“Ο Καλεσμένος του Δράκουλα”, το εισαγωγικό κείμενο του οποίου αποκλείστηκε από τον διάσημο Δράκουλά του, οδηγεί τους αναγνώστες στα ΕΓΚΑΤΑ και το ΣΚΟΤΟΣ σε μια Βαλπούργεια νύχτα.
Ο Δράκουλας του Μπραμ Στόουκερ, που κυκλοφόρησε το 1897, θεωρείται αριστούργημα του σκοτεινού Ρομαντισμού και ορόσημο στη γοτθική λογοτεχνία τρόμου.
Πολλοί από τους μελετητές θεωρούν πως ο συγγραφέας σκόπευε αρχικά να δώσει στον Καλεσμένο τη θέση του εισαγωγικού κεφαλαίου του Δράκουλα, μια και σχετικές αναλύσεις στο χειρόγραφο καταδεικνύουν πως όντως υπήρχε ένα πρώτο κεφάλαιο, που αργότερα αφαιρέθηκε.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1914 ως αυτοτελής ιστορία, δύο μόλις χρόνια μετά το θάνατο του Στόουκερ, σε μια ανθολογία διηγημάτων που επιμελήθηκε η χήρα του Φλόρενς Μπάλκομπ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Οι νεκροί ταξιδεύουν γρήγορα» – αυτή την επιγραφή, χαραγμένη στα ρωσικά σ’ έναν τάφο, διαβάζει ο φλεγματικός, παράτολμος ήρωας του Καλεσμένου του Δράκουλα, που περιπλανιέται ολομόναχος στο νεκροταφείο ενός μυστηριωδώς ερειπωμένου χωριού, στη διάρκεια της Βαλπούργειας νύχτας, αψηφώντας κάθε προειδοποίηση και όλες τις αποτρεπτικές ενδείξεις.
«Ο ουρανός μοιάζει φωτεινός, όμως η ψύχρα στον βόρειο άνεμο προμηνύει ξαφνική καταιγίδα. Αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θ’ αργήσετε». Στο σημείο αυτό χαμογέλασε και πρόσθεσε: « Γιατί, ξέρετε τί νύχτα είναι».
Όταν είχαμε απομακρυνθεί από την πόλη, αφού του έκανα σινιάλο να σταματήσει, τον ρώτησα: «Πες μου, Γιόχαν, τί είναι απόψε;».
Έκανε το σταυρό του και απάντησε λακωνικά: «Βαλπούργεια νύχτα».
Τη Βαλπούργεια νύχτα, σύμφωνα με την πεποίθηση εκατομμυρίων ανθρώπων, ο διάβολος κυκλοφορούσε ελεύθερος – τότε άνοιγαν οι τάφοι και οι νεκροί έβγαιναν και περπατούσαν. Τότε όλα τα σατανικά όντα της γης και του νερού και του αέρα συνυπήρχαν σε μακάβριο ξεφάντωμα. Αυτό ακριβώς το μέρος ήθελε να αποφύγει ο οδηγός. Εδώ ήταν το προ αιώνων αποδεκατισμένο και ερημωμένο χωριό. Εδώ ήταν η κοιτίδα της αυτοκτονίας· κι εδώ ακριβώς βρισκόμουν μόνος – χωρίς ενισχύσεις, να τρέμω απ’ το κρύο μέσα σ’ένα σάβανο από χιόνι, υπό την απειλή της επερχόμενης άγριας θύελλας. Χρειάστηκε να επιστρατεύσω όλα τα φιλοσοφικά και θεολογικά γνωστικά εργαλεία που είχα διδαχθεί και όλο μου το σθένος, για να μην καταρρεύσω σ’ έναν παροξυσμό τρόμου.
Η Βαλπούργεια νύχτα είναι μοτίβο του γερμανικού Ρομαντισμού· το χρησιμοποίησαν ο Γκαίτε, ο Μέντελσον κ.ά. Ο Ιρλανδός Στόουκερ, ως προοίμιο στο διάσημο μυθιστόρημά του, κάνει άμεση αναφορά στον γερμανικό Ρομαντισμό. Ο ήρωάς του, που έχει τα χαρακτηριστικά του Τζόναθαν Χάρκερ, διασχίζει τη Γερμανία για να συναντήσει στην Τρανσυλβανία τον Κόμη Δράκουλα και μυείται σε τούτο το «μακάβριο ξεφάντωμα» της γερμανικής λογοτεχνικής παράδοσης.
