Ο Νικ Κέιβ απαντά σε έφηβο επίδοξο τραγουδιστή και του δίνει συμβουλές

Ο Νικ Κέιβ (Nick Cave) απάντησε σε έναν επίδοξο έφηβο τραγουδιστή που αναζητούσε συμβουλές για το θέμα της αυτοπεποίθησης.

Ο 17χρονος Eugenio από τη Ρώμη της Ιταλίας αναφέρθηκε στην έλλειψη εμπιστοσύνης όσον αφορά την ικανότητά του στο τραγούδι για το επερχόμενο EP της μπάντας του και ρώτησε τον τραγουδιστή των Bad Seeds στο blog του Red Hand Files αν θα έπρεπε να περιμένει μέχρι να δημιουργήσει κάτι για το οποίο είναι 100% περήφανος ή απλώς να ηχογραφήσει και να κυκλοφορήσει αυτά που έχει ήδη.

Η ερώτηση του έφηβου τραγουδιστή

Είμαι 17 χρονών και δεν ξέρω αν θέλω να ηχογραφήσω και να δημοσιεύσω ένα EP πστο οποίο συνεργάστηκα με ένα συγκρότημα με κάποιους φίλους μου και για το οποίο είμαι πολύ περήφανος για το ορχηστρικό μέρος, αλλά ξέρω ότι το τραγούδι μου θα μπορούσε να είναι καλύτερο και ότι θα μπορούσα να περιμένω λίγο ακόμα για να δημιουργήσω κάτι για το οποίο είμαι 100% περήφανος, αλλά και πάλι δεν θέλω να περιμένω άλλο, γιατί έχουμε την ευκαιρία να ηχογραφήσουμε σε ένα εξαιρετικό στούντιο και δεν θέλω να καθυστερήσω τη διαδικασία. Τι πρέπει να κάνω;

Η απάντηση του Νικ Κέιβ

Αγαπητέ Ευγένιο,

Όταν ξεκίνησα ως τραγουδιστής, ήμουν ακριβώς στην ίδια ηλικία με σένα τώρα, και δεν είχα ιδέα πώς να τραγουδήσω. Γενικά με θεωρούσαν στο συγκρότημα μου, το οποίο αποτελούνταν από σχολικούς φίλους, ως τον «μη μουσικό». Έγινα τραγουδιστής όχι λόγω κάποιου ιδιαίτερου ταλέντου, αλλά επειδή είχα την επιμονή να στέκομαι μπροστά σε κόσμο, γεμάτος με ελαττώματα, μα με τσαγανό, και χωρίς έγνοια να προκαλώ τη δυσφορία σε όσους είχαν την ατυχία να με ακούσουν. Τραγούδησα, τραγούδησα και τραγούδησα κι άλλο, γιατί ήξερα ότι αυτό έκαναν οι τραγουδιστές. Τελικά βρήκα μια φωνή που θα μπορούσα να την αποκαλώ δική μου, και που θα μπορούσε κυρίως να πατήσει σε μια μελωδία. Μέσα από αυτό έμαθα κάτι πολύτιμο – ένα είδος προκλητικής ανθεκτικότητας στα μηνύματα, κυρίως στο μυαλό μου, που μου έλεγαν ότι το τραγούδι μου θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Έγινα σκληρός και προστατευτικός με το όραμά μου και έμαθα ότι το πράγμα που «θα μπορούσε να είναι καλύτερο» ήταν στην πραγματικότητα η πάντα ζωτική ενέργεια που με ώθησε προς τα εμπρός.

Αν η πρόθεσή σου είναι να γίνεις τραγουδιστής, Ευγένιε, τότε πρέπει να τραγουδήσεις και να τραγουδήσεις και να τραγουδήσεις λίγο ακόμα. Το αν θα πάτε ή όχι στο στούντιο όταν έχετε την ευκαιρία δεν είναι πραγματικά αντικείμενο συζήτησης. Είναι καθήκον σας για τον εαυτό σας να το κάνετε. Αν δεν εκμεταλλευτείς αυτές τις ευκαιρίες για να τραγουδήσεις, μπορεί να είσαι για πάντα εκείνο το μελαγχολικό αγόρι που κοιτάζει από το παράθυρο ενός ονείρου που δεν είχες ποτέ την αυτοπεποίθηση να ενσαρκώσεις, και δεν υπάρχει κάτι πιο θλιβερό σε αυτόν τον κόσμο από εκείνον που παραιτείται από τα όνειρά του.

Έχουν περάσει πενήντα χρόνια από τότε που ήμουν ένα αγόρι στην ηλικία σου – αμφιβάλλω και αναρωτιόμουν για τα ίδια πράγματα που είσαι τώρα – αλλά εδώ είμαι, ακόμα τραγουδάω. Σου γράφω από ένα στούντιο στη Δυτική Νέα Υόρκη όπου μιξάρω τον τελευταίο μου δίσκο και καθώς τα νέα και όμορφα τραγούδια με κατακλύζουν, νιώθω έμπνευση να σου πω ότι το προνόμιο να έχω αυτό το επάγγελμα – να είμαι τραγουδιστής – είναι αμέτρητο. Κάθομαι εδώ και σκέφτομαι και νομίζω ότι μπορώ να πω –χωρίς μικρή μερίδα υπερηφάνειας– ότι η φωνή μου έχει γίνει αρκετά καλή τώρα, αλλά, ξέρεις, θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη.

Είσαι λοιπόν τραγουδιστής, Ευγένιο; Εάν είσαι, τότε πραγματικά δεν υπάρχει άλλη επιλογή – μπες στο στούντιο και να το κάνεις. Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τις καλύτερες προσπάθειές μας για να γίνουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε, διαφορετικά θα παραμείνουμε για πάντα οι λυπημένοι σύντροφοι της δικής μας ήττας.

Τραγούδα, Ευγένιε, τραγούδα.

Αγάπη,
Νίκ

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, theredhandfiles.com

Διαβάστε επίσης:

Νικ Κέιβ: Από πρίγκιπας του σκότους, ένας σύγχρονος χθόνιος θεός