Ο τόρνος, του Γιάννη Κεντρωτά σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου στο θέατρο Olvio

Σκηνοθετικό Σημείωμα

«Ο τόρνος»* του Γιάννη Κεντρωτά είναι μια μαύρη κωμωδία, ένα οξύ κοινωνικό σχόλιο πάνω στην καθημερινή βία. Έργο βαθιά τραγικό, με σουρεαλιστικά στοιχεία και περισσότερο μαύρο από ότι κωμικό, «Ο τόρνος» αντλεί το υλικό του από την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, το περιστρέφει μέσα από 8 σκηνές, διεισδύει, παθαίνει εμπλοκή και ανατινάσσεται μπροστά μας ξεβολεύοντας τον θεατή που στέκεται αμήχανα στο να γελάσει, να στεναχωρηθεί ή να θυμώσει. Σαν ένα μικρό ατύχημα, σε ένα μικρό μηχανουργείο, που πέρασε στα ψιλά. Σαν ένα μικρό ανέκδοτο ή σαν αστείο. Η ζωή του Αλέξη. Η ζωή ενός αγοριού που μεγαλώνει μέσα στη θαλπωρή μιας παραδοσιακής οικογένειας στις παρυφές μιας ελληνικής πόλης και προσπαθεί να βρει τα πατήματα του για να σταθεί με περηφάνεια και αισιοδοξία στις αναποδιές της ζωής.

Το έργο γράφτηκε μέσα στην προηγούμενη δεκαετία της ελληνικής και διεθνούς οικονομικής και πολιτικής κρίσης και παρουσιάζεται για δεύτερη φορά από επαγγελματικό θίασο αποφοίτων λυκείου.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Μιχάλης Κοιλάκος είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταγλωττιστής, εκφωνητής, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου “Ένωση Ελλήνων Μεταγλωττιστών” (ΕΝΕΜ) και του ΔΣ του “Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών” (ΣΕΗ). Είναι απόφοιτος Λυκείου, δεν έχει κανένα πτυχίο αν και έχει σπουδάσει τρία έτη στην σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, καθώς και δέκα έτη σε ωδεία, μεταξύ άλλων, κλασσική κιθάρα, ακορντεόν, κλαρινέτο. Έχει πάρει μέρος ως ηθοποιός σε πολλές παραστάσεις και έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις “Παντογνώστης και Ζωντόβολος” της Κ. Σερό, “Ανεπίδεκτη Διόρθωσης” του Σ. Μασσίνι, “ΜΠΟΥ”, τρεις ιστορίες φαντασμάτων της βικτωριανής εποχής και το “Ένας ελέφαντας στο δωμάτιο” της Ε.Αναγνωστοπούλου. Έχει διασκευάσει και σκηνοθετήσει την νουβέλα “Ο Άνθρωπος που Φύτευε Δέντρα” του Ζ. Ζιονό για το θέατρο και έχει γράψει και σκηνοθετήσει το θεατρικό έργο “Χίλιες και μία … σελίδες” για την μουσική βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Είναι μπαμπάς δύο υπέροχων παιδιών, τα οποία μεγαλώνει μεγαλώνοντας, μαζί με τη σύντροφό του, Τάνια Παλαιολόγου. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Βιογραφικό συγγραφέα

Ο Γιάννης Κεντρωτάς γεννήθηκε το 1977 στον Πειραιά. Είναι απόφοιτος λυκείου -πριν ακόμα γίνει cool- και εργάζεται τα τελευταία 25 χρόνια σε εταιρίες παραγωγής στο τομέα του Post Production ή όπως το εξηγεί σε αυτούς που δεν έχουν σχέση με τον χώρο “κάτι σαν γραφίστας αλλά για τηλεόραση και κινηματογράφο”.

Ξαφνικά στα 30 του ξεκίνησε να γράφει με αφορμή μια εργασία για ένα σεμινάριο ‘Σκηνοθεσίας κινηματογράφου’ όπου του ζητήθηκε ένα μικρό κείμενο. Λίγα χρόνια αργότερα αυτή η ιδέα έγινε η βάση για το πρώτο του θεατρικό έργο ‘Η μπαλάντα ενός ευαίσθητου δήμιου’ (2011), μια κωμωδία που μιλάει για τη βιωσιμότητα του επαγγέλματος του δήμιου στην εποχή του μεσαίωνα και παίχτηκε για τρία χρόνια (θέατρο του Ήλιου, θέατρο Αλκμήνη). Το επόμενο έργο ‘Κόμη Σούτρα’ (2012) ήταν μια κωμωδία, παρωδία του γνωστού μύθου του κόμη Δράκουλα. (Θέατρο Αλκμήνη από την ομάδα “Lorem Ipsum”). Ακολούθησε η μαύρη κωμωδία ‘Ο τόρνος’ (2015) η οποία ήταν η πρώτη του απόπειρα να ασχοληθεί και με τη σκηνοθεσία. Ένα έργο που μιλάει για τις διαφορετικές μορφές βίας που βιώνει ο πρωταγωνιστής από τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ενηλικίωσή του, μια ιστορία πολύ σκληρή αλλά και σε αρκετά σημεία σκοτεινά αστεία. (Θέατρο Αλκμήνη, σκηνοθεσία Γ. Κεντρωτάς). Το τέταρτο έργο του, ‘Γιοσίρου Γιαμαγκούσι’ (2016), περιγράφει το ταξίδι του Γιοσίρου σε ένα ξεχασμένο μέρος της ελληνικής επαρχίας με σκοπό να αντλήσει πληροφορίες για τον εξαφανισμένο Ιάπωνα πατέρα του. (Θέατρο Vault από την ομάδα “Lorem Ipsum”,σκην. Γ. Κεντρωτάς). Στη συνέχεια, έγραψε την ‘Αλάσκα’ (2018), ένα έργο που άγγιζε πιο πολύ το δράμα παρά τη κωμωδία και μιλάει για τη μητρική αγάπη με έναν όμως ακραίο και παράλογο τρόπο. (Θέατρο ‘Vault’ από την ομάδα “Lorem Ipsum”, σκην. Γ. Κεντρωτάς). Το τελευταίο του έργο, ‘Η ιστορία της μάινας που τραγουδούσε Death Metal’ (2020), βραβεύτηκε από το Υ.ΠΟ.Α στα ‘Κρατικά θεατρικά βραβεία 2018’ σαν “έργο νεώτερης δομής και φρέσκιας δραματουργίας, που βασίζεται στην αποδόμηση και τη διακειμενικότητα” και είναι προγραμματισμένο να παρουσιαστεί το 2023 στο θέατρο Vault από την ομάδα “Lorem Ipsum”.

Συντελεστές παράστασης

Κείμενο: Γιάννης Κεντρωτάς
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κοιλάκος
Σκηνικά: Άννα Σάπκα
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Κίνηση: Μαργαρίτα Τρίκκα
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Δεντάκης
Φωτογραφίες προώθησης και παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Γραφιστικά / Σχεδιασμός αφίσας: Γιάννης Κεντρωτάς
Παραγωγή: «Ξανθίας» Α.Μ.Κ.Ε.
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Ευθυμιοπούλου
Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Ελισσαίος Βλάχος, Τάνια Παλαιολόγου, Σήφης Πολυζωΐδης, Φοίβος Συμεωνίδης

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Η παράσταση δεν χρηματοδοτείται από το ΥΠΠΟΑ, τη ΣΓΤ και το ΚΠΣΝ.

*Ο τόρνος είναι μηχανή που χρησιμοποιείται για την μορφοποίηση μετάλλου, ξύλου κ.τ.λ. με την σύσφιξή του σε συσκευή συγκράτησης (τσοκ) και με την περιστροφή του κάτω από ισχύ κατάλληλου εργαλείου κοπής για περιστροφή, διάτρηση, διαμόρφωση πρόσοψης, κατασκευή σπειρώματος κ.λ.π. Η διαδικασία της επεξεργασίας με τόρνο ονομάζεται τόρνευση. Το αντικείμενο που προκύπτει είναι συμμετρικό ως προς τον άξονα περιστροφής. Ανάλογα με το μέγεθός τους χωρίζονται σε τόρνους ελαφρού, ημιβαρέος και βαρέος τύπου (πηγή: Βικιπαίδεια).