Στη σειρά «Εν λευκώ» του Κύκλου Μετατροπίες, η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής προσκαλεί σημαντικούς δημιουργούς να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα με έργα που επιλέγουν οι ίδιοι και να εξηγήσουν στο κοινό το σκεπτικό της επιλογής τους.
Στις 4 Φεβρουαρίου 2012, πριν τη συναυλία «Γιάννης Κόκκος: Εν λευκώ» και στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Megaron Plus, ο προσκεκλημένος σκηνοθέτης, σκηνογράφος και ενδυματολόγος Γιάννης Κόκκος μιλά για το έργο του και σχολιάζει τα αποσπάσματα από τις παραστάσεις Τρώες του Berlioz (παραγωγή της Όπερας Châtelet του Παρισιού), Ορέστεια του Ι. Ξενάκη και Όρνιθες του Αριστοφάνη (παραγωγή του Grand Theatre de Genève), που θα προβάλλονται παράλληλα, στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος.
Γεννημένος στην Αθήνα, ο Γιάννης Κόκκος μένει στη Γαλλία από το 1963, όπου σπούδασε σκηνογραφία στην Ανώτατη Δραματική Σχολή του Στρασβούργου. Υπήρξε για πολλά χρόνια συνεργάτης του σκηνοθέτη Αντουάν Βιτέζ, σε παραστάσεις στην Κομεντί Φρανσαίζ, στο Φεστιβάλ Αβινιόν, στο Πίκκολο Τεάτρο (Μιλάνο) και το Εθνικό Θέατρο του Σαγιό (Ατλαζένιο γοβάκι, Ηλέκτρα, Άμλετ κ.ά.).
Ως σκηνογράφος όπερας έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις: Μάκβεθ (Όπερα Παρισιού), Πελλέας και Μελισσάνθη (Σκάλα του Μιλάνου, Κρατική Όπερα της Βιέννης, Κόβεντ Γκάρντεν) Η ανθρώπινη φωνή (Σατλέ), Μαγικός αυλός (Όπερα της Βιέννης), Ντον Κάρλος (Θέατρο Κομουνάλε της Μπολόνιας), Ηλέκτρα (Μεγάλο Θέατρο της Γενεύης και Όπερα του Σαν Φρανσίσκο). Επίσης σχεδίασε το σκηνικό και τα κοστούμια για τα μπαλέτα Οντίν και Οδύσσεια στην Όπερα του Αμβούργου και Σύλβια στο Παλαί Γκαρνιέ, σε χορογραφία Τζων Νόεμαγερ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Από το 1987 ξεκίνησε τη δράση του ως παραγωγός σε θεατρικές και μουσικές παραστάσεις και παραγωγές όπερας. Ανάμεσα στις πολύ επιτυχημένες παραγωγές του συγκαταλέγονται οι όπερες Μπορίς Γκοντουνόφ (Τεάτρο Κομουνάλε της Μπολόνιας, Όπερα της Βαστίλλης και Νις), Ορέστεια του Ξενάκη (Φεστιβάλ της Τζιμπελλίνας), Αριάδνη και Κυανοπώγων του Ντυκάς (Μεγάλο Θέατρο, Γενεύη), Η καταδίκη του Φάουστ (Θέατρο Σατλέ), Θάνατος στη Βενετία (Νανσύ, Λιέγη), Ιφιγένεια και Θηβαΐς του Ρακίνα (Κομεντί Φρανσαίζ), Κάρμεν, Τόσκα και Ντον Τζοβάννι (Φεστιβάλ της Οράγγης), Τριστάνος και Ιζόλδη (Εθνική Όπερα της Ουαλλίας, Κόβεντ Γκάρντεν, Λα Μονναί), Σαλώμη, Πελλέας και Μελισσάνθη, Οι βασιλείς (Μπορντώ), Τσελμίρα (Φεστιβάλ Ροσσίνι στο Πέζαρο, Όπερα της Λυόν), Άλκηστη και Ντάμα Σπαθί (Όπερα της Σκωτίας), Νόρμα (Όπερα της Βαστίλλης), παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Θλιμμένοι Τροπικοί του Γιώργου Απέργη (Στρασβούργο), Ηλέκτρα (Όπερα της Λυόν), Χαίνσελ και Γκρέτελ, Ου τις του Μπέριο, κ.ά. Στη Σκάλα του Μιλάνου σκηνοθέτησε μια νέα παραγωγή του Λυκόφωτος των Θεών υπό τον Ρικκάρντο Μούτι για την έναρξη της περιόδου 1998-1999 και στη συνέχεια κλήθηκε να ανεβάσει την Ιφιγένεια εν Αυλίδι και τον Ιπτάμενο Ολλανδό. Άλλες σημαντικές παραστάσεις του είναι: Χαίνσελ και Γκρέτελ (Μεγάλο Θέατρο της Γενεύης), Σεμέλη (Όπερα της Σκωτίας στη Γλασκώβη), Βασιλιάς Ρογήρος (Θέατρο Μάσιμο στο Παλέρμο), Ιφιγένεια εν Ταύροις και Ιούλιος Καίσαρας (Νανσύ), κ.ά.
Ο Γιάννης Κόκκος έχει τιμηθεί με το Βραβείο της Κριτικής (1986) για την παράσταση Ηλέκτρα και με δύο βραβεία «Moλιέρος» (1987) για τα σκηνικά στην Ανταλλαγή και τα κοστούμια στη Μαντάμ ντε Σαντ, καθώς και το Χρυσό Μετάλλιο Αριστείας στη σκηνογραφία στην Καντριενάλε της Πράγας. Το 1998 η παράσταση του Γιάννη Κόκκου Η μεγαλοψυχία του Τίτου στην Όπερα του Μπορντώ και στην Εθνική Όπερα της Ουαλίας απέσπασε το βραβείο Λώρενς Ολίβιε ως το καλύτερο λυρικό έργο, ενώ το 2004 του απονεμήθηκε το Βραβείο Κριτικών για την παραγωγή της πρώτης πλήρους εκδοχής των Τρώων του Μπερλιόζ στο Θέατρο Σατλέ.
