Η Αλίκη Δανέζη-Knutsenθα παρουσιάσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του σουηδού ακαδημαϊκού και θεατρικού συγγραφέα Μίκαελ Αζάρ με τίτλο “Είμαι ένας άλλος” και τον Γιάννη Στάνκογλου, στο ρόλο του Αρθρούρου Ρεμπώ.
Υπάρχει ζωή παντού και κάθε μια απ’ αυτές τις ζωές αξίζει να τη ζήσεις
Είμαι ένας άλλος ονομάζεται το θεατρικό έργο του σουηδού ακαδημαϊκού και θεατρικού συγγραφέα Μίκαελ Αζάρ που παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη από 21 Οκτωβρίου 2013 στο Από Μηχανής Θέατρο. Το έργο εμπνέεται από τη ζωή και τη φιλοσοφία του Α. Ρεμπώ, τον οποίο ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου σε σκηνοθεσία Αλίκης Δανέζη – Knutsen στην πρώτη τους συνεργασία με την Εταιρεία Θεάτρου Συν-Επί (+,Χ). Μπορεί ο Ρεμπώ να εγκατέλειψε τη συγγραφή σε ηλικία 20 ετών, αλλά κατάφερε να θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του συμβολισμού και να επιδράσει τόσο πολύ στη μοντέρνα ποίηση που συνέχισε να ασκεί επιρροή με τη φιλοσοφία της ζωής του και τις απόψεις του για την ελευθερία πολλά χρόνια μετά σε καλλιτέχνες όπως τους Jim Morrison, Patti Smith, Jack Kerouac, John Lennon και τη Beat Generation εν γένει.
Ο Μίκαελ Αζάρ μας παραδίδει ένα έργο που πλημμυρίζει από τη δύναμη του πνεύματος του Ρεμπώ, έναν άνθρωπο που θέλησε να ζήσει απαλλαγμένος από τον φόβο, αλλά και τις δεσμεύσεις των άλλων, έναν άνθρωπο που ήθελε να είναι ελεύθερος και αντιλαμβανόταν πως για να βελτιωθεί ο κόσμος, όφειλε πρώτα ο καθένας να αλλάξει τον ίδιο του τον εαυτό. Το έργο, που δεν είναι αυτοβιογραφικό αλλά διαπνέεται από την αγάπη και το θαυμασμό ενός θεατρικού συγγραφέα για το φαινόμενο που υπήρξε ο Ρεμπώ, διατρέχει όλη τη ζωή του γάλλου ποιητή από την παιδική του ηλικία ώς τα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του στη Χαράρ της Αιθιοπίας. Τα σκηνικά είναι του Νίκου Αναγνωστόπουλου και η μουσική του Carl Michael Von Hausswolff, σπουδαίου Σουηδού συνθέτη της ηλεκτρονικής μουσικής.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σύνοψη
Ενα αγόρι που γνωρίζει από πολύ νεαρή ηλικία τον πόνο και την απώλεια, αλλά δε θέλει να ζει φοβισμένο, όπως όλοι οι υπόλοιποι, θέλει το ίδιο να ορίζει τη μοίρα του.
Από τότε και για πάντα, λατρεύει το συναίσθημα ότι η ζωή ξεκινάει από την αρχή και ότι όλα είναι καινούρια. Στη διαδρομή του θα βρει και άλλους ανθρώπους που αναζητούν την αλήθεια και αποζητούν την ελευθερία. Θέλει να γίνει ένας όραματατιστής που αγγίζει το άγνωστο. Δε θέλει να αποφεύγει να σκέφτεται τη ζωή που θα ήθελε πραγματικά να ζήσει. Και θέλει να μιλάει ελεύθερα, δε θέλει να συμμορφώνεται στους κανόνες των άλλων. Εκείνοι πίστευαν ότι μπορούσες να αλλάξεις τον κόσμο χωρίς πρώτα να αλλάξεις τους ανθρώπους του, ενώ εκείνος πίστευε ότι η αλλαγή έπρεπε να αρχίζει από τον εαυτό σου. Κι έτσι αποφάσισε να φύγει από την Ευρώπη, σε χώρες μακρινές. Και το ταξίδι του συνεχίζεται σε χώρες μακρινές, στην άλλη άκρη του κόσμου.
Η Ταυτότητα της Παράστασης
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη – Knutsen
Σκηνικά : Νίκος Αναγνωστόπουλος
Κοστούμια: Σωτήρης Γεωργίου
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Κίνηση: Νίκος Δραγώνας
Μουσική: Carl Michael Von Hausswolff
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Λάττα
Ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου
Σημείωμα συγγραφέα
Τι θυσίες πρέπει να κάνει κάποιος για να ακολουθήσει τα όνειρά του και να παραμείνει ατόφιος μέσα του;
Υπάρχει πάντα μια σύγκρουση μεταξύ της ατομικότητας και της κοινωνίας –μια αναπόφευκτη ανησυχία στον πολιτισμό– ή θα μπορούσαν αυτά τα δύο να συμφιλιωθούν μέσω υπαρξιακών και πολιτικών αναταραχών; Και πώς επεμβαίνει ο θάνατος στην συνείδηση της ίδιας της ύπαρξης του ανθρώπου; Πρέπει ο θάνατος να θεωρείται πάντα προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Το να διαβάζω Ρεμπώ σε διάφορα στάδια της ζωής μου με βοήθησε να αρθρώσω μερικά από τα πιο θεμελιώδη ζητήματα που αντιμετωπίζουμε στις ζωές μας.
Ως εκ τούτου, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την ξεχωριστή ποίηση και το πεπρωμένο του ως εφαλτήριο για να εμβαθύνω σε αυτές τις ερωτήσεις.
Μίκαελ Αζάρ
Σημείωμα σκηνοθέτη
Είμαι ένας άλλος:
ΟΧΙ ποιητής,
ΟΧΙ Ευρωπαίος,
ΟΧΙ Χριστιανός,
Μόνο ένας άνθρωπος της Δράσης!
Ένα κείμενο εμπνευσμένο απο τον Ρεμπώ, τη ζωή και το έργο αυτού του ανθρώπου που άλλαξε καθοριστικά την πορεία την ευρωπαϊκής ποίησης και της τέχνης, χάραξε τον δρόμο για καλλιτέχνες όπως ο Kerouac, o Burroughs και ο Dylan, και όλα αυτά μέχρι τα 20 του χρόνια όπου, ως μια δημιουργική κίνηση, ως μια τελευταία κραυγή -και όπως κάποιοι έχουν χαρακτηρίσει, ως το μεγαλύτερο του αριστούργημα- αποφάσισε να σιωπήσει. Δεν έγραψε ποτέ ξανά και ταξίδεψε στα βάθη της Αφρικής αναζητώντας τα όρια της προσωπικής του βούλησης. Το «Είμαι Ένας Άλλος» πραγματεύεται την εσωτερική σύγκρουση του ήρωα, ανάμεσα στην έντονη αίσθηση της δικής του θέλησης και την απόλυτη δύναμη του θανάτου… που δεν ξεχωρίζει κανέναν και τίποτα, που «τυφλός μασάει τα πάντα στο πέρασμά του». Καθιστώντας τον θάνατο ως τον κύριο ανταγωνιστή του ήρωα, το έργο δίνει νόημα στη ζωή και την προσωπική πορεία που μπορεί ο κάθε ένας απο εμάς να χαράξει μέσα απο αυτήν.
«Τη ζωή αξίζει να την ζεις μόνο αν έχεις κάτι για το οποίο αξίζει να πεθάνεις»
Αλίκη Δανέζη – Knutsen
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Michael Azar
Ο Michael Azar διδάσκει στο Τμήμα History of Ideas στο πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, στη Σουηδία. Εχουν εκδοθεί μελέτες του: Freedom, equality, fraternicide: Revolution and colonialism in Albert Camus and Frantz Fanon (2000), Sartre’s war: Man’s freedom and the end of history (2004), Death in Beirut (2007), and The Witness (2008). Το Είμαι ένας άλλος είναι το δεύτερο θεατρικό του έργο.
Λίγα λόγια για τη σκηνοθέτη
Αλίκη Δανέζη-Knutsen
Σπούδασε κινηματογράφο στις Η.Π.Α. στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας (U.S.C) και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (N.Y.U), Tisch School of the Arts, όπου αποφοίτησε με Honors B.F.A. Στη Νέα Υόρκη δούλεψε στο πειραματικό θέατρο La Mamma E.T.C. Επιστρέφοντας στη Κύπρο έκανε την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ (1996) που βραβεύθηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σκηνοθέτησε στο Μαρόκο το μουσικό ντοκιμαντέρ ΚΑΡΑΒΑΝΣΑΡΑΪ (1998), μια διεθνή συμπαραγωγή του Center for World Dialogue και το 2001 τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία BAR στην Κύπρο και Ουρουγουάη (διεθνή φεστιβάλ Ρώμης, Μοντεβιδέο, Θεσσαλονίκης κ.α.). Στη συνέχεια επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για μεταπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας στο NEW SCHOOL FOR SOCIAL RESEARCH, με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright. Στη Νέα Υόρκη σκηνοθέτησε και την πρώτη της θεατρική παράσταση CLOSER του Πάτρικ Μάρμπερ (2002). Έχει διδάξει σενάριο, σκηνοθεσία κινηματογράφου και υποκριτική και έχει διατελέσει μέλος Κριτικών Επιτροπών σε φεστιβάλ στην Κύπρο και στην Ελλάδα. H τρίτη της μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο CHINATOWN-ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ βρίσκεται στο στάδιο του Post Production.Στο θέατρο σκηνοθέτησε το 2006 στην Αθήνα το FESTEN του Τόμας Βίντενμπεργκ και το 2012 τις ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ του Άλμπερτ Όστερμάιερ. Επίσης έχει σκηνοθετήσει το ΔΕΙΠΝΟ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ του Ντόναλτ Μάρκγιουλις (2010, Θέατρο Διόνυσος, Λευκωσία), το HURLY BURLY του David Rabe (2011, Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου), το ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ, του David Hare Θεατρικός Oργανισμός Κύπρου).
Λίγα λόγια για τον μουσικό
Carl Michael von Hausswolff
Ο Carl Michael von Hausswolff (γεννημένος το 1956) είναι συνθέτης, visual artist και curator που ζει στη Στοκχόλμη, στη Σουηδία. Κύρια εργαλεία του είναι συσκευές καταγραφής (κάμερα, κασετόφωνο, ραντάρ, σόναρ) που χρησιμοποιούνται σε μια εν εξελίξει έρευνα της ηλεκτρικής ενέργειας, της Συχνότητας, του αρχιτεκτονικού χώρου και των παραφυσικών ηλεκτρονικών παρεμβολών. Σημαντικές εκθέσεις περιλαμβάνουν τις Μανιφέστα (1996), Documenta X (1997), Μπιενάλε του Γιοχάνεσμπουργκ (1997), Sound Art – Sound as Media στο ICC στο Τόκιο (2000), Μπιενάλε της Βενετίας (2001, 2003 και 2005) και Portikus, Φρανκφούρτη (2004). Ο Hausswolff έλαβε το βραβείο Prix Ars Electronica για την ψηφιακή Μουσικη το 2002. Πρόσφατες μουσικές δουλειές του περιλαμβάνουν τα “800 000 Seconds In Harar” (Touch), “Matter Transfer” (iDeal), “The Wonderful World of Male Intuition” (Oral), “There Are No Crows Flying around the Hancock Building” (Lampo), “Rats”, “Maggots” and “Bugs” (all three on Laton), “Three Overpopulated Cities …” (Sub Rosa), “A Lecture on Disturbances in Architecture” (Firework Editions) και “Ström” και “Leech” (Raster-Noton). Άλλες visual δουλειές του περιλαμβάνουν τα “Red Pool” (Cities on the Move, Bangkok, 1999), “Red Night” (SITE Santa Fe, 1999), “Red Code” (CCA Kitakyushu, 2001), “Red Empty” (Lampo/WhiteWalls, Chicago, 2003) and “Red Mersey” (Liverpool Biennial, 2004). Είναι επίσης curator και producer του sound-installation “freq out” που παρουσιάστηκε στα Moderna Museet (Στοκχόλμη), Henie-Onstad Center (Όσλο), Sonambiente (Βερολίνο) και σε άλλα μέρη.