Για πολύ κόσμο τα “τραγουδιστής, συνθέτης, μουσικός παραγωγός” είναι ιδιότητες ασυμβίβαστες για την κουλτούρα του σύγχρονου ήχου, αλλά αυτό ακριβώς είναι που κάνει τον Monolink, που ζει και δημιουργεί στο Βερολίνο, συναρπαστικό: το ότι όλα μπερδεύονται γλυκά. Το μουσικό στυλ του συνδέει την αφηγηματικότητα των τραγουδιών με τον ρυθμό των ηλεκτρονικών ήχων. Η κιθάρα μπλέκεται με τον ψηφιακό ήχο, οι δονήσεις του μπάσου με τα συναισθηματικά φωνητικά μέρη, η παθιασμένη σωματικότητα με τη διέγερση του μυαλού.
Το background του Steffen Linck είναι αυτό που ονομάζουμε “κιθαριστικό”, βορειοαμερικάνικη φολκ, μπλουζ – ποτέ δεν δεσμεύτηκε αποκλειστικά σε ένα είδος. Όσο και αν αγαπάει την κιθάρα του, τον πιστό σύντροφο στο μουσικό του ταξίδι, όση αδυναμία και αν έχει στις μελωδικές δομές και τα φωνητικά που έχουν τη δύναμη να πουν μια ιστορία, όλα αυτά τελειώνουν πολύ γρήγορα – και εκεί είναι που έρχεται η έλξη του παραγωγού για ένα άλλο είδος, συνώνυμο της διάρκειας: την ηλεκτρονική χορευτική σκηνή. Οι υπνωτιστικοί ρυθμοί είναι αυτοί που δημιουργούν τη σωματική εμπειρία των πολύωρων πάρτυ, που αγαπούσε ούτως ή άλλως, καθώς ήταν πάντα και DJ εκτός από κιθαρίστας και τραγουδιστής.
Μια αντιπροσωπευτική παραγωγή του Monolink επικεντρώνεται σε ένα τραγούδι γραμμένο στην κιθάρα, που αποτελεί τον σκελετό για τα κρουστά, τα samples και τα φωνητικά μέρη που συνήθως ηχογραφούνται σε αυθόρμητα τζαμαρίσματα. Στις ζωντανές εμφανίσεις του παίζει το κομμάτι σε πραγματικό χρόνο, με έμφαση σε μια καθαρή και απαλή ακουστική εμπειρία, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια εκρηκτική εμπειρία στο dancefloor. Είναι πασίγνωστα τα ευφορικά του sets σε Fusion, Fuchsbau και 3000° Festival, αλλά και σε άλλους υπαίθριους χώρους, όπως και οι εμφανίσεις του στα Ritter Butzke, Sisyphos, Keller και άλλα θρυλικά βερολινέζικα κλαμπ. Το 2014 το remix του σε συνεργασία με τον Be Svendsen σκαρφάλωσε στο top 20 του electronica chart του Beatport και το 2015 ένωσε τις δυνάμεις του με τον Acid Pauli για το ΕΡ “The End”. To ανοιχτόμυαλο, crossover στυλ του Monolink είναι ακαταμάχητο.
