Η σκηνοθεσία είναι των Βασίλη Παπαβασιλείου και Νικολέτας Φιλόσογλου και συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία του Δήμου Αθηναίων. Στο ρόλο του Φίγκαρο ο Γιώργος Ιατρού τον οποίο πλαισιώνουν οι: Manuel Amati (Κόμης Αλμαβίβα), Άρτεμις Μπόγρη (Ροζίνα), Μάριος Σαραντίδης (Μπάρτολο), Χριστόφορος Σταμπόγλης (Μπαζίλιο), Μίνα Πολυχρόνου (Μπέρτα), Νίκος Μασουράκης (Φιορέλλο).
Η παράσταση θα επαναληφθεί στις 5, 7 και 9 Φεβρουαρίου 2025 με τους Χάρη Ανδριανό στο ρόλο του Φίγκαρο, τον Βασίλη Καβάγια (Κόμης Αλμαβίβα), Μάρθα Σωτηρίου (Ροζίνα), Μάριος Σαραντίδης (Μπάρτολο), Χριστόφορος Σταμπόγλης (Μπαζίλιο), Μίνα Πολυχρόνου (Μπέρτα), Νίκος Μασουράκης (Φιορέλλο).
Σκηνοθετικό Σημείωμα:
«Ο Ροσσίνι γράφει σε μια εποχή η οποία είναι συναρπαστική. Είναι η πρώτη εικοσαετία του 19 ου αιώνα, εικοσιπέντε χρόνια μετά την Γαλλική Επανάσταση η οποία πυροδότησε εθνικές εξεγέρσεις όπως η ελληνική Επανάσταση ενώ προετοίμασε επίσης το έδαφος για άλλες μορφές δημιουργίας εθνικού κράτους όπως είναι η ενοποίηση της Ιταλίας που θα εμφανισθούν αργότερα στο ιστορικό προσκήνιο. Είναι δηλαδή η στιγμή όπου μετά τον «ύπνο» του Παλαιού Καθεστώτος όπου κυριαρχούσε η κληρονομική αριστοκρατία και οι αξίες της, οι μη ευγενείς, η τρίτη τάξη (tiers état) όπως αποκαλείται κατά την Γαλλική Επανάσταση, ανακαλύπτει τον εαυτό της σε κίνηση. Αυτή η συνθήκη εκδηλώνεται και στο πεδίο σύγκρουσης των διαφορετικών καλλιτεχνικών ιδιωμάτων.
Η συνύπαρξη των τεχνών στο πλαίσιο του θεάματος τροποποιείται με αποτέλεσμα να προβάλλονται νέες αισθητικές αξίες. Το μελωδικό στοιχείο υπερτονίζεται και η ρομαντική μελωδία, που εύκολα τραγουδιέται, σαγηνεύει ένα πλατύτερο ακροατήριο από αυτό που υπήρχε παλαιότερα πέραν δηλαδή της αισθητικής κυριαρχίας του κλασικού δράματος όπου οι ήρωες που εξυμνούνται είναι αποκλειστικά ευγενείς και της κωμωδίας που διακωμωδεί αποκλειστικά τους μη ευγενείς. Εμφανίζονται επίσης νεότευκτες, υβριδικές μορφές τραγι- κωμωδιών.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Κουρέας της Σεβίλλης είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτού του μετασχηματισμού. Το έργο διαδραματίζεται στον κήπο ενός «φρουρίου», όπου φυλάσσεται το ερωτικό αντικείμενο που λέγεται Ροζίνα. Πολιορκητές της εμφανίζονται ένας εκπρόσωπος της τρίτης ηλικίας (Μπάρτολο) και ένας νεαρός (Κόμης Αλμαβίβα). Και οι δύο ανήκουν στον κόσμο της ακινησίας. Ενώ μία τρίτη φιγούρα αναδεικνύεται, ο υπηρέτης Φίγκαρο, ο οποίος υπερβαίνει την κατάστασή του, θέτοντας το δικό του σώμα σε κίνηση, ως μέτοχος θα’ λεγες του απελευθερωτικού κινήματος που περιέγραψε στο θεατρικό του έργο ο Μπωμαρσαί. Στο νέο κόσμο δεν μετρούν η καταγωγή και οι τίτλοι ευγενείας. Αντίθετα, ο δρόμος είναι ανοιχτός για τον προαιώνιο δυνάστη, τον έρωτα. Και για κάτι ακόμα: Το παντοδύναμο πια χρήμα.».
Βασίλης Παπαβασιλείου – Νικολέτα Φιλόσογλου
Ταυτότητα της παράστασης «Ο Κουρέας της Σεβίλλης»:
- Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Ζιάβρας
- Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου, Νικολέτα Φιλόσογλου
- Σκηνικά, Κοστούμια, Δραματουργία: Άγγελος Μέντης
- Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
- Συνεργάτες στη Κινησιολογία: Ερμής Μαλκότσης, Σοφία Πάσχου
- Διδασκαλία χορωδίας: Σταύρος Μπερής
- Μουσική προετοιμασία: Σπύρος Σουλαδάκης
- Μουσικός συνεργάτης: Δημήτρης Χρήστου
- Βοηθός σχεδιασμού φωτισμών: Λάμπρος Παπούλιας
- Φωτογραφίες προβών: Jay Ραΐσης
- Φίγκαρο: Γιώργος Ιατρού (18,20,22/10), Χάρης Ανδριανός (5,7,9/2)
- Κόμης Αλμαβίβα: Manuel Amati (18,20,22/10), Βασίλης Καβάγιας (5,7,9/2)
- Ροζίνα: Άρτεμις Μπόγρη (18,20,22/10), Μάρθα Σωτηρίου (5,7,9/2)
- Μπάρτολο: Μάριος Σαραντίδης
- Μπαζίλιο: Χριστόφορος Σταμπόγλης
- Μπέρτα: Μίνα Πολυχρόνου
- Φιορέλλο: Νίκος Μασουράκης
- Με τη Συμφωνική Ορχήστρα & Χορωδία του Δήμου Αθηναίων