Πόση απομόνωση μπορείς ν’ αντέξεις; Μάλλον λιγότερη απ’ όση νομίζεις.

Μία εξερεύνηση των ορίων της απομόνωσης. Δύο άνθρωποι βυθισμένοι στο δικό τους προσωπικό σφραγισμένο χώρο. Ένας σκηνικός χώρος μοιρασμένος σε τομές απομόνωσης και δύο ερμηνευτές που κινούνται μέσα σ’ αυτά τα στενά όρια.

Ο καθρέφτης ανάμεσα ψυχρός και παγωμένος δεν επιτρέπει υπερβάσεις. Χρειάζεται να αποχωρήσει για να δώσει τη θέση του στο μαζί, στο γκρέμισμα της απομονωτικής ασφυξίας και στο χτίσιμο της συνδιαμόρφωσης.

Δύο κούκλες, που αποκτώντας ζωή, αντικατοπτρίζουν τα φορτία που ασφυκτιούν και άλλο δεν επιθυμούν παρά να σπάσουν τα σύνορα της απομόνωσης και να συνομιλήσουν.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Ο Καθρέφτης χρειάζεται να σπάσει.

Λίγα λόγια για την παράσταση…

Ο Καθρέφτης είναι μια παράσταση που εξαντλεί τα όρια του κουκλοθεάτρου και κάνει ένα βήμα προς τα πίσω, εκεί που η πρόβα αναδύεται ως μία έκλαμψη αλήθειας για τον υπαρξιακό, πολιτικό και κοινωνικό άνθρωπο – μόνο κάνοντας πίσω μπορούμε να δούμε το όλον, να το κριτικάρουμε και να το ανατρέψουμε αποφασιστικά.

Μέσα από τις προεκτάσεις που εγείρει η σχέση μεταξύ του κουκλοπαίκτη και της κούκλας ως μέλος της ύπαρξής του, η παράσταση αυτή επιχειρεί να εξερευνήσει αυτό που υπάρχει ανάμεσα και παραμένει σιωπηλό.

Οι κούκλες ως ποιητικές διατυπώσεις της εξόδου κινδύνου από το σκηνικό εγκλωβισμό διατυπώνουν με τη σειρά τους ανθρώπινες καταστάσεις που φέρνουν στο προσκήνιο δραματουργικά σύμβολα ανθρώπων για τους οποίους η επαφή είναι αναγκαία – είτε συνειδητά είτε όχι.

Μια άστεγη γυναίκα που καταφέρνει να στήσει στο δρόμο ένα ολόκληρο σύμπαν από αντικείμενα που στεγάζουν το πολύ δικό της υπαρξιακό παλάτι και μια γυναίκα προσφύγισσα μόνη και χωρίς στήριξη από πουθενά που εγκυμονεί μια εκκωφαντική κραυγή βοήθειας.

Η δραματουργία της παραστατικής σύνθεσης βρίσκει τη ραχοκοκκαλιά της εκεί που οι δύο αυτές γυναίκες απαιτούν την ανατροπή της απομονωτικής σκηνογραφίας. Αυτό που πρόκειται να συμβεί είναι αυτό που συμβαίνει πάντα στο τέλος: ακροβατούμε και παραπατάμε ανάμεσα.

Συντελεστές:

  • Σενάριο, σκηνοθεσία: Νίκος Τόμπρος
  • Κατασκευές, Εμψύχωση: Νίκος Τόμπρος, Ελένη Παναγιώτου
  • Σύμβουλος δραματουργίας και δελτίο τύπου: Μιράντα Βατικιώτη
  • Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Κώτσιας

Διάρκεια: 60′

Η παράσταση αποτελεί μέρος της συλλογικής παράστασης της Κουκλοθεατρικής Κολεκτίβας “ΤΑΡΑΞΑΚΟ”.

Λίγα λόγια για τον θίασο…

Το εργαστήρι κατασκευής και θεάτρου μαριονέτας ΑΝΤΑΜΑΠΑΝΤΑΧΟΥ δημιουργήθηκε τo 1996 από τον Νίκο Τόμπρο και την Ελένη Παναγιώτου, κουκλοποιούς και κουκλοπαίκτες με έδρα τα Βασιλικά της Β. Εύβοιας.

Από τότε δίνει παραστάσεις στον δρόμο, σε θέατρα, σχολεία, εκδηλώσεις δήμων στην Ελλάδα και έχει συμμετάσχει σε 40 διεθνή φεστιβάλ σε 17 χώρες σε Ευρώπη, Ν. Αφρική και Ασία.

Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον συνδυασμό του θεάτρου κούκλας με άλλες τέχνες και σε αυτή τη κατεύθυνση έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάτρου, της μουσικής και του τσίρκου.

Έχει κάνει εργαστήρια κατασκευής και εμψύχωσης κούκλας για παιδιά και ενήλικες σε δήμους, σχολεία και διεθνή φεστιβάλ.

Από το 2021 είναι ιδρυτικό μέλος της Κουκλοθεατρικής Κολεκτίβας “ΤΑΡΑΞΑΚΟ”.

Ο Νίκος Τόμπρος, εκτός από την πορεία του ως κουκλοπαίκτης – κουκλοποιός παρακολούθησε σεμινάρια σωματικού θεάτρου, υποκριτικής, χορού, κλόουν και σύγχρονου θεάτρου σκιών.

Η Ελένη Παναγιώτου, επίσης κουκλοπαίκτρια – κουκλοποιός είναι κοινωνική λειτουργός και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με εμψύχωση αντικειμένων, θεατρικό φωτισμό, ζωγραφικής και stop motion animation.

Διαβάστε επίσης:

Επετειακό Πολυθεματικό Φεστιβάλ «Εργαστήρι Μαιρηβή»: 25 Χρόνια Κουκλοθέατρο και Παραμύθι