Τα καλοκαιρινά συμπόσια σε θέρετρα πάσης φύσεως δίνουν μια ατμόσφαιρα αίγλης στο ελληνικό καλοκαίρι.  Τη στιγμή που η κρίση βαθαίνει στη χώρα, ο αγροίκος πλουτισμός αισθάνεται όλο και περισσότερο την ανάγκη να επιδεικνύεται. Όλη αυτή η αλόγιστη σπατάλη παραπέμπει στη νεοϋορκέζικη παραφροσύνη της εποχής του μεσοπολέμου, έτσι όπως την περιγράφει ο Φιτζέραλντ στο μνημειώδες μυθιστόρημά του “Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ”. Πολλοί καλούνται να παίξουν αυτό το ρόλο πασχίζοντας για το γόητρο ενός πλούτου που η κοινή λογική δεν μπορεί να εξηγήσει. Να είχαν τουλάχιστον και την ρομαντική εμμονή του Γκάτσμπυ…  Ίσως όμως ισχύει απλώς αυτό που είπε ο Βύρων Λεοντάρης: “Είμαστε μεσοπόλεμος σου λέω/ ανίατα μεσοπόλεμος”.