Η υπόσχεση της Ομάδας Αίολος να επιστρέψει στην πρώτη της παράσταση, γίνεται πραγματικότητα.
Ξεκινώντας από την παιδική ηλικία του ήρωα στην αυλή ενός σπιτιού, ένα τοπίο φωτεινό που ευλογεί την ζωή, καταλήγουμε σε ένα δωμάτιο σκοτεινό.
Ο ήρωας, αντιμέτωπος πια με τον ίδιο του εαυτό του.
Το ταξίδι στην ζωή ενός ανθρώπου, μνήμες άλλοτε ωραίες, τρυφερές, από το χάδι της γιαγιάς και του πρώτου έρωτα, άλλοτε άσχημες, κραυγές από οικογενειακούς τσακωμούς που καταλήγουν να γίνουν, αυτή η μία κραυγή του ήρωα που αναγκάζεται πια να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον εαυτό, τόσο ως άτομο που δρα μέσα σε μία οικογένεια, όσο και ως ένας καλλιτέχνης που δρα μέσα στην κοινωνία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ένα κύκνειο άσμα που αναγεννά μνήμες που καθόρισαν την ζωή του, τις σκληρές μνήμες από τον πατέρα του. Τον Πολ, έναν από τους πρώτους εραστές, έφεδρο αξιωματικό του Αγγλικού στρατού, και φυσικά τις γυναίκες που καθόρισαν στην ζωή του, της μάνας του και της γιαγιάς του.
«Από πολύ μικρός τη ζωή την είδα μεσ’ απ’ τα μάτια των γυναικών, το ίδιο και τους άντρες. Οι γυναίκες εξουσίαζαν τα βρεφικά, παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια σαν απόλυτοι μονάρχες. Όταν έκανα την Οκτωβριανή μου Επανάσταση, δεν τις εξόρισα απ’ τη ζωή μου. Τις αποκεφάλισα.
Κι από τότε ζω μόνο και μόνο για να έχω τύψεις». ~ Κ. Ταχτσής
Μια πορεία γεμάτη ενοχές, γεμάτη από τον ήχο από τα κέρματα που έπεσαν από τα χέρια του Κωστή και κάθε Κωστή που πλήρωσε τα λάθη των άλλων, που πλήγωσε τους άλλους, που προσευχήθηκε στην οικογένεια και την έκανε τέχνη.
Είναι μια σπουδή για το πώς ο εφιάλτης γίνεται πίστη και έργο τέχνης.
Ο Κώστας Ταχτσής για τα «Ρέστα»
«Έχουν αρετές. Είναι άμεσα και πιο σκανδαλιστικά, η αντικοινωνική παρουσία του συγγραφέα, πίσω από τον εκάστοτε ήρωα είναι φανερή, για αυτό και πιο ενοχλητική. Υπάρχει ατμόσφαιρα νοσταλγίας των παιδικών χρόνων και μπόλικη ηθικολογία.
Η κεντρική ιδέα είναι η καθοδική πορεία ενός ανθρώπου απ’ την αθωότητα στην πλήρη αλλοτρίωση. Είναι ένα είδος εγχειριδίου για μητέρες: πώς να προστατεύσετε τα παιδιά σας απ’ τους κινδύνους που τα περιβάλλουν.
Τα «Ρέστα» δεν θα μπουν ποτέ σε σχολικό βιβλίο. Φρικιώ στη σκέψη ότι ίσως με βάλουν σε σχολικά βιβλία.»
Λίγα λόγια για την Ομάδα Αίολος
“Ο Μικρός Εγώ”, υπήρξε η πρώτη δουλειά της Ομάδας Αίολος. Συνέχισε την θεατρική της δράση με άλλες δύο παραστάσεις, σε νέο χώρο και με νέους συνεργάτες, “Ματωμένος Γάμος” (2014-2015) και “Οδός Ολύμπου 12”, βασισμένο στην “Ελληνική Μυθολογία” του Νίκου Τσιφόρου (2016), και τα δύο σε σκηνοθεσία του Βασίλη Ανδρέου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Αναφορά όμως πάντα για την ομάδα υπήρξε αυτή η πρώτη δουλειά, “Ο Μικρός Εγώ”, στην οποία και είχαμε ορκιστεί να επιστρέψουμε.
Επιστρέφουμε λοιπόν!!!
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Βασίλης Ανδρέου
Διασκευή: Βασίλης Ανδρέου, Ομάδα Αίολος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σοφία Καστρισίου
Μουσική Σύνθεση: Σπύρος Παρασκευάκος
Τραγούδι: Νεφέλη Κουρή
Φωτογραφία: Γιάννης Μπορομπόκας
Ενδυματολόγοι: Αφροδίτη Μηλιώνη – Δήμος Κλιμενώφ
Δημόσιες σχέσεις & επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη, Κωνσταντίνος Πλατής
Ερμηνεύουν: Βλασία Κουτσού, Γιώργος Μακρής, Φαίδρα Παπανικολάου, Νατάσα Σφενδυλάκη, Θεόδωρος Χιντζίδης
Διάρκεια παράστασης: 90’ χωρίς διάλειμμα
