μηχανικοί σκηνής: Χρήστος Καράκης, Νίκος Ανδριανόπουλος, Στράτος Φράγκου, Ηλία Μπόσι
Ψηφιακές εκτυπώσεις: Γιώργος Πουρέγκας
Κινητή μονάδα: Γιώργος Σδράνης
Φωτογραφίες προώθησης – παράστασης: Αλέξανδρος Ευθυμιόπουλος
Trailer: Life of Film Production Δημήτρης Βάλλας
Αφίσα: Μουτζούρα
Παίζουν οι μουσικοί: Σπύρος Καβαλλιεράτος (κιθάρα-μαντολίνο-φλογέρα), Γιάννης Μακρυγιάννης (κρουστά)
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Βερόνικα Δαβάκη – Λυσιστράτη
Φρόσω Ζαγοραίου – Λαμπιτώ
Θανάσης Ζέρβας – Βλέπυρος
Βασίλης Κουλακιώτης – Κινησίας
Μαρσέλα Λένα – Μυρρίνη
Χάρις Λούπα – Ισμηνία
Μυρσίνη Μαργαρίτη – Πραξαγόρα
Δημήτρης Όντος – Καλονίκη
Ντίνος Ποντικόπουλος – Επίτροπος
Πρόγραμμα παραστάσεων
Τρίτη 11 Ιουλίου Λάρισα
Τετάρτη 12 Ιουλίου Λάρισα
Πέμπτη 13 Ιουλίου Λάρισα
Παρασκευή 14 Ιουλίου Λάρισα
Δευτέρα 24 Ιουλίου Βόλος
Πέμπτη 27 Ιουλίου Λαμία
Κυριακή 30 Ιουλίου Ομόλιο
Πέμπτη 3 Αυγούστου Ελασσόνα
Κυριακή 27 Αυγούστου Τρίκαλα
Τρίτη 29 Αυγούστου Συκιές Θεσσαλονίκη
Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου Ηρώδειο
Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου Πετρούπολη Αθήνα
Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου Παπάγου Αθήνα