Ο Άχρηστος Δημήτρης: Γιώργος Συμπάρδης

Φιλία ανδρική υπόθεση…το μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη, (Ο Άχρηστος Δημήτρης) επανακυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Φιλία ανδρική υπόθεση…το μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη, (Ο Άχρηστος Δημήτρης) επανακυκλοφορεί   απο τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η ιστορία μιας μακρόχρονης φιλίας ανάμεσα σε δύο άνδρες. Ο ένας δικηγόρος, ο άλλος γκαρσόνι, ναυτικός, υπάλληλος γραφείου ταξιδίων, μπάρμαν, ηθοποιός. Οι δύο φίλοι κουβεντιάζουν για τις γυναίκες, σχετίζονται με μερικές, σχετίζονται πολύ περισσότερο μεταξύ τους, και κάποτε φτάνουν να συγκατοικήσουν και να ζήσουν στο σπίτι του ενός και στον κόσμο του άλλου.

Ο Γιώργος Συμπάρδης γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 1945. Το πρώτο του βιβλίο Το μέντιουμ κυκλοφόρησε το 1987 και Ο Άχρηστος Δημήτρης το 1998, τα οποία και απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές. Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ επίσης κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Υπόσχεση γάμου (2011), ενώ πρόκειται να επανεκδοθεί η νουβέλα του Μέντιουμ την άνοιξη του 2012.

ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
 «Ένα βαρυσήμαντο μυθιστόρημα, ένα βιβλίο που με την ιδιαιτέρως οξυμμένη πεζογραφική νοημοσύνη του θέτει σύνθετα ζητήματα ως προς την ακριβή φύση του κόσμου και την εικόνα του».
Ελισάβετ Κοτζιά, Η Καθημερινή της Κυριακής

 «Σ’ αυτό το αριστοτέχνημα απόκρυψης, ο αναγνώστης δεν περιμένει να μάθει την έκβαση της υπόθεσης… αλλά μένει ένας ηδονοβλεψίας μέσα από χαραμάδες και κλειδαρότρυπες μιας όψης της ελληνικής πραγματικότητας».
Μένης Κουμανταρέας, Ελευθεροτυπία

«Ένας εμπειριστής του τυχαίου. Ο κόσμος είναι η απροσδιοριστία του και αυτόν ψηλαφεί ο συγγραφέας».
Γ. Ν. Μπασκόζος, Εξπρές

«Πέρα από την καθαρά λογοτεχνική αξία του. Ο Άχρηστος Δημήτρης του Γ. Συμπάρδη είναι και ένα εξαίσιο ερωτικό μυθιστόρημα».
Αλέξης Πανσέληνος, Η λέξη

«Ο Άχρηστος Δημήτρης είναι ένα από τα πιο γοητευτικά μυθιστορήματα που διάβασα τελευταία. […] Η αποθέωση του “δεικνύειν” και η ολοσχερής απάλειψη του “λέγειν”».
Σπύρος Τσακνιάς, Το Βήμα της Κυριακής

 «Ό,τι παίζει και ό,τι μετράει στις σελίδες του είναι ένα πλέγμα εντυπώσεων, αισθήσεων και εικόνων, που ανακύπτουν συνεχώς και με υψηλότερη ένταση όσο προχωρεί η αφήγηση. Και η ποιητική εντέλει αυτή πνοή βγαίνει αβίαστα και φυσικά σ’ όποιο σημείο κι αν τη συναντήσουμε στο μυθιστόρημα• και εγγυάται χωρίς κανένα περιορισμό το αποτέλεσμά του».
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία (βιβλιοθήκη)

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ