To “Crux”, όπως και τα προηγούμενα άλμπουμ των Μechanimal, ηχογραφήθηκε στο σπίτι μου στο Παγκράτι. Μέσα στον χώρο που ζω υπάρχει μια μικρή γωνία με δύο υπολογιστές, 2 κάρτες ήχου, 6 αναλογικά συνθεσάιζερ, μια ακουστική κιθάρα, μικρόφωνα, πετάλια με εφέ και 2 καλά μόνιτορ. Αυτή η γωνία, αυτό το μικρό home-studio που έχουμε ονομάσει Den, είναι το κρησφύγετό μας όπως λέμε.
Οι ηχογραφήσεις του νέου άλμπουμ ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2019. Είχαν προηγηθεί κάποιες συναντήσεις με τον Φρέντι, είχαμε ξεχωρίσει από το αρχείο των Mechanimal κάποια παλαιότερα κομμάτια που δεν είχαν ηχογραφηθεί ποτέ και πιστεύαμε ότι άξιζε τον κόπο να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί τους. Κάπως έτσι, αποφασίσαμε με βάση αυτά να γράψουμε και κάποια καινούργια, έτσι ώστε όλα μαζί να συμπλήρωναν την πλήρη εικόνα μιας νέας ιστορίας που θέλαμε να πούμε.
Με τη βοήθεια και τη γνώση της τεχνολογίας – γνωρίζοντας δηλαδή πως ένα σύγχρονο άλμπουμ, όπως για παράδειγμα αυτό της Billie Eilish που άκουγα εκείνο το διάστημα, ένα άλμπουμ που πρόσφατα κέρδισε 4 βραβεία Grammy και ηχογραφήθηκε σε ανάλογες συνθήκες με τις δικές μας, μέσα σε ένα υπνοδωμάτιο και όχι μέσα σε ακριβά στούντιο -ζήτησα αρχικά από κάποιους μουσικούς να συμμετέχουν σε “εικονικές” ηχογραφήσεις. Ηχογραφώντας ο καθένας στο δικό του προσωπικό χώρο, μουσικές φράσεις του σε μια σχεδόν τελειωμένη εκδοχή του κάθε κομματιού. Η μοναδική από τους καλεσμένους που ήρθε και ηχογράφησε στο Den ήταν η Βασιλική Μαζαράκη, η οποία έγραψε τα μέρη του βιολιού της μια ζεστή μέρα του Ιουλίου.
Το πρώτο κομμάτι που ολοκληρώθηκε, με τις κιθάρες του Τζίμη Πολιούδη (The Vagina Lips) ήταν το Easy Deadκι ενώ αρχικά είχαμε σκεφτεί να συνοδέψουμε το πρώτο single με ένα παλιότερο κομμάτι (Sharon) τελικά αποφασίσαμε να δώσουμε προς τα έξω ένα από τα καινούργια κομμάτια που γράψαμε το Μάρτιο. Και εκεί, στο Red Mirror, έγραψε κιθάρες, στο δικό του σπιτικό στούντιο, ο Γιώργος Θεοφανίδης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παράλληλα με τις ηχογραφήσεις της μουσικής, και την εξέλιξη της παραγωγής του άλμπουμ, σχεδιάζαμε με το Φρέντι και την εξέλιξη της ιστορίας του δίσκου. H κεντρική ιδέα είναι ένα μαύρο κουτί που κρύβει μέσα του πολύτιμες πληροφορίες, πολλά μυστικά αλλά και πολλές αλήθειες, και το οποίο καταλήγει μια μέρα στα χέρια ενός φτωχού κοριτσιού. Αυτή είναι και βασική ηρωίδα του άλμπουμ, η οποία κλείνει με τη δική της ιστορία το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, το La Poverina delle Ossa. To “Crux” καταγράφει το γέλιο, τις εντάσεις, τις διαφωνίες και την αγάπη ενός σχήματος που είναι μαζί σχεδόν 10 χρόνια και την καθημερινότητα γύρω από αυτούς. Ουσιαστικά φιλτράρει όλες αυτές τις εμπειρίες μας σε ένα άλμπουμ, με την αφήγηση χωρισμένη σε δέκα μικρά κεφάλαια ή τραγούδια, τα οποία ηχογραφήθηκαν σε έντονες μέρες με φασαρίες, προεκλογικές εκστρατείες, αλλαγή κυβερνήσεως, παγκόσμια σύγχυση και μια κλιματική απειλή πάνω από τα κεφάλια μας, αλλά και μοναδικά χαρούμενες στιγμές σαν κι αυτή της γέννησης της κόρης του Freddie.
Οι στίχοι των κομματιών γράφτηκαν από τον Freddie στα μισά κομμάτια του άλμπουμ (Ghetto Level, Stolen Flesh, Red Mirror, Hospital of the Storm, Vanquish) και στα υπόλοιπα από εμένα. Σε όλη τη διάρκεια των ηχογραφήσεων υπήρχε συνεχής επικοινωνία και ένας παράξενος ενθουσιασμός, σαν να ήταν η πρώτη φορά που γράφαμε κάτι μαζί και οι δυό μας. Υπήρχε ένα μοναδικό συναίσθημα που μας πλημμύριζε καθόλη τη διάρκεια της δημιουργίας του άλμπουμ και έδωσε χρώμα σε όλα τα κομμάτια. Κι αυτό ήταν μόνο αγάπη.
Διαβάστε επίσης:
Crux: Νέο άλμπουμ από τους Mechanimal