Ο Νίκος Πορτοκάλογλου μας προσκαλεί στο Κηποθέατρο Παπάγου σε μια αποχαιρετιστήρια βραδιά, σε ένα τελευταίο ζωντανό ρεμίξ …
τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011. Πρόκειται για την ιδιαίτερη μουσική παράσταση που ταξίδεψε ολόκληρο τον χειμώνα σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, παρουσιάστηκε στην Αθήνα με μεγάλη επιτυχία στον Ιανό και φιλοξενήθηκε για δύο μυσταγωγικές βραδιές στο ατμοσφαιρικό Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και οι συνεργάτες του ρεμιξάροντας αντίστροφα, έκαναν το κοινό να συγκινηθεί, να σιγοτραγουδήσει, να ξαναγνωρίσει και να ξανά-αγαπήσει τις επιτυχημένες – γνώριμες μελωδίες του τραγουδοποιού, λιτές και γυμνές από ηλεκτρισμό.
Ρεμίξ: εναλλακτική εκδοχή ενός τραγουδιού που δημιουργεί κάποιος με βάση την πρωτότυπη μορφή του.(Wikipedia)
Συνήθως κάνουμε ρεμίξ στα τραγούδια για να τους δώσουμε ένα ήχο πιο ηλεκτρονικό, πιο «μπητάτο», πιο χορευτικό. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου αντίθετα δημιουργώντας την συγκεκριμένη παράσταση επιλέγει ένα «αντίστροφο» ρεμίξ. «Ρεμιξάρει» τα ηλεκτρικά του τραγούδια με την κιθάρα του, ακουστική και ηλεκτρική και τρεις μουσικούς, τον Μιχάλη Βρέττα στο βιολί, τον Μιχάλη Καλκάνη στο κοντραμπάσο, τον Νίκο Πασσαλίδη στο μπουζούκι, τον τζουρά, και το ούτι. Με τα όργανα μιας «μπάντας δωματίου» μιας μικρής, δεμένης ομάδας, ξαναδίνει στα τραγούδια του την λιτή, πρωταρχική τους μορφή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μετά από μια διαδρομή σχεδόν 30 χρόνων κάθε καινούριο βήμα του τραγουδοποιού είναι αποτέλεσμα της «κρυφής του, της ατέλειωτης δίψας», του ανήσυχου πνεύματός του που δεν βολεύεται στα κεκτημένα. Στην παράσταση «Ρεμίξ» είμαστε καλεσμένοι σε ένα παιχνίδι όπου τα τραγούδια ξεγυμνώνονται και μεταμορφώνονται για να ανακαλύψουμε ξανά την ψυχή τους και την καταγωγή τους… Τραγούδια που στις πρώτες εκτελέσεις αφήνουν, λόγω ηλεκτρικής ενορχήστρωσης, μόνο μια υπόνοια ανατολίτικης ρίζας, εδώ με το ούτι και το βιολί, θα δείξουν καθαρά από πού προέρχονται.
