Από τις περιπτώσεις μουσικών σχημάτων που η σχέση τους με το αθηναϊκό κοινό είναι πασίγνωστη ακόμα και σε όσους δεν έχουν πάει σε κανένα live τους, οι James Taylor Quartet είναι και πάλι εδώ για να επιβεβαιώσουν αυτή την αμοιβαία αγάπη – και, φυσικά, για να τους δουν και όσοι δεν έχουν πάει σε κανένα live τους!
Αγαπημένα παιδιά του John Peel και του πιο υποψιασμένου, μουσικόφιλου κοινού της Βρετανίας, οι JTQ είναι ξακουστοί για τις ζωντανές εμφανίσεις τους που συνδυάζουν την τζαζ με την dance μουσική και τον αυτοσχεδιασμό, φτάνοντας σε σχεδόν πανκ ξεσπάσματα. Από τα τέλη των 80s μέχρι τα acid jazz 90s και την επιστροφή στις φανκ ρίζες των 00s, το κουαρτέτο δεν σταμάτησε ποτέ να περιοδεύει και να τζαμάρει, είτε με αυτό το όνομα είτε ως New Jersey Kings, το alter ego της πιο “ακατέργαστης” εκδοχής τους. Η δισκογραφία τους είναι εκτενέστατη και οι ίδιοι συνώνυμο του κούλνες, με τον James Taylor να θεωρείται, κατά τον Craig Charles του BBC “ο μεγαλύτερος βιρτουόζος του hammond, τουλάχιστον από αυτήν την πλευρά του Ατλαντικού”: συνεργασίες που περιλαμβάνουν ονόματα όπως αυτά των U2, Manic Street Preachers, Tom Jones, Rose Windross (Soul II Soul), Alison Limerick κλπ, σχεδόν κλασικές φρενήρεις διασκευές σε εμβληματικά τραγούδια και η σύνθεση του soundtrack για το Austin Powers καταδεικνύουν ότι οι μουσικές ενασχολήσεις των JTQ είναι πολυσχιδείς και δεν τους λείπει η ποικιλία.
Ως παιδί, ο James Taylor ξεκίνησε να ακούει μουσική με τους Beatles και τους Rolling Stones, ακούσματα αναμενόμενα για έναν δωδεκάχρονο από το Ρότσεστερ, αλλά όταν ξεκίνησαν τα μαθήματα πιάνου ανακάλυψε γρήγορα τους άρχοντες των πλήκτρων Booker T. και Jon Lord και στράφηκε αμέσως στο hammond, το οποίο έγινε το μουσικό όργανο που λάτρεψε. Κατά τον ίδιο, περνάει πού και πού από το μυαλό του η τρελή σκέψη να το γυρίσει σε prog rock, αλλά ακόμα αντιστέκεται, προς μεγάλη ανακούφιση της μερίδας του mod κοινού του.
Σε πολύ μικρή ηλικία αποφάσισε ότι η μουσική ήταν ο προορισμός του, και γοητεύτηκε από το σινεμά και την τηλεόραση των 60s και 70s που αποτέλεσαν τις πρώτες εμπνεύσεις του. Με τις funk cinematic διασκευές το κουαρτέτο του απέκτησε underground φήμη, και, κυρίως, έγινε γνωστό για τις συναυλίες του: ακόμα θεωρούνται από τις καλύτερες ζωντανές μπάντες. Η έλευση των 90s τους οδήγησε σε νέους πειραματισμούς και δρόμους – ήταν η περίοδος που, από πασίγνωστες συνθέσεις όπως το Theme From Starsky and Hutch, πέρασαν στην acid jazz και τα soul φωνητικά που τους χάρισαν πιο επιτυχημένο τους άλμπουμ, In the Hand of the Inevitable.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με τη φήμη της εξαιρετικής live μπάντας να τους ακολουθεί σταθερά έως σήμερα, οι James Taylor Quartet έχουν επιστρέψει στον αρχικό jazz funk προσανατολισμό τους διατηρώντας, φυσικά, το γνωστό τους απαράμιλλο στυλ και με πολλές πρωτότυπες συνθέσεις να έχουν αντικαταστήσει την πληθώρα των covers, χωρίς βέβαια να τις έχουν εξαλείψει εντελώς: οι συναυλίες τους είναι απολύτως χορευτικές και τα setlists αντιπροσωπευτικά όλων των φάσεων της καριέρας τους, πράγμα που καθιστά την εμφάνισή τους στην Αθήνα, και μάλιστα την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, ιδανική!
TFATFY
Οι TFATFY είναι πιθανότατα το ελληνικό αντίστοιχο αυτών των ακούραστων γραναζιών της μουσικής παραγωγής. Από εγχώρια hired guns που βρίσκονται αθόρυβα, τα τελευταία 15 χρόνια, πίσω απο ονόματα όπως, Planet of Zeus, Imam Baildi, Μonika, Δήμητρα Γαλάνη, Σαββίνα Γιαννάτου, Λένα Πλάτωνος κ.α., αποφάσισαν το καλοκαίρι του ’17 να καταγράψουν τις ανατολίτικες jazz ιδέες τους στο ντεμπούτο “Well, Excuse Me”. Το album κυκλοφόρησε στις αρχές του ’18 και ο εγχώριος μουσικός τύπος έχει να λέει τα καλύτερα για το supergroup που ανανέωσε την εγχώρια jazz σκηνή. Ήδη όσοι έχουν σχετική άποψη για την jazz τόσο της χώρας μας όσο και των χωρών του ανατολικού block, έχουν να συμφωνούν ότι το jazz funk ιδίωμά τους δεν αστειεύεται: αυτοί που αστειεύονται και αρνούνται πεισματικά να πάρουν τους εαυτούς στα σοβαρά, είναι οι ίδιοι οι TFATFY.
Οι Tfatfy είναι: Μηνάς Λιάκος (κιθάρα), Σπύρος Μάνεσης (πλήκτρα), Στέλιος Προβής (μπάσο) και Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (ντραμς).