Κατ’ απαίτηση του κοινού η παραγωγή της όπερας «Ο κουρέας της Σεβίλλης», επανέρχεται στη σκηνή του θεάτρου Ολύμπια για τρεις …
Παραστάσεις, στις 8, 10 και 12 Απριλίου 2011.
Ο Κουρέας της Σεβίλλης είναι ένα αξιοθαύμαστο έργο κεφιού, σπιρτάδας, αλλά και μουσικού αυτοσχεδιασμού. Ο Ροσσίνι ολοκλήρωσε τη σύνθεση της όπερας σε χρόνο-ρεκόρ: μέσα σε μόλις 24 ημέρες, χρόνο ρεκόρ, ακόμη και για τα δεδομένα εκείνης της εποχής.
Ο ίδιος συνθέτης είχε γράψει την Ιταλιάνα στο Αλγέρι μέσα σε 18 ημέρες και τη Σταχτοπούτα μέσα σε ένα μήνα. Όταν, μάλιστα, για τη Σεμίραμι του δόθηκε το χρονικό περιθώριο των 40 ημερών, το θεώρησε μεγάλη πολυτέλεια και την ολοκλήρωσε σε 33 ημέρες. Αναφέρεται χαρακτηριστικά, πως όταν ο Ντονιτσέττι πληροφορήθηκε το διάστημα που χρειάστηκε ο Ροσσίνι για τον Κουρέα σχολίασε: Δεν εκπλήσσομαι. Πάντα συνέθετε αργά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Ροσσίνι έγραψε τον Κουρέα μετά από παραγγελία του θεάτρου Αρζεντίνα της Ρώμης, σε ηλικία 24 χρόνων. Το έργο παρουσιάστηκε, για πρώτη φορά, στις 20 Φεβρουαρίου του 1816. Η πρεμιέρα του είχε παταγώδη αποτυχία. Το γεγονός αυτό δεν οφειλόταν στη μουσική του γραφή, αλλά στο ότι είχαν κατακλύσει το θέατρο οπαδοί ενός άλλου συνθέτη, του Τζοβάνι Παϊζιέλο, ο οποίος το 1782 είχε συνθέσει μια όπερα με τον ίδιο τίτλο και πάνω στο ίδιο θέμα.
Την επομένη της πρεμιέρας, όμως, το ίδιο κοινό δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να κατακλύσει και πάλι το θέατρο και να αποθεώσει το συνθέτη. Από εκείνη τη βραδιά, ο Κουρέας τοποθετείται στο πάνθεον των πλέον δημοφιλών λυρικών έργων.
Είναι μια όπερα πλημμυρισμένη από ωραίες μελωδίες και άριες. Ακόμη και όσοι δεν έχουν σχέση με την όπερα, έχουν σιγοτραγουδήσει, τουλάχιστον, τη μουσική εισαγωγή του έργου και την καβατίνα του Φίγκαρο.
Το λιμπρέτο γράφτηκε από τον Τσέζαρε Στερμπίνι, πάνω στην ομώνυμη κωμωδία του Μπωμαρσέ.
Παριστάνοντας άλλοτε το φτωχό φοιτητή κι άλλοτε το δάσκαλο πιάνου, ο κόμης Αλμαβίβα πολιορκεί ερωτικά την όμορφη Ροζίνα, η οποία είναι κλεισμένη στο σπίτι του κηδεμόνα της Μπάρτολο, που θέλει επίσης να την παντρευτεί. Έπειτα από πολλά εμπόδια και κωμικές καταστάσεις, ο κόμης και η κοπέλα καταφέρνουν να επικυρώσουν το γάμο τους. Τίποτε όμως δεν θα γινόταν χωρίς τη βοήθεια του ευρηματικού Φίγκαρο!
Μουσική Τζοακίνο Ροσσίνι
Ποιητικό κείμενο Τσέζαρε Στερμπίνι (βασισμένο στην ομότιτλη κωμωδία του Μπωμαρσέ)
Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου
Σκηνοθεσία Αναστασία Βαρέλη
Σκηνικά – Κοστούμια Κέννυ ΜακΛέλλαν
Φωτισμοί Αναστασία Βαρέλη – Νίκος Εργαζάκης
Ορχήστρα και Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Διεύθυνση χορωδίας Νίκος Βασιλείου
ΔΙΑΝΟΜΗ
Κόντε Αλμαβίβα Αντώνης Κορωναίος
Μπάρτολο Άκης Λαλούσης
Ροζίνα Βασιλική Καραγιάννη
Φίγκαρο Διονύσης Σούρμπης
Μπαζίλιο Τάσος Αποστόλου (8 Απρ.), Δημήτρης Καβράκος (10, 12 Απρ.)
Φιορέλλο Κωστής Ρασιδάκις
Μπέρτα Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη
Ένας Αξιωματικός Δημήτρης Κάσσαρης
Ένας Συμβολαιογράφος Αίμων Γαροφάλλου
