Πόσο μπορεί ένας συνθέτης να μεταμορφωθεί μελοποιώντας τον ποιητή που διάλεξε; Ο Ρόμπερτ Σούμαν μπορεί. Και κυρίως θέλει και φιλοδοξεί.
Από τα πικρά, βόρεια ποιήματα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν πλάθει τέσσερις κινηματογραφικές μινιατούρες. Η ειρωνεία και το αυτοϋπονομευτικό πάθος του Χάινριχ Χάινε, του εμπνέουν στυλιστικές ακροβασίες και έναν ακραία οδυνηρό λυρισμό στα όρια της παρωδίας. Και από τον Γιουστίνους Κέρνερ, που πενθεί την απομάγευση και αποστρέφεται την εκβιομηχάνιση της Ευρώπης, ο Σούμαν χτίζει έναν ημίωρο κύκλο τραγουδιών γεμάτο μελαγχολική λατρεία για τη φύση που μοιάζει να χάνει τον θρόνο της.
Η Λένια Ζαφειροπούλου και η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου παίζουν και μιλούν στο κοινό για τον συνθέτη, που ακολουθώντας τα μονοπάτια των ποιητών του και μέσα στα φαινομενικά σεμνά όρια της μουσικής δωματίου, ξεδιπλώνει ένα εκφραστικό φάσμα από τον θρίαμβο της ζωής και της νιότης μέχρι τον τελετουργικό θρήνο και από την αδιάσειστη ειλικρίνεια του αισθήματος μέχρι την ακυριολεξία του πικρού σαρκασμού.
Συντελεστές
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Λένια Ζαφειροπούλου, τραγούδι
Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, πιάνο
Οι στίχοι θα προβάλλονται σε ελληνική μετάφραση.