Η ομάδα Minus Twoπαρουσιάζει το έργο “Post Amlet”, στον χώρο Πυξίδα, για λίγες παραστάσεις.
Το διαχρονικό και παγκόσμιο αρχέτυπο του αναποφάσιστου, προδομένου και συνεχώς σε (αυτο)διάψευση Άμλετ μιλά για το σήμερα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια ιδιότυπη «ανάγνωση» του σαιξπηρικού έργου «Άμλετ» στις τελευταίες της παραστάσεις στην «ΠΥΞΙΔΑ» συναντά τη «Δύσθυμη Αναγέννηση» του Γιώργου Χειμωνά.
«Δε με απασχόλησε ποτέ να είναι ο Άμλετ ‘σύγχρονος’, με απασχόλησε όμως να είναι παρών».
Γιώργος Χειμωνάς
– «Ο κόσμος γέρνει, γκρεμίζεται, γιατί να γεννηθώ εγώ για να τον στερεώσω;»
– «Σώπα. Αρχινά και φαίνεται η ψυχή μου».
Post Hamlet:
Ένα έργο, που γεννήθηκε από την παράσταση δρόμου «Ο Άμλετ αυτοκτόνησε» της θεατρικής ομάδας Minus [two], με περισσότερες από 30 παραστάσεις σε διαφορετικά σημεία της πόλης, για να στεγαστεί ως νέο τελικά έργο στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» και ως μία ακόμη νέα εκδοχή στο «Βρυσάκι» στο Μοναστηράκι.
Έργο εν εξελίξει, έργο εν κινήσει…
Το έργο πλέον «κλείνει» με την τελική εκδοχή του, όπου ο Άμλετ συναντά τη «Δύσθυμη Αναγέννηση» του Γιώργου Χειμωνά.
Έτσι, «Ο Post Hamlet συναντά τη Δύσθυμη Αναγέννηση του Γιώργου Χειμωνά» παρουσιάζεται για 4 παραστάσεις (στις 5, 6, 13 και 13 Οκτωβρίου 2013) στον χώρο «Πυξίδα» στου Ψυρρή (Σαρρή και Ρήγα Παλαμήδου 3, κρατήσεις: 6998-77.91.64), απέναντι από το ιστορικό πια Θέατρο «Εμπρός» -ίσως και σαν αντίδραση στο καλλιτεχνικό κενό της περιοχής με την άδοξη λήξη του «Εμπρός».
Η παράσταση «Ο Post Hamlet συναντά τη Δύσθυμη Αναγέννηση του Γιώργου Χειμωνά» είναι βασισμένη στον «Άμλετ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (μετάφραση Γ. Χειμωνά), στο Σονέτο Νο 92 του Σαίξπηρ, και την «Δύσθυμη Αναγέννηση» του Γιώργου Χειμωνά. Παρουσιάζεται από την ομάδα Minus [two], η οποία συνέχισε και φέτος την ερευνητική της προσέγγιση πάνω στο έργο, σε δραματουργική σύνθεση και σκηνοθεσία της Στέλλας Μαρή και πολυμελή θίασο ηθοποιών.
Από την «Πυξίδα», η θεατρική ομάδα Minus [Two] επιλέγει για τον Άμλετ της όχι τον κυρίως χώρο του θεάτρου, αλλά τον όροφο πάνω από αυτόν ως αισθητικά πιο εναλλακτικό, καθώς δεν υπάρχει σαφής διάκριση σκηνής και πλατείας. Επίσης, η θεατρική ομάδα επιλέγει η καταβολή αντιτίμου να μην αποτελεί προαπαιτούμενο της παρακολούθησης της παράστασης, χωρίς ωστόσο να αρνείται ότι η υποστήριξη του κοινού είναι καλοδεχούμενη, όμως μετά το πέρας της παράστασης. Με το “καθεστώς” της προαιρετικής εισφοράς γεφυρώνουμε τις οικονομικές συνθήκες από τις όποιες έχουμε περάσει.
Μικρό Οδοιπορικό του Έργου:
Έργο εν εξελίξει, έργο εν κινήσει.
Οι ΣΤΑΘΜΟΙ του:
«Ο Άμλετ αυτοκτόνησε»
«Post Hamlet ή μετά-Άμλετ»
«Post Hamlet ή μετά-Άμλετ» – μια νέα εκδοχή
«Ο Post Hamlet συναντά τη Δύσθυμη Αναγέννηση του Γιώργου Χειμωνά»
Η θεατρική ομάδα Minus [two] ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2011 με το έργο «Ο Άμλετ αυτοκτόνησε», μια παράσταση θεάτρου δρόμου με έξη διαφορετικούς Άμλετ επί σκηνής, που προσφέρθηκε αφιλοκερδώς ως απάντηση στην κρίση που ήρθε (και) στη χώρα μας. Το έργο έτυχε εξαιρετικής υποδοχής και ξεπέρασε τις 30 παραστάσεις. Παίχτηκε σε Πανεπιστημιακά και άλλα Ιδρύματα, αυτοδιαχειριζόμενα πάρκα, διαφορετικούς Δήμους γειτονιές και πλατείες, Πεζόδρομους, εργοστάσια, για να καταλήξει στο θέατρο Επί Κολωνώ (Athens Fringe Festival). «Ο Άμλετ αυτοκτόνησε» αντιμετωπίστηκε από την αρχή ως έργο εν εξελίξει.
Φέτος η ομάδα συνέχισε δουλεύοντας στην ουσία ένα νέο έργο, με νέο τίτλο, «Post Hamlet ή μετά-Άμλετ». Το έργο δεν περιορίζεται πια στον πολιτικο/κοινωνικό στόχο που είχε αρχικά, αλλά τον ξεπερνά, καθώς επικεντρώνεται ακόμα πιο άμεσα στον αγώνα για (αυτο)κριτική. Στη φράση «ο κόσμος γέρνει, γκρεμίζεται, γιατί να γεννηθώ εγώ για να τον στερεώσω;», που είχε οριστεί ως «μότο» της παράστασης «Ο Άμλετ αυτοκτόνησε», συμπληρώνουμε πλέον φέτος και άλλη μια φράση από τον Άμλετ-σε μτφρ. Γιώργου Χειμωνά: «Σώπα. Αρχινά και φαίνεται η ψυχή μου».
Από το Σημείωμα Σκηνοθέτη
«Η αρχική παράσταση Θεάτρου Δρόμου «Ο Άμλετ Αυτοκτόνησε» οδήγησε τελικά στο έργο «Post Hamlet ή μετά-Άμλετ». Ο τίτλος παραπέμπει αναπόφευκτα στο αμφιλεγόμενο κίνημα του μεταμοντερνισμού, από το ευγενές κομμάτι του οποίου επιλέγουμε να εμπνευστούμε -αυτό που αντέδρασε στον ελιτισμό και επιχείρησε να μικρύνει την απόσταση μεταξύ «υψηλής» και μαζικής κουλτούρας.
Οι 5 Άμλετ επί σκηνής, που ενίοτε μιλούν σαν κάποιοι άλλοι από τους χαρακτήρες του έργου (Οφηλία, Κλαύδιος, Γερτρούδη) έχουν τώρα περισσότερα να πουν για την κρίση, που βιώνουν, μετά την περυσινή τους «περιπέτεια». Το κάλεσμα που βιώσαμε στις προηγούμενες εκδοχές του έργου, ως πολιτικό/κοινωνικό, εξελίσσεται πια ως κάλεσμα πιο τολμηρής αυτογνωσίας. Οι Πέντε Άμλετ είναι πια όλες γυναίκες, αρχικά με διάθεση αστεϊσμού, απαντώντας στην πρακτική του Σαίξπηρ που ήθελε τους ηθοποιούς μόνον άντρες, αλλά και στοχεύοντας στην πρόκληση να παίξουμε πέρα από τα κλισέ του φύλου μας και να πλησιάσουμε το πανανθρώπινο αρχέτυπο του συνεχώς ανικανοποίητου και αναποφάσιστου ‘Άμλετ. Επίσης, ελπίζοντας να ακουστεί και μια γυναικεία κραυγή διαμαρτυρίας, σε έναν κόσμο που ακόμα αναζητά τη θέση του θηλυκού στοιχείου του ανθρώπου, καθώς αυτό ζει ακόμα κατ’ ουσίαν εξόριστο…».
Ταυτότητα της παράστασης
«Ο Post Hamlet συναντά τη Δύσθυμη Αναγέννηση του Γιώργου Χειμωνά»
Από τη μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Minus [two]
Κείμενα: Από τον «Άμλετ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά, το Σονέτο Νο 92 του Σαίξπηρ και την «Δύσθυμη Αναγέννηση» του Γιώργου Χειμωνά.
Σύλληψη, Δραματουργική Σύνθεση, Σκηνοθεσία: Στέλλα Μαρή
Ενδυματολογική επιμέλεια: Χαρά Κονταξάκη
Μουσική επιμέλεια: Στέλλα Μαρή
Τραγουδά ζωντανά η Γεωργία Αχιλλεοπούλου
Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά):
Γεωργία Αχιλλεοπούλου, Κατερίνα Γκατζόγια, Χαρά Κονταξάκη, Στέλλα Μαρή, Αγγελική Μπίνη, καθώς και οι εκπαιδευόμενοι ηθοποιοί: Χριστίνα Πανταζή, Αλίκη Κανέλη, Δημήτρης Σπυρόπουλος, Μιχάλης Χατίρης.
Επεξεργασία ήχου: Δημήτρης Σπυρόπουλος
Δημιουργικό αφίσας: Κώστας Σταματάκης, Γιώργος Σταματάκης
Banner designer: Έλενα Αχιλλεοπούλου
Φωτογράφηση παράστασης: Κώστας Δρίμτζιας
Βοηθοί σκηνοθέτη και παραγωγής: Η Ομάδα