Ένα έργο που έχει επιλεγεί από σκηνοθέτες και ηθοποιούς για τον τρόπο που παρουσιάζει τις ανθρώπινες σχέσεις και την αντίληψη και την επαφή τους με την ίδια τη ζωή. Φέτος ανεβαίνει στο 104 από τον σκηνοθέτη Ρωμανό Καλοκύρη, με πρωταγωνιστές την Ουρανία Φουρλάνου και τον Μάριο Ράμμο.
Οι Ουρανία Φουρλάνου και ο Μάριος Ράμμος μας μιλούν για το έργο, τους ρόλους τους και την ίδια τη ζωή, όπως την βλέπουν οι ίδιοι, αλλά και από μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματα της Ζωής και του Άρη.
CultureNow: Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση Η παρέλαση, ένα έργο της Λούλας Αναγνωστάκη, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει παρουσιαστεί αρκετά σε διάφορους χώρους και θέατρα της Αθήνας. Πείτε μας λίγα λόγια για τη δική σας προσέγγιση στο έργο.
Ουρανία Φουρλάνου: Η προσέγγιση μας στο έργο αυτό της εξαιρετικής Λούλας Αναγνωστάκη έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Βασίζεται κυρίως στη σχέση των δύο αδελφών και στο πώς αντιμετωπίζουν τον έξω κόσμο. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν διαφαίνεται η κοινωνικοπολιτική του πλευρά… Ίσα ίσα! Απλώς δεν βρίσκεται σε πρώτο πλάνο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μάριος Ράμμος: Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του σκηνοθέτη μας Ρωμανού Καλοκύρη: “με σεβασμό “.
C. N.: Η Ζωή και ο Άρης, τα δύο αδέρφια της ιστορίας, αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση, είναι απομονωμένοι και αποκομμένοι από τον έξω κόσμο μέσα σ’ ένα δωμάτιο. Πώς αντιμετωπίζει ο καθένας την απομόνωση και τον εγκλωβισμό; Λαχταρούν να έρθουν σε επαφή με τον έξω κόσμο ή νιώθουν ασφάλεια κλεισμένοι στο δωμάτιο;
Ο. Φ.: Ο εγκλωβισμός τους είναι ακριβώς αυτό, η ασφάλεια και ταυτόχρονα η φυλακή τους. Έχουν μάθει να ζουν σ’ ένα μικρόκοσμο που οι ίδιοι έχουν πλάσει για τους ίδιους τους τους εαυτούς. Μ’ αυτό τον τρόπο αμύνονται και επιβιώνουν αποφεύγοντας να ζήσουν πραγματικά.
Μ. Ρ.: Η Ζωή και ο Άρης βλέπουν την ζωή μέσα από ένα φακό. Είναι δίπλα τους και τόσο μακριά ταυτόχρονα.
C. N.: Η παρέλαση συμβολίζει τον “τρομακτικό” έξω κόσμο που όλοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Οι άνθρωποι προτιμούμε να αντιμετωπίσουμε όσα μας φοβίζουν ή επιλέγουμε να είμαστε περισσότερο παρατηρητές για να μην πληγωθούμε;
Ο. Φ.: Η παρέλαση είναι η στιγμή αυτή που έρχεται στη ζωή μας να πάρουμε μία σημαντική απόφαση και ευθύνη για τον ίδιο μας τον εαυτό! Αυτή η στιγμή που πιθανότατα να μην είναι μόνο μία στις ζωές όλων μας ο καθένας τη διαχειρίζεται διαφορετικά θεωρώ. Κάποιοι της κρύβονται, άλλοι δεν την αντιλαμβάνονται καν και άλλοι την καλοδέχονται… Εγώ εύχομαι και ελπίζω για όλους μας να μπορούμε πάντα να καλοδεχόμαστε αυτές τις κομβικές για τη ζωή μας στιγμές και να τις αντιμετωπίζουμε με θάρρος.
Μ. Ρ.: Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να είναι αυτοκαταστροφικός.
C. N.: Τι περιμένουν τα δύο αδέρφια από τη ζωή τους στο δωμάτιο; Ποιά φαντάζονται ότι θα είναι η κατάληξη τους; Ονειρεύονται την ελευθερία στην πραγματικότητα ή στη φαντασία τους; Και τι σημαίνει για αυτούς ελευθερία;
Ο. Φ.: Η ελευθερία για τον Άρη και τη ζωή έγκειται στη συμφιλίωση με τον ίδιο τους τον εαυτό και αποδοχή του. Έγκειται στην αναγνώριση, συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση των ίδιων τους των φόβων… Ό, τι κι αν επιλέξουν να κάνουν ύστερα από αυτό θα είναι μία συνειδητή επιλογή και επομένως ελεύθερη.
Μ. Ρ.: Ο Ρουσσώ είπε ότι ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος και παντού είναι αλυσοδεμένος.
C. N.: Σήμερα πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλοί – και κυρίως νέοι -άνθρωποι που ζουν εγκλωβισμένοι σαν τον Άρη και τη Ζωή;
Ο. Φ.: Ο εγκλωβισμός και σήμερα και πάντα έχει πολλές εκφάνσεις. Σε ό, τι αφορά τους ενήλικες υγιείς ανθρώπους θεωρώ πως υπάρχει όσο του αφήνουμε χώρο να υπάρξει…
Μ. Ρ.: Οι άνθρωποι σήμερα καταφέρνουμε να είμαστε εξωφρενικά ελεύθερα εγκλωβισμένοι.
C. N.: Ενσαρκώνοντας τη Ζωή και τον Άρη έχετε βρει κοινά σημεία στις σκέψεις και τα συναισθήματά σας;
Ο. Φ.: Συναντώντας τη Ζωή ανακάλυψα σίγουρα πολλά κοινά σημεία και πολλά αντίθετα! Αυτό όμως που πήρα κυρίως είναι πως δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάω να μου δίνω χώρο και να με καταλαβαίνω γιατί μόνο έτσι μπορώ να νιώθω χρήσιμη και ν’ αντιμετωπίζω τους φόβους μου… Να μην ξεχνώ να έχω θάρρος!
Μ. Ρ.: Σίγουρα ο Άρης είναι ένας ρόλος που τον φτιάχνω με το δικό μου βιωματικό υλικό που μου αρέσει συνεχώς να ανακαλύπτω και να προσθέτω.
C. N.: Ποιά είναι η ανταπόκριση και τα σχόλια του κοινού μέχρι στιγμής για την παράσταση;
Ο. Φ.: Το κοινό μέχρι στιγμής έχει αγκαλιάσει πολύ ζεστά τη δουλειά μας και αυτό μας χαροποιεί πραγματικά πολύ!
Μ. Ρ.: Η κριτική και τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα. Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση.
C. N.: Μετά την Παρέλαση, έχετε κάποια σχέδια που θα θέλατε να μας πείτε;
Ο. Φ.: Τα άμεσα μελλοντικά μου σχέδια δεν είναι προς το παρόν ανακοινώσιμα.
Μ. Ρ.: Και τα δικά μου επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια είναι προς συζήτηση και δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα.
Διαβάστε επίσης:
Παρέλαση, της Λούλας Αναγνωστάκη στο Θέατρο 104 | 13/11/2017 – 12/12/2017 (2ος χρόνος)
