Ο κόσμος του Ιάσονα Βενετσανόπουλου μοιάζει με τον δικό μας

Στην τελευταία δουλειά του Ιάσονα Βενετσανόπουλου που παρουσιάζεται στην Image Gallery με τίτλο “There is another world, but it’s inside this one”, κυριαρχούν το υλικό, μελάνι και χαρτί, και η τεχνική του σχεδίου. Μικροσκοπικά σχέδια που έγιναν σε σημειωματάρια τσέπης, βγαίνουν από τις σελίδες τους και κατακλύζουν τον εκθεσιακό χώρο, συστήνοντάς μας ένα σύμπαν από λιλιπούτειες μορφές.

Η αμεσότητα και το προσωπικό στοιχείο, που απορρέουν από την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας των έργων, εκπέμπουν ένα κλίμα οικειότητας ευθύς αμέσως. Ένας άλλος λόγος, είναι η επιλογή του καλλιτέχνη να εντάξει προαιρετικά στη σχέση του θεατή με το έργο, ένα εξωτερικό εργαλείο που θα διευκολύνει την μεταξύ τους επικοινωνία, τον μεγεθυντικό φακό. Μια πρακτική λύση που υπέβαλε η μικρή κλίμακα των έργων, η οποία ωστόσο λειτουργεί καταλυτικά στην εμπειρία του έργου τέχνης. Διότι εκτός του ότι ανατρέπονται οι συνήθεις όροι του «βλέπειν», μια νέα σχέση εγκαθίσταται, η οποία απαιτεί μεν από τον θεατή περισσότερο χρόνο, και ενδεχομένως προσπάθεια, τον θέτει δε, εκ των πραγμάτων σε μια ενεργητική διαδικασία εξερεύνησης και αποκάλυψης. Επιπλέον, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές αυτού του μικρόκοσμου, πλάσματα ανθρωπόμορφα ή ζωόμορφα αποδομένα με τρυφερότητα και χιούμορ, διαχειρίζονται καταστάσεις ή επιδίδονται σε λειτουργίες που είναι κοινές και οικείες σε όλους μας.

Τα 137 σχέδια του Βενετσανόπουλου είναι αφοπλιστικής λιτότητας, στην πλειοψηφία τους σε άσπρο και μαύρο, ενώ σποραδικά εντάσσεται το χρώμα σε περιορισμένη κλίμακα. Η μονοχρωμία προϋποθέτει μια σχετικά αφαιρετική διαδικασία, η οποία εντείνεται από την περιεκτικότητα του σχεδίου, που σε κάποιες μορφές αρκείται στο περίγραμμα – μονοκοντυλιά. Το κάθε σχέδιο αν και αυτοτελές, αποτελεί τμήμα του γενικότερου συνόλου και είτε λειτουργεί αυτόνομα είτε μέσα σε δίπτυχα, τετράπτυχα κ.λπ. Η ανάπτυξη της αφήγησης γίνεται με διακριτικότητα και αφήνεται εσκεμμένα ημιτελής, ενώ κάποιες φορές υποστηρίζεται από τη χρήση του λόγου που ενσωματώνεται στο σχέδιο με τη μορφή μιας λέξης ή φράσης.

Το υλικό πηγάζει από μια προσωπική εικονογραφία του καλλιτέχνη, ενσαρκώνει βιώματα, σκέψεις και φόβους του, που μέσα από μια σχεδόν γελοιογραφική διάσταση μοιάζει να θέλει να ξορκίσει. Ωστόσο, με την απλότητα του μέσου, την αποσπασματικότητα της αφήγησης και την αναγωγή σε μυθικές μορφές-σύμβολα, καταφέρνει να απευθυνθεί συλλογικά και να εκφράσει την περιπέτεια των ανθρωπίνων σχέσεων, την αγωνία για επικοινωνία, τη ματαιοδοξία και τις φιλοδοξίες μας, τις νευρώσεις και υπαρξιακές αγωνίες της σύγχρονης περίπλοκης πραγματικότητας.

Πάνω απ’ όλα, στο έργο του Βενετσανόπουλου είναι διάχυτη η αγάπη για το σχέδιο και η απόλαυση της διαδικασίας του ζωγραφίσματος. Την ίδια απόλαυση βιώνει και ο θεατής ακολουθώντας την κίνηση του χεριού που σχεδιάζει και αναζητά σχεδόν αυτόματα να συνδέσει μέσω μιας συνεχόμενης γραμμής μύθους αρχέγονους και σύγχρονους.

◊ Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση του Ιάσονα Βενετσανόπουλου στην Image Gallery, μπορείτε να βρείτε εδώ.