Ό, τι μπορείς, με ό, τι έχεις, όπου είσαι: 6 κύκλοι θεατρικών εργαστηρίων στο Ρομάντσο

Το bios καλεί για πρώτη φορά 6 σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς, με στόχο την συγκρότηση ενός δημιουργικού περιβάλλοντος μάθησης γύρω από το σύγχρονο θέατρο και τις τάσεις του.

Ο κάθε σκηνοθέτης παρουσιάζει απλά και πρακτικά μέσα σε τρεις μήνες, την δική του μέθοδο σε σχέση με τη λειτουργία του ηθοποιού στην σύγχρονη σκηνική πράξη.

Κατά την διάρκεια των εργαστηρίων οι διδάσκοντες, θα δουλέψουν μαζί με τους συμμετέχοντες με σκοπό την δημιουργία μιας παράστασης.

Αναλυτικά τα εργαστήρια:

Σίμος Κακάλας, Μάσκα, ένας δρόμος για την υποκριτική
Kάθε Τρίτη 16:00-19:00
(έναρξη Τρίτη 21 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)

Η μάσκα είναι ένα σχεδόν ιερό αντικείμενο, ένα αντικείμενο που ακολουθεί τον ανθρώπινο πολιτισμό από την γέννηση του, ένα εργαλείο μεταμόρφωσης που καμιά φορά μοιάζει μαγική.

Ο πρόγονος αυτού που ονομάζουμε υποκριτική γεννήθηκε από την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να υποδύεται και να ενδύεται ταυτότητες, περσόνες, χαρακτήρες, ρόλους δηλαδή. Γεννήθηκε στην τελετή και απλώθηκε σε πολλές πλευρές του πολιτισμού μας και για διαφορετικές χρήσεις. Και αυτό, γιατί το πρόσωπο είναι η ταυτότητα μας. Αλλάζοντάς το αποκτάμε μια χειροπιαστή δυνατότητα να γνωρίσουμε έναν άλλο και ίσως εμάς. Με τη μάσκα μπορείς να γίνεις ατομικός ή συλλογικός, ανώνυμος ή επώνυμος, νεκρός ή ζωντανός, προστατεύει, εκθέτει και μεταμορφώνει, γίνεται σκληρή μα και απίστευτα στοργική.
Στο σύμπαν του θεάτρου η μάσκα είναι ένα απόλυτο μέγεθος που επιτρέπει στον ηθοποιό να έχει ένα τέτοιο εργαλείο στο χέρι του, όπως ο μουσικός έχει ένα μουσικό όργανο.
Στο εργαστήριο αυτό θα ερευνήσουμε την χρήση της μάσκας, ως εργαλείο για την οικοδόμηση του χαρακτήρα αλλά και τη βαθύτερη γνώση του σώματος.

Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.

Γεωργία Μαυραγάνη, Ηθοποιός –Προβοκάτορας
Kάθε Δευτέρα 19:30-22:30
(έναρξη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)

Στο θέατρο ρεαλιστικής αναπαράστασης πολύ συχνά ο ηθοποιός καλείται να μιμηθεί από σκηνής ρυθμούς και τονισμούς της καθημερινότητας.
Πότε όμως και πώς αυτή η κανονικότητα-καθημερινότητα αποκτά πραγματικό σκηνικό ενδιαφέρον;

Πότε και πώς καταφέρνει αυτή η κανονικότητα – καθημερινότητα να εκφράσει αυτά που δεν έχουν ειπωθεί; Μήπως τελικά ζητούμενο στη σκηνή δεν είναι μόνο ο συμβατικός μέσος όρος αλλά το ακραίο, και το μη επιτρεπτό;

Δεν είναι στόχος του θεάτρου να δυναμιτίσει τη σχέση με το θεατή, να προκαλέσει την όποια αντίδραση του και τελικά να παραστήσει αυτά που υποτίθεται πως είναι μη παραστάσιμα;

Στο συγκεκριμένο εργαστήριο οι συμμετέχοντες (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σπουδαστές δραματικών σχολών, θεατρολόγοι, αλλά και όσοι έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν σχέση με τη γλώσσα της θεατρικής τέχνης) καλούνται να διερευνήσουν και να αναμετρηθούν με τους μη ρεαλιστικούς-κανονικούς χρόνους και με τους μη ρεαλιστικούς-αναμενόμενους τόνους και τις ρεαλιστικές – συμβατικές συμπεριφορές, με στόχο να επανεφεύρουν το θέατρο και άρα να δομήσουν τη δική τους υποκριτική μέθοδο. Καλούνται επίσης να παίξουν με το ασεβές , το γελοίο ,το γκροτέσκο και το ευτελές, τις μόνες δηλαδή χειρονομίες που μοιάζουν να έχουν νόημα σε τούτο τον κόσμο.

Βασίλης Νούλας,  Ζωντανό θέατρο και νεκρή φύση (ή αντίστροφα)
Kάθε Τετάρτη 16:00-19:00
(έναρξη Τετάρτη 15 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)

Πάνω στο τραπέζι: πορσελάνινα σερβίτσια του τσαγιού / κρεμασμένος ξεκοιλιασμένος λαγός / λεμόνι κι άλλα εσπεριδοειδή / η φλούδα του λεμονιού σαν σερπαντίνα / ένα λαπτόπ ένα μικρόφωνο μια κονσόλα ήχου / φωτογραφίες με πρόσωπα / μαχαίρια σουγιάδες σφυρί αραδιασμένα σωρηδόν / νοσταλγικό γλυκερό τραγούδι ακούγεται δυνατά από τα ηχεία μέσα στο δωμάτιο / από το παράθυρο φαίνεται η πόλη.

Εργαστήριο για τα όρια και τη μελαγχολία της θεατρικής περφόρμανς με αφορμή ένα σύγχρονο ανέκδοτο κείμενο. Ποίηση με ευτελή μέσα, queer performance, δύναμη και αδυναμία της σωματικής παρουσίας, αισθητική του γελοίου και αισθητική του υψηλού.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικά γνωστικά πεδία και έχει πρακτικό, συμμετοχικό χαρακτήρα.

Αγγελική Παπαθεμελή, Οι Αόρατες Πόλεις
Kάθε Σάββατο 16:00-19:00
(έναρξη Σάββατο 18 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)

Πόλεις της μνήμης, της επιθυμίας, της ανταλλαγής, πόλεις με ονόματα γυναικών…

Η πόλη, όχι ως γεωγραφικός τόπος που κατοικείται, αλλά ως ψυχικό τοπίο που κατοικεί εντός μας.

Κατά την διάρκεια του εργαστηρίου, με υλικό κείμενα από τις «Αόρατες Πόλεις» του Ίταλο Καλβίνο, «κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε», θα προσεγγίσουμε μια βαθύτερη και πρωταρχικότερη λειτουργία της θεατρικής πράξης, που είναι η αφήγηση, η «συνεισφορά» μεταξύ των ανθρώπων μιας ιστορίας.

Με κέντρο τον ηθοποιό, θα αναζητήσουμε τους μηχανισμούς που θα επιτρέψουν να οικειοποιηθούμε τον λόγο του συγγραφέα, να ανακαλύψουμε στις ιστορίες αυτών των φανταστικών πόλεων τη δική μας προσωπική ιστορία.

Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.

Γιάννης Σκουρλέτης, Νήπιον
Kάθε  Δευτέρα 16:00-19:00
(έναρξη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)

Νήπιον, χωρίς έπος, χωρίς λόγο. Βρέφος που προσπαθεί να βρει τη γλώσσα του, βρέφος που προσπαθεί να μπουσουλήσει και να ψελλίσει τις λέξεις του. Αυτό είναι το εργαστήρι της bijoux de kant.

Ο σκηνοθέτης και εικαστικός Γιάννης Σκουρλέτης απευθύνει κύκλο σεμιναρίων υποκριτικής σε επαγγελματίες ηθοποιούς ,αλλά και σε ερασιτέχνες που είναι πρόθυμοι να μηδενίσουν και να ξεκινήσουν απ’ την αρχή. Γλώσσα και σώμα επανευφευρίσκονται. Επιστροφή στη νηπιακή άγνοια, μια σωματική και γλωσσική υπερπροσπάθεια, ένα ταξίδι όπου όλα θα σβηστούν για να ξαναγραφούν. Γιατί ο ηθοποιός πρώτα πρέπει να ξεχάσει και μετά να θυμηθεί.

Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.

Δημήτρης Τσιάμης, Ο Ηθοποιός, ο Περφόρμερ και το παράδειγμα του Προφήτη
Το παιχνίδι και η τελετουργία στο σύγχρονο θέατρο
Kάθε Τρίτη 19:15-22:15
(έναρξη Τρίτη 21 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)

Αρχικά θα ασχοληθούμε με την προσέγγιση των ρόλων μέσα απ’ το παιχνίδι, με τους κανόνες και την ελευθερία των σκηνών και με εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν ένα παιχνίδι, τελετουργία.

Επόμενος στόχος του εργαστηρίου είναι να «μυήσει» τους συμμετέχοντες σε μια αντίληψη της τέχνης του ηθοποιού που τον θέλει -όχι ένα απλό εκτελεστικό όργανο- αλλά δημιουργό και «συγγραφέα του ρόλου του», και πιο συγκεκριμένα
στις μεθόδους του Jurij Alschitz:  «Η Κάθετος του ρόλου» και «Η Σφαίρα του διαλόγου».

Στη συνέχεια θα γνωρίσουμε διαφορετικούς τρόπους θεατρικής σύνθεσης και τρόπους ανάπτυξης των σκηνών του έργου.

Τέλος, oι συμμετέχοντες στο εργαστήριο θα εργαστούν πάνω στη μεθοδολογία που χρησιμοποίησε η ομάδα Per-Theater-Formance για την δημιουργία της performance ”Μέγας Προφητικός Καζαμίας”. Μέσα από πρακτικές κίνησης και σωματικών δράσεων που ευνοούν τον διάλογο συνειδητού και ασυνειδήτου , την ανάλυση του ρόλου του Προφήτη και των εκστατικών φαινομένων θα γνωρίσουμε μια τεχνική μεταγραφής των εσωτερικών εικόνων σε “προφητικό λόγο” και την σκηνική απόδοση και ερμηνεία τον ρόλων με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Κάθε μάθημα ξεκινάει με training.
Υλικό Εργασίας: Μότσαρτ και Σαλιέρι του Α. Πούσκιν.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες, θεατρολόγους, σπουδαστές δραματικών σχολών και θεατρικών εργαστηρίων.