Ο συγγραφέας του έργου «Κίεβο», Σέρχιο Μπλάνκο θα βρίσκεται στο θέατρο Επί Κολωνώ και θα έχετε την ευκαιρία να συνομιλήσετε μαζί του μετά την παράσταση, την Κυριακή 28 Οκτωβρίου στις 19.15, Την αρχική μετάφραση από τα ισπανικά επιμελήθηκε η φιλόλογος, θεατρολόγος και μεταφράστρια θεάτρου Μαρία Χατζηεμμανουήλ και ο μεταφραστής και διερμηνέας Δημήτρης Ψαρράς ενώ την διασκευή και την δραματουργική επεξεργασία έφεραν σε πέρας τέσσερις από τους βασικούς συντελεστές της παράστασης: ο Γιώργος Χατζηνικολάου, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Δάφνη Λαρούνη και η Ελένη Σκότη.
Το αλληγορικό αυτό έργο, εμπνευσμένο από το Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ, προσεγγίζει φιλοσοφικά και υπαρξιακά τη στάση των ανθρώπων, που επέλεξαν την ανοχή, την συνενοχή, ακόμα και τη ενεργή συμμετοχή τους στα όσα διαδραματίστηκαν μέσα στις ακραίες και σκοτεινές κοινωνικοπολιτικές περιόδους του 20ο αιώνα. Οι ήρωες του Μπλάνκο, απόγονοι κάποιων από τους Τσεχοφικούς ήρωες, αναζητούν μια διέξοδο-λύτρωση από το παρελθόν τους, που στον Βυσσινόκηπο είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται ως ένα δυσοίωνο μέλλον.
Μερικά λόγια για την υπόθεση του έργου:
Το Κίεβο του Σέρχιο Μπλάνκο, αρχίζει ακριβώς έναν αιώνα μετά το τέλος του τσεχοφικού Βυσσινόκηπου:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Είμαστε πια στο σήμερα και μια οικογένεια αστών, που κληρονόμησαν μια από τις βίλες που κατασκεύασε ο Λοπάχιν, επιστρέφει σε αυτή μετά από δέκα χρόνια απουσίας.
Σιγά-σιγά, και με σημείο αναφοράς μια μυστηριώδη πισίνα που καλεί τα πρόσωπα του έργου να βουτήξουν μέσα στα ταραγμένα νερά ενός σκοτεινού παρελθόντος, θα αρχίσουν να αντηχούν οι κραυγές μιας σειράς από εγκλήματα, δολοφονίες και εξαφανίσεις, κραυγές που γίνονται όλο και πιο ενοχλητικές για τη μνήμη αυτών των ανθρώπων. Ένας-ένας, θ’ ανακαλύψουν πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι να καλύψουν μ’ ένα πέπλο σιωπής το παρελθόν που τους συνδέει, για να μπορέσουν κάποια στιγμή να αρνηθούν ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη. Το βάρος του παρελθόντος όμως είναι συντριπτικό. Θα το αντέξουν όλοι;
Η παράσταση «Κίεβο» ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Βιογραφικό Σέρχιο Μπλάνκο:
Ο Σέρχιο Μπλάνκο γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) το 1971. Σπούδασε φιλολογία και θέατρο στην πατρίδα του και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στο πλευρό σημαντικών λατινοαμερικάνων σκηνοθετών (Atahualpa del Cioppo, Antonio Larreta, Nelly Goitiño και Aderbal Freire-Filho). Στη συνέχεια σκηνοθέτησε ο ίδιος στη χώρα του τα έργα Ριχάρδος ΙΙΙ και Μάκβεθ τού Σαίξπηρ και Συρανό ντε Μπερζεράκ τού Εντμόν Ροστάν.
Το 1993 τιμήθηκε με το σημαντικό βραβείο Florencio Revelación το οποίο του παρείχε την ευκαιρία να μεταβεί στο Παρίσι και να πραγματοποιήσει ως υπότροφος σπουδές σκηνοθεσίας στην Κομεντί Φρανσαίζ, με δασκάλους του σκηνοθέτες όπως οι Alain Françon, Georges Lavaudant, Daniel Mesguich και Matthias Langhoff.
Από το 1993 μέχρι το 1998, η θεατρική του δραστηριότητα μοιράζεται ανάμεσα στη Γαλλία και την Ουρουγουάη,. Τελικά, το 1998 εγκαθίσταται οριστικά στο Παρίσι- όπου ζει μέχρι σήμερα- και αρχίζει να ασχολείται με τη θεατρική γραφή. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν τα La Vigilia de los Aceros ή la Discordia de los Labdácidas, Die Brücke, Slaughter (Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας του ΕΚΔΙΘ, Απρίλιος 2008, μετ. Δέσποινας Σαραφείδου, Σκην. Θωδ. Εσπίριτου), .45’, Kiev, Opus Sextum, Δίπτυχο (Vol. 1 y 2), Κασσάνδρα (Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας του ΕΚΔΙΘ, Μάιος 2010 – (η παράσταση πρωτοανέβηκε στην Αθήνα το 2011, στο μπαρ Άνθρωπος. Στη συνέχεια παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη (KGB Bar), στο φεστιβάλ Μυτιλήνης, στο Διεθνές Φεστιβάλ Υποκριτικής του Φίερ-Bραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου-και στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου του Λουγκάνο) και Βάρβαροι (το έργο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τους Μαρία Χατζηεμμανουήλ και Δημήτρη Ψαρρά-θεατρικό αναλόγιο το Μάρτιο του 2011 στο Συνεργείο παρουσία του συγγράφεα).
Τα περισσότερα έργα του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες κι έχουν εκδοθεί και παρασταθεί σε διάφορες χώρες. Στο Εθνικό Θέατρο της Ουρουγουάης ανέβηκε το 2003 το 45΄και το 2007 το Kiev (μια σύγχρονη παραλλαγή τού Βυσσινόκηπου). Διδάσκει δραματουργία και σκηνοθεσία σε πανεπιστημιακά και πολιτιστικά ιδρύματα διαφόρων χωρών όπως η Γαλλία, η Ουρουγουάη, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Κούβα και η Ισπανία.
Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων με το Εθνικό Βραβείο Δραματουργίας της Ουρουγουάης, το Βραβείο της Πόλης του Μοντεβιδέο, το Βραβείο του Εθνικού Ταμείου για το Θέατρο (Ουρουγουάη) και το Βραβείο Florencio για τον καλύτερο δραματουργό. Το 2010, του απονεμήθηκε η τιμητική διάκριση του Βραβείου Casa de las Americas για το έργο του Βάρβαροι.