Τρεις πολυδιάστατοι μουσικοί της σύγχρονης τζαζ και οι προσπάθειές τους σε ένα studio session  το 2006, αποτέλεσαν το θεμέλιο της μουσικής πρωτοβουλίας και του σχήματος “Tarbaby”.

 Ένας τίτλος, για αυτό που οι καλλιτέχνες ήθελαν να αποφύγουν, σαν να ήθελαν να το ξορκίσουν και που προέρχεται από τον συνώνυμο όρο που υποδηλώνει μία δύσκολη και «κολλημένη» κατάσταση, στην οποία οι άοκνες προσπάθειες των ανθρώπων να την βελτιώσουν, καταφέρνουν μόνο να την κάνουν χειρότερη! Ένας όρος που έχει βέβαια και έντονη πολιτική χροιά και ιδιαίτερη σημασία για τους έγχρωμους καλλιτέχνες.

  

Ο ντράμερ Nahseet Waits, ο μπασίστας Eric Revis και ο πιανίστας Orrin Evans που ξεκίνησαν την κίνηση του Tarbaby, ήθελαν να εκμεταλλευτούν την κάθε στιγμή που θα τους προσφέρει αυτή η συνεργασία και η εξαιρετική τους χημεία. Μέσα σε μία διαδικασία δημιουργίας μιας ελεύθερης μουσικής κολεκτίβας, διευρύνουν την κίνηση και με άλλους μουσικούς (Oliver Lake, J.D Allen κλπ)  που αντιμετωπίζουν τη μουσική με τον ίδιο τρόπο, για να δουν έτσι, τις πολλές εκδοχές που αυτό προσφέρει, χωρίς περιορισμούς, χωρίς στυλιστικά σύνορα. 

Ο εξαιρετικός πιανίστας Orrin Evans είναι στην κορυφή των σύγχρονων τζαζιστών της νέας σχετικά γενιάς. Έχει ήδη 6 προσωπικούς δίσκους ως bandleader και θητεία πλάι στον Pharoah Sanders, τον Roy Hargrove, τον Branford Marsalis, τον Ravi Coltrane αλλά και τον Mos Def , ενώ είναι ο πιανίστας της περίφημης Mingus Big Band  από το 2007. 

Ο πολυρυθμικός ντράμερ Nasheet Waits, με μέντορα και καθοδηγητή τον μεγάλο Max Roach, είναι ένας ιδιαίτερος μουσικός. Μόνιμο μέλος της μπάντας Bandwagon του Jason Moran, έχει συνεργαστεί με τον Ron Carter, τον Joshua Redman, τον Jackie McLean, τον Andrew Hill, τον Peter Brotzmann και τον Dave Douglas. Εκτός από το project Tarbaby, ο Waits περιοδεύει τον κόσμο και με το δικό του σχήμα, τους Equality.

Όμως εδώ συναντά και τον περίφημο μπασίστα Eric Revis, παλιό και καλό φίλο και συνοδοιπόρο, μαθητή του Ellis Marsalis στην Νέα Ορλεάνη.  Ο Revis μπήκε στα βαθιά νερά της μεγάλης τζαζ, πηγαίνοντας στην Νέα Υόρκη και θητεύοντας πλάι στην θρυλική Betty Carter για περίπου 3 χρόνια. Από το 1997 είναι μόνιμο μέλος του κουαρτέτου του Branford Marsalis και με τον Tain Watts αποτέλεσαν το… σκληρό rhythm section του Marsalis για χρόνια και μέσα από αυτή την συνεργασία έγινε μέλος μιας πολυβραβευμένης μπάντας! Παράλληλα συνεργάστηκε με τον Steve Coleman, τον Kurt Rosenwinkel  και πολλούς άλλους.  Έχει ήδη 3 προσωπικούς δίσκους ως leader ενώ αναμένεται και ο 4ος πολύ σύντομα.

Με τους τρεις αυτούς ξεχωριστούς μουσικούς λοιπόν, ξεκίνησε αυτή η διαρκώς διευρυνόμενη οργανική κατάσταση και μουσική «περιπέτεια» με τις μυριάδες ενσαρκώσεις, όπως αυτή εξελίσσεται να είναι το Tarbaby! Με έναν ομώνυμο τίτλο κυκλοφόρησε από την Imani Records το πρώτο άλμπουμ του σχήματος το 2007 και απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς.

Η μπάντα συνέχισε να «σουϊνγκάρει» την τζαζ σκηνή σε καινούργια πεδία αρμονικής και μελωδικής ελευθερίας με τον δεύτερο δίσκο της το 2010, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «The End of Fear»! Σ’ αυτό το άλμπουμ που επίσης ενθουσίασε τους κριτικούς, συνεργάστηκε μαζί τους εκτός του Oliver Lake και του J.D Allen και ο Nicholas Payton. Το …«Τέλος του Φόβου» είναι ένα εξαιρετικό ταξίδι από τις ρίζες της τζαζ και διαμέσου της σύγχρονης εποχής, προς το μέλλον της μουσικής, ενώ τα μέλη του σχήματος μοιάζει να έχουν αφήσει τον… φόβο και τις αναστολές, πολύ καιρό πίσω τους!

Ερχόμενοι στο Half Note Jazz Club από 11 έως 14 Απριλίου, οι τρεις χαρισματικοί αυτοί τύποι, μας δείχνουν δρόμους… πέρα απ’ το φόβο, εκεί που υπάρχει η μουσική του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού χωρίς κλισέ, εκεί που βρίσκεται η πραγματική μέθεξη!