Ο Έκτορας Λυγίζος επιλέγει να σκηνοθετήσει το «Σχολείο των Γυναικών», ένα κείμενο του Μολιέρου, γεμάτο μουσικότητα, το οποίο αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην φαρσοκωμωδία και το δράμα, ενώ διαπραγματεύεται το τι εστί πατριαρχία, παραμένοντας παραδόξως επίκαιρο ύστερα από τόσους αιώνες.

Από φόβο μην γίνει «κερατάς», ο Αρνόλφος γίνεται δυνάστης! Για τον ίδιο, μια γυναίκα μπορεί να είναι ενάρετη μόνο όταν είναι αδαής και ανόητη. Για να αποκτήσει μια σύζυγο όπως τη φαντάζεται, ο Αρνόλφος μεγαλώνει τη μικρή Αγνή σε απομόνωση, με σκοπό να την παντρευτεί, μόλις εκείνη φτάσει σε ηλικία γάμου. Εν ολίγοις, τα έχει προβλέψει όλα. Όλα;

Το «Σχολείο των Γυναικών» ανέβηκε για πρώτη φορά στο Βασιλικό Θέατρο Palais στις 26 Δεκεμβρίου 1662, εγκαινιάζοντας στο γαλλικό θέατρο το είδος της ψυχολογικής κωμωδίας. Παρότι το «Σχολείο των Γυναικών» αποτελεί μια φάρσα πιστή στην παράδοση του είδους, απομονώνοντας κανείς τη διαδρομή του κεντρικού ήρωα, αποκαλύπτει άλλα αρχέτυπα, τραγικά. Ο στερεοτυπικός χαρακτήρας του απατημένου συζύγου, αυτός ο καταγέλαστος τύπος, ντύνεται τα άμφια ενός ιερέα της πατριαρχίας που κόβει το αίμα, και βαδίζει στα χνάρια ενός φαρσικού Οιδίποδα που βλέπει τις βεβαιότητές του, μία μία, να γκρεμίζονται.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Έκτορας Λυγίζος, αναφέρει χαρακτηριστικά: Eίναι από τα έργα που πάντα ήθελα να κάνω, και γιατί μου φαίνονται πάρα πολύ αστεία, αλλά και γιατί μου φαίνονται πάρα πολύ συγκινητικά. Όταν μπαίνεις σε μια τέτοια διαδικασία είναι πολύ δύσκολο να πεις ότι θέλεις να εκφράσεις κάτι συγκεκριμένο. Θέλεις να ασχοληθείς με ένα θέμα ή να βουτήξεις σε ένα θέμα. Η συνθήκη ενός προσώπου που παλεύει να ελέγξει τα πάντα, ενώ έρχεται εναντίον του ένα τσουνάμι καταστάσεων που ουσιαστικά τον προσγειώνει, είτε αυτό είναι φάρσα είτε είναι τραγωδία, πάντα με ενδιαφέρει.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Και καταλήγει σε ένα ανατριχιαστικό ερώτημα σχετικά με τους αυτομαστισμούς μίας κοινωνίας: Σαφώς, αν μπορώ να ξεχωρίσω ένα πράγμα που με ενδιαφέρει σε αυτό το έργο είναι όλη αυτή η διαπραγμάτευση της πατριαρχίας που κάνει ο Μολιέρος, με τρόπο αστείο, αλλά και πολύ προκλητικό και για την εποχή του, αλλά ακόμα και σήμερα. Τι σημαίνει η συνήθεια και ο αυτοματισμός της κοινωνίας να θεωρεί οποιοδήποτε θηλυκό στοιχείο, είτε είναι άνθρωπος, είτε είναι κατάσταση, είτε είναι συναίσθημα, είτε είναι συμπεριφορά, έναν κίνδυνο που πρέπει να τον ελέγξει και πρέπει να τον περιορίσει;

Συντελεστές

Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος
Σκηνικό: Κλειώ Μπομπότη
Κοστούμια: Άλκηστη Μάμαλη
Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης
Μουσική: The Boy
Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου
Ηχητικός σχεδιασμός: Brian Coon
Φωνητική προετοιμασία: Ευαγγελία Καρακατσάνη
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύα Βλασσοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου

Διανομή:
Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Οράτιος)
Ευαγγελία Καρακατσάνη (Κρυζάλντ)
Γιάννης Κλίνης (Ζωρζέτ)
Σοφία Κόκκαλη (Αγνή)
Έκτορας Λυγίζος (Αρνόλφος ή κύριος Ντε λα Σους)
Άρης Μπαλής (Αλαίν/Ορόντ)
The Boy (Ανρίκ)

Διεύθυνση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή
Παραγωγή: Grasshopper
Επικοινωνία & Προβολή: Ελεάννα Γεωργίου

Info

Τοποθεσία: Πειραιώς 260 – Χώρος Δ, Ταύρος

Ημέρες και ώρες: 17.07.2021 – 20.07.2021

Τιμές εισιτηρίων: ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΖΩΝΗ 25€ | ΖΩΝΗ Α΄ 20€ – ΦΟΙΤΗΤΙΚO / 65+ / ΚΑΛΛ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 16€ | ΖΩΝΗ Β΄ 15€ – ΦΟΙΤΗΤΙΚO / 65+ / ΚΑΛΛ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 12€ | ΑΜΕΑ / ΑΝΕΡΓΩΝ / ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚO ΚΑΛΛ. ΣΧΟΛΩΝ 5€

Πληροφορίες: aefestival.gr

Photo & Video Credit: Culturenow.gr / Κυριάκος Μακαρονίδης

Διαβάστε επίσης:

Σχολείο των Γυναικών, σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου