Το θέατρο «Βαφείο-Λάκης Καραλής» παρουσιάζει το κλασικό, κορυφαίο έργο του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, «Ο Πατέρας» από την …
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011. Η παράσταση ανεβαίνει σε συμπαραγωγή από την Εταιρεία Θεάτρου «Προσωδία» και το «Θέατρο Χρωμάτων», σε απόδοση Νίκου Γκάτσου και σκηνοθεσία Γιώργου Βούρου στο πλαίσιο του έτους Στρίντμπεργκ, 2012 (συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ τον θάνατο του Σουηδού πρωτοπόρου του θεάτρου).
Η αστική μη κερδοσκοπική ομάδα «Προσωδία» επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
«Ο ΠΑΤΕΡΑΣ»
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Αύγουστος Στρίντμπεργκ, χαρισματικός προφήτης του θεάτρου του 20ου αι. που άνοιξε ορίζοντες καλλιτεχνικής έκφρασης και ανθρώπινης ειλικρίνειας γεφυρώνοντας τον 19ο με τον 20ο αιώνα με ένα ακροβατικό, θανάσιμο άλμα, έγραψε τον «Πατέρα» στη Βαυαρία το 1887.
«Ο Πατέρας» είναι μια θανάσιμη αναμέτρηση ανάμεσα στον Ίλαρχο (Άντολφ), στρατιωτικό και σεβαστό επιστήμονα, και τη σύζυγό του Λάουρα σχετικά με την ανατροφή και μόρφωση της κόρης τους Βέρθας. Η υπόθεση παίρνει πολύ σοβαρή τροπή όταν η Λάουρα «υποβάλλει» στον άντρα της πώς μπορεί να μην είναι αυτός ο φυσικός πατέρας. Μέσα στη δίνη της αμφιβολίας και του πάθους, ο «πατέρας», νικημένος, οδηγείται στην παραφροσύνη …
Όλο το δράμα ξετυλίγεται στο σπίτι του Ίλαρχου, στο οποίο βασιλεύει γυναικοκρατία και κρυφή διακυβέρνηση από τη γυναίκα. Στον «Πατέρα», ο συγγραφέας σκιαγραφεί με ψυχογραφική μαεστρία τη σύγκρουση των φύλων βλέποντας στην πάλη άντρα-γυναίκας μια στοιχειακή αναμέτρηση που παίρνει διαστάσεις φυσικού νόμου.
Η γυναίκα άσκησε πάνω στη ζωή του Στρίντμπεργκ μια αντιφατικά μαγνητική έλξη… Θεωρήθηκε μισογύνης… Για τον μισογυνισμό του, την πιο διάσημη ‘ασθένειά’ του, ο συγγραφέας έχει πει πως είναι «η άλλη όψη της έντρομης έλξης που νιώθω για το αντίθετο φύλο». Ο Στρίντμπεργκ -που παντρεύτηκε τρεις φορές- έχει συνειδητοποιήσει όσο κανείς άλλος το μοιραίο βάρος της γυναίκας μέσα στη ζωή. Η γυναίκα, κάποτε στο προσκήνιο της ιστορίας, έχει αποσυρθεί ηττημένη στα παρασκήνια. Μια πανάρχαιη ήττα που δεν ξεχάστηκε ποτέ…
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΤΗΣ
«Ο Πατέρας» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ
Απόδοση: Νίκος Γκάτσος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Βούρος
Σκηνικά: Ανδρέας Σκούρτης
Κοστούμια: Δημήτρης Ανδριανός
Μακιγιάζ: Χριστόφορος Τρούσας
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Σκούπα
Φωτογραφίες: Λουκάς Βασιλικός
Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Ίλαρχος: Γιώργος Βούρος
Σβεντ: Σπύρος Δημακόπουλος – Λάμπρος Κόκκορης
Πάστορας: Δημήτρης Ανδριανός
Νιεντ: Λάμπρος Κόκκορης – Σπύρος Δημακόπουλος
Λάουρα: Μαρία Σκούπα
Γιατρός: Θοδωρής Ανθόπουλος
Μάργκαρετ: Λαμπρινή Λίβα
Βέρθα: Ελένη Σταυράκη-Κοντοσταύλου
Γιώργος Βούρος, Σκηνοθέτης
Γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία και Αρχαία Ελληνικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (King’s College, Τάξη Richard Sorabji), Αρχαία Τραγωδία στο ίδιο Πανεπιστήμιο, Υποκριτική και Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Λονδίνο (Drama Centre London). Παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής στην Αθήνα από τον Δημήτρη Ροντήρη και σεμινάρια Ορθόδοξης Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Δίδαξε Υποκριτική Αρχαίου Δράματος στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (masterclasses πάνω στην Αρχαία Τραγωδία (2004 & 2005) και Υποκριτική στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη στην Αθήνα. Σαν ηθοποιός εμφανίστηκε στο ελληνικό θέατρο το 1976. Έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Ιάσονα, Προμηθέα Δεσμώτη, Φάλσταφ, Μαλβόλιο. Σαν σκηνοθέτης ξεκίνησε από το Εθνικό Θέατρο το 1979 (εισηγητής δραματολογίου και βοηθός σκηνοθέτης επί δ/νσεως Αλέξη Μινωτή και Αλέξη Σολομού). Στη θητεία του στο Εθνικό Θέατρο συνεργάστηκε με τους Δημήτρη Ροντήρη, Αλέξη Μινωτή, Αλέξη Σολομό, Σπύρο Ευαγγελάτο, Μίνωα Βολανάκη, Μιχάλη Κακογιάννη, Κώστα Μπάκα, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Ντίνο Δημόπουλο και Γιώργο Μιχαηλίδη.
Μαθήτευσε κοντά στον Μίνωα Βολανάκη, σαν ηθοποιός και βοηθ. σκηνοθέτης και μετά σαν σκηνοθέτης, συν-σκηνοθετώντας μαζί του 4 έργα. Στα 12 χρόνια δίπλα στον Βολανάκη (1979-1991) υπήρξε ο στενότερος συνεργάτης του συμμετέχοντας στην παραγωγή σπουδαίων πολιτιστικών διοργανώσεων με τις ‘Γιορτές των Βράχων’.
1984, Διευθυντής Αποστολής του κλιμακίου του Εθνικού Θεάτρου που αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ Τεχνών των Ολυμπιακών Αγώνων του Λ. Άντζελες (Περιοδεία σε 9 μεγάλες πόλεις ΗΠΑ & Καναδά). Το 1987 συνδιοργάνωσε μαζί με τον Μ.Βολανάκη στην Αθήνα την α’ επαγγελματική απόδοση αρχαίας τραγωδίας στην αγγλική γλώσσα (αιγίδα ΕΟΤ). Το 1990 εγκαθίσταται στο Λ. Άντζελες και ιδρύει το «Θέατρο των Χρωμάτων «με τον Μ.Βολανάκη και τον Ρόμπερτ Μίτσελ, προωθώντας μέσω του αρχαίου δράματος την υποψηφιότητα της Αθήνας για την ανάληψη της Χρυσής Ολυμπιάδας ‘96 (συνεργάστηκε με διάσημους ηθοποιούς όπως Γκλέντα Τζάκσον & Έρθα Κίτ).
Από το 1999 μεταφράζει θέατρο από τα αγγλικά και γαλλικά. Από το 2004 η Γιασμίν Ρεζά τον επιλέγει σαν αποκλειστικό μεταφραστή των θεατρικών έργων της στην ελληνική γλώσσα.
Το 2006, μετά από παραμονή 17 ετών σε Αγγλία, ΗΠΑ και Γαλλία, επιστρέφει στην Ελλάδα. Υποψ. Διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Το 2007 μεταφράζει, σκηνοθετεί & παρουσιάζει το ART της Yasmina Reza στο Θέατρο Ακάδημος, Αθήνα, με τον Σοφοκλή Πέππα (Βραβείο Βεάκη). Το 2007 ίδρυσε το ‘Θέατρο των Χρωμάτων-Meldom’ για να παρουσιάζει και στην Ελλάδα σημαντικά σύγχρονα θεατρικά έργα που γνωρίζουν επιτυχία στις θεατρικές πρωτεύουσες του κόσμου.
Το 2008 παρουσίασε το ART (Θεσσαλονίκη, μετάφραση-σκηνοθεσία). Το 2010 μετάφρασε τον ‘Θεό της Σφαγής’ της Γιασμίνα Ρεζά που ανέβασε στο θέατρο ‘Δανδουλάκη’ η Ελληνική Θεαμάτων (σκηνοθ. Σταμάτη Φασουλή). Το 2010 ανέβασε (μετάφραση-σκηνοθεσία) στο θέατρο ‘Βαφείο-Λ.Καραλής’ το ‘A Lovely Sunday for Creve Coeur’ του Tennessee Williams (συμπαραγωγή με ‘Προσωδία’). Το 2011 ανέβασε για 3η φορά το ‘ART’ της Γ.Ρεζά (νέα διανομή) στο ‘Βαφείο-Λάκης Καραλής’.
Τη σεζόν 2011-‘12 σκηνοθετεί τον ‘Πατέρα’ του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, όπου παίζει και τον βασικό ρόλο (Θέατρο ‘Βαφείο-Λάκης Καραλής’ (συμπαραγωγή: ‘Θέατρο Χρωμάτων’ – ‘Προσωδία’). Επίσης το 2011-12 σκηνοθετεί την ‘Κυρά της Θάλασσας’ του Ίψεν στο ‘Διάχρονο Θέατρο’ Μαίρης Βιδάλη. Για το 2012, ο εκδοτ. οίκος ‘Εστία’ προγραμματίζει την έκδοση των θεατρικών μεταφράσεών του 3 έργων της Γιασμίνα Ρεζά (‘Art’, ‘Ισπανικό Έργο’, ‘Θεός της Σφαγής’).
