Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος, της Χρύσας Σπηλιώτη στο Vault

Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος είναι ο πρώτος από τους επτά Μονολόγους που θα παρουσιαστούν τη νέα θεατρική περίοδο στον Πολυχώρο Vault, με αφορμή το θεατρικό project “Ο Γιος μου…”. Επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις, στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλάνε για τους γιους τους. Επτά γυναίκες ηθοποιοί θα παρουσιάσουν επτά μονολόγους απλών γυναικών που μιλάνε για τα παιδιά τους, που εμείς γνωρίσαμε ως άντρες σπουδαίους και διακεκριμένους, που έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυΐα, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους (Καβάφης, Μάντζαρος, Σολωμός, Συγγρός, Μακρυγιάννης, Ψυχάρης, Μέγας Αλέξανδρος). Επτά σημαντικοί άντρες του παρελθόντος που η ζωή και το έργο τους παραμένει ακόμα πηγή έμπνευσης για τους σύγχρονους, μέσα από μια γυναικεία ματιά.

Υπόθεση

Η Ρεγγίνα Μάντζαρου μητέρα του Νικόλαου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου συνθέτη του Εθνικού Ύμνου, μας οδηγεί σε μονοπάτια γεμάτα φωτιά. Πάνω στο ηφαίστειο της Γαλλικής και της Ελληνικής επανάστασης. Βρισκόμαστε στην Κέρκυρα, πρωτεύουσα των Ιονίων νήσων όπου εναλλάσσονται οι ξένοι κατακτητές.

Οι Επτανήσιοι δεν νιώθουν ακόμα Έλληνες, η κουλτούρα και οι επιρροές είναι καθαρά δυτικές και οι αριστοκράτες συνεργάζονται ποικιλοτρόπως με τον εκάστοτε δυνάστη. Ο Μάντζαρος όχι μόνο ανήκει στην αριστοκρατική τάξη αλλά μετέχει και έμμεσα στις εκάστοτε κυβερνήσεις σαν γραμματέας του Γενικού Εισαγγελέα του Κράτους που είναι ο πατέρας του. Το ποτάμι όμως τόσο της μουσικής στην οποία αφιερώνεται όσο και των νέων ριζοσπαστικών ιδεών θα τον παρασύρει σε απρόσμενες διαδρομές.

Γράφει για πρώτη φορά στην ιστορία ελληνική όπερα, συνδέεται φιλικά με τον Διονύσιο Σολωμό μελοποιεί πάρα πολλά ποιήματά του, ο ένας πλάθει τον άλλον και η εποχή και τους δυο. Φιλόδοξος αρχικά διψάει για καταξίωση, η διεθνής καριέρα τον καλεί μα εκείνος τελικά αρνείται τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στο Ωδείο της Νάπολης και εργάζεται αποκλειστικά στην Κέρκυρα. Όλη του τη ζωή δηλώνει ερασιτέχνης –γιατί για έναν αριστοκράτη είναι ντροπή να ασχολείται επαγγελματικά με τις Τέχνες- και δεν δέχεται ποτέ χρήματα για τη μουσική. Συνθέτει ασταμάτητα αφήνοντας τεράστιο έργο –σχεδόν άγνωστο στο πλατύ κοινό με εξαίρεση τον Ύμνο. Διδάσκει ακαταπόνητα πλάθοντας καλλιτέχνες διεθνούς φήμης, δημιουργεί τη Φιλαρμονική ορχήστρα της Κέρκυρας και γίνεται ο πρωτεργάτης της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής.

Γι αυτά και πολλά άλλα μας μιλάει ασθμαίνοντας από πάθος για ζωή και έρωτα μα κυρίως για αγάπη για τον γιο της η μητέρα του Ρεγγίνα. Είναι η πρώτη του δασκάλα στο πιάνο, αυτή που προσπαθεί να σώσει το παιδί της και τον εαυτό της από τη μέγγενη των κοινωνικών περιορισμών και της υποκρισίας που εκφράζει κι επιβάλλει ο άντρας της Γιάκωβος. Θα εμφυσήσει στο γιο της χωρίς καν να το αντιλαμβάνεται αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία. «Εγώ το μόνο που κανα ήταν να τον αφήνω λεύτερο να χαίρεται μέχρι τις πατουσίτσες του». Και κατάφερε το σχεδόν ακατόρθωτο. Να δώσει τα εφόδια σ’ έναν αριστοκράτη να γράψει τη μουσική για τον ξεσηκωμό των Ελλήνων.

Η σκηνοθετική προσέγγιση ζωντανεύει τον μικρόκοσμο της ηρωίδας σαν παιδικό κουρδιστό παιχνίδι εποχής. Προσδίδει αναπάντεχο χιούμορ σε σκηνές που θα οδηγούσαν ίσως μόνο σε αγωνία ή ευσυγκινησία, χωρίς τη δυνατότητα πολλαπλής ανάγνωσης. Φωτίζει αθέατα μοτίβα, ανεβάζει την αδρεναλίνη, βαθαίνει στα χάσματα του λόγου, δίνει φρενήρη ρυθμό στη σκηνική έκφραση.

Συντελεστές:

Κείμενο: Χρύσα Σπηλιώτη
Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Μουσική: Νικόλαος Μάντζαρος
Μουσική επιμέλεια/ Επεξεργασία: Νικόλας Καρίμαλης (Razastarr)
Σκηνικά/ Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Χορογραφία: Μάτα Μάρρα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίνα Ντούνη
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Video: Νικήτας Χάσκας
Αφίσα: Δημήτρης Ζουγκός
Παραγωγή: Πολυχώρος Vault

Ερμηνεία: Χρύσα Σπηλιώτη

Λίγα λόγια για το θεατρικό project Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ

Επτά μάνες μιλάνε για τους γιους τους. Επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις, στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά γυναίκες ηθοποιοί θα παρουσιάσουν επτά μονολόγους απλών γυναικών που μιλάνε για τα παιδιά τους, που εμείς γνωρίσαμε ως άντρες σπουδαίους και διακεκριμένους, που έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυΐα, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους (Καβάφης, Μάντζαρος, Σολωμός, Συγγρός, Μακρυγιάννης, Ψυχάρης, Μέγας Αλέξανδρος)

Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος σκηνοθετεί και παρουσιάζει τη Ρεγγίνα Τουρίνη – Μάντζαρου (μητέρα του Νικόλαου Μάντζαρου), μονόλογο που έγραψε και θα ερμηνεύσει η Χρύσα Σπυλιώτη. Ο Κοραής Δαμάτης έγραψε και σκηνοθετεί το μονόλογο της Χαρίκλειας Καβάφη (μητέρα του Κωνσταντίνου Καβάφη), που θα ερμηνεύσει η Βάνα Παρθενιάδου.

Ο Περικλής Μοσχολιδάκης έγραψε και σκηνοθετεί το μονόλογο της Αγγέλικας Νίκλη – Σολωμού (μητέρα του Διονύσιου Σολωμού) που θα ερμηνεύσει η Μάγδα Κατσιπάνου. Ο Σίμος Παπαναστασόπουλος έγραψε και σκηνοθετεί το μονόλογο της Νικολέτας Νομικού – Συγγρού (μητέρας του Ανδρέα Συγγρού) που θα ερμηνεύσει η Ιωάννα Γκαβάκου. Ο Μενέλαος Καραντζάς σκηνοθετεί το κείμενο που έγραψε ο Χρήστος Καρασαββίδης για τη Φροσύνη Μπιάζη – Ψυχάρη (μητέρα του Γιάννη Ψυχάρη) που θα ερμηνεύσει η Αγγελική Καρυστινού. Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου σκηνοθετεί το μονόλογο που έγραψε ο Γιώργος Μεσσολογγίτης για τη Βασιλική Τριανταφύλλου (μητέρα του Ιωάννη Μακρυγιάννη) που θα ερμηνεύσει η Ευγενία Αποστόλου. Και o Σήφης Μάινας θα σκηνοθετήσει το μονόλογο την έγραψε και θα ερμηνεύσει η Κάτια Σπερελάκη για την Ολυμπιάδα (μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου).

Το project αυτό θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν 2018-19 με επτά ακόμη μάνες σπουδαίων ανδρών.

Λίγα λόγια για το σκηνοθέτη Αυγουστίνο Ρεμούνδο

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Δραματική σχολή της Μ. Βογιατζή- Τράγκα τo 1995 και είναι μαθητής της Νίκης Τριανταφυλλίδη. Είναι ιδρυτικό μέλος της κινηματογραφικής εταιρίας “DEKARA TSAKISTI PRODUCTIONS” και της θεατρικής ομάδας «ΟΝΟΜΑ?».

Ως ηθοποιός έχει παίξει πάνω από 50 παραστάσεις στο θέατρο και 15 σειρές στην τηλεόραση.
Έχει σκηνοθετήσει έργα του Γιάννη Καλαβριανού, της Χρύσας Σπηλιώτη, του Γκαίτε, του Λόρκα, του Μποστ, του Ιονέσκο, του Μ. Νίκολιτς, του Δημήτρη Ζουγκού,του R. Alwar κ.α. Τρία σενάρια του, έχουν γίνει ταινίες που έχουν διακριθεί σε διεθνή φεστιβάλ.

Το 2008 στο 49ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης προτάθηκε για το βραβείο Α’ αντρικού ρόλου στην ταινία “Carousel” του Σ. Τσαρουχά και το 2003 στις “Νύχτες πρεμιέρας” πήρε το Α΄ βραβείο αντρικού ρόλου στην ταινία “Το πουλί” του Ν. Χάσκα.

Φέτος συνεργάζεται με τα θέατρα Vault, Αργώ, Αγγέλων Βήμα και θα σκηνοθετήσει τα έργα: “Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος” της Χρύσας Σπηλιώτη, “Το Ημερολόγιο ενός Τρελού” του Lou Xsoun και “Δουλειά με χειροπέδες” του Λάζαρου Μπίκα.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα Χρύσα Σπυλιώτη

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, παρακολούθησε μαθήματα αυτοσχεδιασμού στη Γαλλία και έχει εργαστεί για χρόνια σαν ηθοποιός έχοντας ερμηνεύσει αρκετούς σημαντικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου.Συνεργάστηκε με πολλά θεατρικά σχήματα, το Εθνικό θέατρο κι έχει ερμηνεύσει αρκετούς σημαντικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου (σε σκηνοθεσίες Γ. Σεβαστίκογλου, Μίνου Βολανάκη, Γ. Χουβαρδά, Γ. Μιχαηλίδη, Γ. Μαργαρίτη, Β. Θεοδωρόπουλου, Ν. Κοντούρη κ.α.) .

Σαν θεατρική συγγραφέας έχει παρουσιάσει έντεκα θεατρικά έργα σε ελληνικές σκηνές και στο εξωτερικό. Το πρώτο της έργο «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;», έχει ανέβει σε 33 διαφορετικές παραστάσεις, μεταφραστεί σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, πολωνικά, γερμανικά, κροατικά, ολλανδικά, πορτογαλικά) και έχει παιχτεί στη Ν. Υόρκη, Βρυξέλλες, Βερολίνο, Άμστερνταμ, Κροατία (Φεστιβάλ Μότοβουν) και εκδοθεί στα πολωνικά. Το έργο της «Φωτιά και Νερό» έχει παρουσιαστεί στο Λονδίνο. Διδάσκει χρόνια θεατρική γραφή υπό τη μορφή σεμιναρίων στην Ελλάδα και την Κύπρο. Στην τηλεόραση έχει παίξει σε γνωστές σειρές κι έχει γράψει σενάρια.