Ο πόνος του αποχωρισμού, το μακρύ και επίπονο ταξίδι στην Αμερική, ο αγώνας για την επιβίωση και την προσαρμογή, η περιθωριοποίηση, οι παρανομίες, ο νόστος και το όνειρο της επιστροφής, περνούν σαν κινηματογραφικές εικόνες μέσα από τα τραγούδια της παράστασης. Η μουσική τους, δωρική αλλά υφασμένη με μαεστρία, συλλαβίζει καημούς, ανακαλεί μνήμες και γεννά συγκινήσεις.
Το οπτικοακουστικό υλικό που συνοδεύει την παράσταση υπενθυμίζει την ιστορία που επαναλαμβάνεται. Υπογραμμίζει τα βιώματα και τα συναισθήματα που γεννιούνται σε κάθε μετανάστευση, σε όλους τους λαούς.
Το «Amerika» (Απρίλιος 2017) είναι ο τρίτος προσωπικός δίσκος του Δημήτρη Μυστακίδη, μετά τα «16 Ρεμπέτικα Τραγούδια με Κιθάρα» (2007) και το «Εσπεράντο» (2015). Αποτελεί την προσωπική οπτική του σε ρεμπέτικα τραγούδια της Αμερικής, ενώ παράλληλα αναβιώνει την ξεχασμένη τεχνική της «τσιμπητής» κιθάρας.
Η τεχνική της «τσιμπητής» κιθάρας ξεκίνησε και αναπτύχθηκε στην Αμερική στις αρχές του 20ού αιώνα από τους Έλληνες μετανάστες μουσικούς Γιώργο Κατσαρό και Κώστα Δούσα (ή Γκούσια), αλλά και στην Ελλάδα από τον Κώστα Μπέζο (Α. Κωστή). Η ιδιοφυΐα και η προσαρμοστικότητα των λαϊκών αυτών μουσικών οδηγεί την τέχνη τους σε δρόμους ανεξερεύνητους: επηρεασμένοι από τη fingerpicking τεχνική των Αφροαμερικάνων μουσικών των blues, υιοθετούν τα ιδιαίτερα, ανοιχτά κουρδίσματα που βρίσκουν στην Αμερική, δημιουργώντας έναν πρωτότυπο τρόπο εκτέλεσης. Οι μελωδίες της πατρίδας, αλλά και οι δικές τους συνθέσεις, αποκτούν νέο ήχο μέσα στις γειτονιές του νέου κόσμου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο δίσκος «Amerika» απέσπασε εξαιρετικές κριτικές εντός κι εκτός συνόρων, παρέμεινε για μήνες στο Transglobal World Music Chart, αλλά και στο αντίστοιχο της Ευρώπης και βρέθηκε στις λίστες με τους καλύτερους δίσκους του 2017 τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Τον Οκτώβριο του 2017 το «Amerika» παρουσιάστηκε ζωντανά, ως showcase, στη WOMEX στο Κατοβίτσε της Πολωνίας, μετά από επιλογή της καλλιτεχνικής επιτροπής κι ανάμεσα σε 1.350 υποψηφιότητες. Η παρουσία του Δημήτρη Μυστακίδη στη World Music Expo ήταν μια μοναδική ευκαιρία για την προβολή αυτής της σημαντικής πτυχής του αστικού λαϊκού μας πολιτισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το «Amerika» κυκλοφορεί σε CD και σε digital album από τη Fishbowl Music Tank.
Έγραψαν για το «AMERIKA»
Για τον δίσκο:
«Αν θέλατε έναν δίσκο που να δικαιολογεί την ταμπέλα ‘ελληνικά μπλουζ’, αυτός είναι το CD του Μυστακίδη. Μόνο η σόλο ακουστική κιθάρα του και η φωνή του, μαζί με μερικές πινελιές φωνητικών από φιλοξενούμενους, είναι ένα δείγμα ανεπιτήδευτης δύναμης, άξιας θαυμασμού. Από το εισαγωγικό τραγούδι ‘Και γιατί δε μας το λες’, με τo εντυπωσιακό παίξιμο με ‘τσιμπητή’ κιθάρα (‘f*** me, ο Skip James συναντά τον Ali Farka Touré’, αναφώνησε ένα φίλος), θα μπορούσε να είναι ένα masterclass και έμπνευση για πολλούς μέχρι τη διασταυρούμενη αυτή γονιμοποίηση του νέου με τον παλιό κόσμο που υποτάσσει το αυτί του ακροατή με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι πρώτοι δίσκοι του Davey Graham πριν πέντε δεκαετίες.
Η κομψή δίγλωσση ελληνοαγγλική μπλε συσκευασία του cd περιέχει περιγραφή του ιστορικού υπόβαθρου και επεξηγεί τα κουρδίσματα που έχουν χρησιμοποιηθεί. Είναι ένας θησαυρός και αξίζει να γίνει σημείο αναφοράς για τους ανοιχτόμυαλους φίλους της ακουστικής κιθάρας παγκοσμίως» – Ian Anderson, εκδότης του βρετανικού περιοδικού fROOTS
Για την παράσταση:
«Δημήτρης Μυστακίδης – ένας από τους μεγάλους μουσικούς της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, που νομίζω πως πλέον παίζει μόνο ρεμπέτικα. Η φωνή του είναι βαριά και ήρεμη. Εξαιρετικά έμπειρη. Το παίξιμο της (ακουστικής) κιθάρας του είναι αυτό που πρέπει – όλη του η τεχνική στην υπηρεσία των τραγουδιών. Ούτε η παραμικρή υποψία να κανακέψει το κοινό. Είναι η ενσάρκωση μιας ιδιαίτερης και αρχέγονης παράδοσης. Εισαγωγικά στα τραγούδια υπάρχουν προβολές στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους, αλλά η φωνή του είναι τόσο γλαφυρή που το νόημα γίνεται κατανοητό και μόνο από την υφή των λέξεων και τη σημασιολογία τους.
Οι χαμηλές αρμονικές της φωνής του και οι αργές, επιβλητικές μελωδίες ενώνονται με αυτές της κιθάρας σε μια υποσυνείδητη αρμονική χορωδία. Πολύ μα πολύ όμορφη μουσική. Και ένα θαυμάσιο παράδειγμα πώς το πάθος μπορεί να είναι πιο δυνατό, όταν σιγοκαίει μέσα σε ακριβή καλλιτεχνικά όρια στιλ και ρυθμού, παρά όταν καλύπτεται από την ταχύτητα και την ένταση. Ένα βαθύ και ουσιαστικό μάθημα για πολλούς νέους μουσικούς» – Nick Hobbs, μουσικός παραγωγός, ιδιοκτήτης των Charmenko, Charmworks & Charm Music
Info:
www.dimitrismystakidis.gr
https://www.facebook.com/DimitrisMystakidisOfficial