Το μοναδικό θεατρικό έργο του Αργύρη Εφταλιώτη, ο Βουρκόλακας, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015 στο Θέατρο Αποθήκη, 120 χρόνια μετά τη συγγραφή του (1894) σε μια σύγχρονη παράσταση που συνομιλεί με την παράδοση με μοναδικό τρόπο.
Ο Αργύρης Εφτιαλιώτης (1849-1923) υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής διανόησης στη μάχη για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας, μαζί με τον Αλέξανδρο Πάλλη και τον Γιάννη Ψυχάρη.
Για το αριστουργηματικό αυτό έργο, που έχει μια σημαντική θέση στην ιστορία της σύγχρονης νεοελληνικής δραματουργίας, ο συγγραφέας αντλεί το θέμα του από τους λαϊκούς μύθους και το Τραγούδι του Νεκρού αδελφού που αποτέλεσε εμβληματικό ποίημα για τους ρομαντικούς κύκλους της κεντρικής Ευρώπης τον 19ο αιώνα. Γοητεύεται από τη δύναμη της λαϊκής ποίησης και με στόχο την ανανέωση της Ελληνικής δραματουργίας, τόσο γλωσσικά αλλά όσο και θεματολογικά, γράφει το έργο αυτό στη δημοτική. Με μια γλώσσα πλούσια σε μνήμες και συναίσθημα, και ένα ύφος πιστό προς όλα τα μοτίβα των ρομαντικών, ο Βουρκόλακας γράφεται ως μια τραγωδία σε τρεις πράξεις. Ένα εφιαλτικός μύθος – εορτασμός της χαράς και του πένθους, της ζωής και του θανάτου, που διατηρεί τα στοιχεία της παραλογής αλλά εισάγει παράλληλα νέα δεδομένα.
Ο Λάσκαρης το χαρακτηρίζει ως το «δραματικότερον τραγούδι», ο Παπαντωνίου σημειώνει πως πρόκειται για «ακράτητο τόλμημα της φαντασίας», ο Καβάφης παρατηρεί πως «η λιτότης του είναι ελληνικότατη» ενώ ο Ξενόπουλος στην «Εστία» παρακινεί τους θιασάρχες να προσέξουν το έργο για την πνευματική του αξία και να το ανεβάσουν. Δυστυχώς, όμως το έργο μέχρι σήμερα ανέβηκε μόνο στην Βάρνα – όπου τότε υπήρχε ακόμη ακμαίος ελληνισμός – σε μία ερασιτεχνική παράσταση. Το έργο εκδίδεται το 1894 σε τρεις συνέχειες στην Εφημερίδα Εστία ενώ το 1900 εκδίδεται επίσημα σε βιβλίο μαζί με άλλα έργα του Εφταλιώτη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Βουρκόλακας είναι ένα εξαιρετικά πρωτοποριακό έργο καθώς γράφτηκε αντιστικτικά στους Βρυκόλακες του Ίψεν που είχαν παρασταθεί στην Ελλάδα μόλις ένα χρόνο νωρίτερα και στη «βορειομανία» που είχε επικρατήσει τους θεατρικούς κύκλους, έσπαγε τις φόρμες των κανόνων ενώ αποκαθιστούσε παράλληλα τους δεσμούς με την παράδοση.
Το τωρινό του ανέβασμα, μέσα από μια σύγχρονη οπτική χωρίς να αψηφά την παράδοση και τις ρίζες, φωτίζει τα ρομαντικά στοιχεία, την υποβλητική ατμόσφαιρα και επιχειρεί την απελευθέρωση των συναισθημάτων, σε μια προσπάθεια επαναφοράς στη Μαγεία.
Η Νένα Μεντή στον ρόλο – σύμβολο της Μάνας συνυπάρχει στη σκηνή με ηθοποιούς της νέας γενιάς.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λύρας
Σκηνικά: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Μουσική: Γιώργος Δούσσος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Αργυριάδης
Διανομή
Νένα Μεντή, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Γιώτα Καλλίνη, Ηλίας Λάτσης, Αμαλία Νίνου, Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Δημήτρης Σαμόλης