Η νέα φωτογραφική έκθεση της Τίτας Μπονάτσου απαρτίζεται από φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί σε 3 τελείως διαφορετικούς μεταξύ τους τόπους, τη Σανγκάη, το πατρικό της σπίτι στην Πάτρα και τη Σαντορίνη. Με κοινό άξονα το περιβάλλον που επιλέγει να ζήσει ο σημερινός άνθρωπος, τον προσωπικό του Μυστικό Κήπο. Η θεματική και στις 3 αυτές σειρές φωτογραφιών που παρουσιάζονται προσεγγίζει μέσα από μία ποιητική, την απήχηση που έχει ο τόπος που ζούμε και τα συναισθήματα που μας προκαλεί. Οι χώροι χωρίζονται στις εικόνες από τα 3 διαφορετικά μέρη που ενδεικτικά η καλλιτέχνης έχει επιλέξει, είτε πρόκειται για το σύγχρονο αστικό τοπίο, είτε για το φυσικό φυτικό περιβάλλον είτε για τον παραθαλάσσιο τόπο.
Με έμφαση στη γεωμετρία της εικόνας, το φως και τις διαφάνειες που αυτό δημιουργεί διαπερνώντας τα αντικείμενα και με τις αντανακλάσεις του στα κτήρια, η καλλιτέχνης φωτογράφος συνεχίζει τις αναζητήσεις των προηγούμενων ετών ( “ Geometry Light” & “ Woman Nature” ), αυτή τη φορά επικεντρώνοντας στα συναισθήματα που απορρέουν από το περιβάλλον που έχουμε επιλέξει να ζούμε, που έχουμε διαμορφώσει και που μας διαμορφώνει.
Η εκκίνηση πηγάζει από το δικό της προσωπικό περιβάλλον, τον δικό της Μυστικό Κήπο. Φωτογραφίζει τα λουλούδια, τριαντάφυλλα, ορχιδέες, αμυγδαλιές, ανεμώνες.., με τρόπο τέτοιο ώστε η κάθε φωτογραφία να έχει το ένα κομμάτι το εικαστικό όπου τα χρώματα και οι τονικότητες που δημιουργούνται σε διάλογο με το φως, απηχούν τις χρωματικές αισθήσεις που δημιουργεί ο φυσικός κήπος, το φυσικό τοπίο στον άνθρωπο, καθώς και το δεύτερο κομμάτι που έχει να κάνει με τους συμβολισμούς και τα νοούμενα. Το κάθε λουλούδι, παραπέμπει με τον τρόπο που έχει αποδοθεί φωτογραφικά (τα close up και τα καρέ που έχει επιλέξει η καλλιτέχνης ) σε συνειρμούς αισθήσεων και σεξουαλικότητας, εσωστρέφειας και εξωστρέφειας. Η αποπλάνηση και η κατάκτηση, η λεπτεπίλεπτη, ρομαντική ή αλλού παθιασμένη, σαγηνευτική γυναικεία φύση, κυριαρχούν συμβολικά. Ο φυτικός κόσμος, το γεωφυσικό περιβάλλον των βράχων, της θάλασσας, της άμμου αλλά και το αστικό σύγχρονο αρχιτεκτονικό τοπίο, αντιπαραβάλλονται με τα πρόσωπα και τις μορφές των γυναικών που σαν άλλες μούσες κινούνται ανάμεσα τους, ανάμεσα σε τόπους φυσικούς ή τεχνητούς, σύγχρονους Μυστικούς κήπους. Ο θεατής έχει να επιλέξει.