Δεκαετία του ΄70. Μια βροχερή μέρα μέσα σε ένα μικροαστικό σπίτι τέσσερα πρόσωπα έρχονται αντιμέτωπα με το ένοχο παρελθόν τους. Ο Σάββας, ο Ταρζάν, η Μαρία και ο Γιάννης, θύτες και θύματα των προσωπικών τους τραγωδιών αγωνίζονται να υπάρξουν μέσα σε μια ηθικά διεφθαρμένη κοινωνία.
Η αλήθεια του καθένα ξεχωριστά ορθώνεται σαν φάντασμανα τον κατασπαράξει. Θα έρθει η κάθαρση τελικά;
«Έχω γράψει ένα έργο», μου λέει ένα βράδυ μισοκλείνοντας το μάτι του και μου απαγγέλλειτέσσερις με πέντε ατάκες από το διάλογο του έργου.
«Τι θέλουμε να πούμε με το έργο ρε Μήτσο;».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κι εκείνος μ’ ένα χαμόγελο που σε ηρεμούσε μου απάντησε: «Πολλές φορές, Αντώνη, σημασία δεν έχει το τι λες, αλλά ο τρόπος που το λες».
-Αντώνης Αντωνίου
Και εμείς, τιμώντας την μνήμη του πιστεύουμε να βρούμε τον τρόπο…
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος
Σκηνικά -Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική Σύνθεση: Διονύσης Τσακνής
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σπύρος Κάρδαρης
Copyright Φωτογραφιών: Τζωρτζίνα Πιτιανούδη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ουρανία Μαργαρώνη
Επικοινωνία-Προβολή Παράστασης: Νταίζη Λεμπέση
Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Τζώνη Θεοδωρίδης, Γιώργος Χριστοδούλου, Αντώνης Αλεξίου, Λουκία Παπαδάκη