Η έκθεση «Ο χώρος της τοποθέτησης» ουσιαστικά έρχεται να αμφισβητήσει και να αλλάξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να εμφανιστεί η “τέχνη”. Το Μουσείο ή μία Γκαλερί υποστηρίζουν κατά το πλείστον την παρουσίαση των έργων σε πρώτο πλάνο χωρίς παρεμβολές μέσα σε ένα αρχιτεκτονικό χώρο πολλές φορές πιο εντυπωσιακό ακόμα και από τα έργα. Με επίκεντρο την εγκατάσταση, όπως τεκμηριώθηκε τόσο θεωρητικά όσο και επίσημα στα σημαντικότερα δοκίμια του Brian O ‘Doherty γίνεται ουσιαστικά μια προσπάθεια της εννοιολογικής σύνθεσης των έργων.
Ο στόχος είναι να διευρυνθεί ο τρόπος ανάγνωσης ενός έργου μεμονωμένα. Έτσι το έργο των καλλιτεχνών, φιλοξενείται σε ένα art run space με εικονικό τρόπο σε μορφή mockups. Σαν ένα σχέδιο, μακέτα ή μοντέλο υπό κλίμακα οι φωτογραφίες χρησιμοποιούνται για να παρουσιάσουν μια εικονική πραγματικότητα σε άμεσο διάλογο με την kitsch πολλές φορές αισθητική του σήμερα στο διαδύκτιο. Ίσως η πρόσκληση από το συλλέκτη Χ. Χριστοφή, σε μία περίοδο lockdown, στο artist run space52 ανέδειξε την συλλογή μέσω ‘διακοσμητικών’ εικόνων των mockups, ευρέως διαδεδομένων ιδιαίτερα από ηλικίες 20-30 ετών. Είναι δυνατόν να οριστεί η εικονική αναπαράσταση ενός mockup και να αποτελέσει ένα νέο ¨χώρο¨ ανάγνωσης μίας συλλογής;
Κάθε έργο τέχνης απαιτεί ένα ορισμένο επίπεδο εμβάπτισης και εμπλοκής από τους θεατές του, αλλά η τέχνη που βιώνει μέσω της εικονικής μεταφοράς του σε μία οθόνη κινητού ή υπολογιστή αποτρέποντας την επαφή με το έργο μεταφέρει τα πράγματα σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο. Η εικονική τέχνη μπορεί να οριστεί ευρέως ως τέχνη “που μας επιτρέπει, μέσω μιας διεπαφής με τεχνικά εργαλεία, να βυθιστούμε στην εικόνα και να αλληλοεπιδράσουμε με αυτήν”
Στη νεωτερικότητα που εισηγήθηκε από τους μελετητές του εικοστού αιώνα, ο Michael Foucault προσπάθησε να παρουσιάσει μια πιο ακριβή περιγραφή της δικής του μοναδικής ιστορικής στιγμής. Το 1967, ο Foucault έδωσε διάλεξη (η οποία αργότερα δημοσιεύθηκε ως Of Other Spaces το 1984) σχετικά με τη σημασία των χώρων και τους τρόπους με τους οποίους ο χώρος εξετάζεται και συζητείται. Στο παρελθόν, υπήρχαν σαφείς διακρίσεις μεταξύ των χώρων, ενός «ιεραρχικού συνόλου τόπων: ιερών τόπων και βωμολοχιών, προστατευμένα μέρη και ανοιχτά εκτεθειμένα μέρη, αστικά μέρη και αγροτικά μέρη…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ήταν αυτή η πλήρης ιεραρχία, αυτή η αντίθεση, αυτή η διασταύρωση μερών που αποτελούσαν αυτό που θα μπορούσε σχεδόν να ονομαστεί μεσαιωνικοί χώροι: ο χώρος της τοποθέτησης»(Foucault, 372). Ο Foucault αναγνωρίζει ότι αυτοί οι διαχωρισμοί εξακολουθούν να υπάρχουν σε κάποιο βαθμό, αλλά – αναγνωρίζοντας την αυξανόμενη διασυνδεδεμένη, αλλά συχνά αντιφατική, φύση της σύγχρονης κοινωνίας – προτείνει δύο νέους πρωταρχικούς τύπους χώρων: ουτοπίες και ετεροτοπίες .
Όπως επισημαίνει ο Benjamin , οι μηχανικές αναπαραγωγές έργων τέχνης αλλάζουν τις αντιλήψεις του χώρου / τόπου / χρόνου και συχνά αποκαλύπτουν πράγματα σχετικά με το πρωτότυπο που δεν ήταν ορατά ή παρατηρημένα με γυμνό μάτι. Οι αναπαραγωγές επιτρέπουν επίσης στο μεγαλύτερο κοινό να βιώσει μια έκδοση του πρωτοτύπου που δεν θα ήταν εφικτή διαφορετικά.
Ο Malraux ασχολείται πρωτίστως με τη χρήση της φωτογραφίας για την αναπαραγωγή της τέχνης και, κατ’επέκταση, μεσολαβεί στον πραγματικό χώρο. Μέσω της φωτογραφίας, ο Malraux υποστηρίζει ότι «μας έχει ανοίξει ένα μουσείο χωρίς τοίχους και θα μεταφέρει απεριόριστα την περιορισμένη αποκάλυψη του κόσμου της τέχνης που μας προσφέρουν τα πραγματικά μουσεία μέσα στα τείχη τους. ως απάντηση στην έκκλησή τους, οι πλαστικές τέχνες δημιούργησαν το τυπογραφείο τους » (Malraux, 371)
Τελικά ίσως οι ψηφιακές τεχνολογίες επιτρέπουν σε αυτό το «μουσείο χωρίς τοίχους» να επεκταθεί εκθετικά με τη μεσολάβηση του μουσείου.
Καλλιτέχνες: ΑΛΕΞΙΟΥ ΝΙΚΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΝΕΣΣΑ, ΒΑΡΕΛΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΓΚΟΚΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ, DELTAKAPA, ΔΡΕΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ, ITSMI, ΚΑΝΙΑΡΗΣ ΒΛΑΣΗΣ, ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ, ΚΑΦΟΥΡΟΣ ΗΛΙΑΣ, ΚΟΝΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΚΡΥΩΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΛΑΖΟΓΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΜΑΔΕΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, ΜΕΡΓΕΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, ΜΟΡΤΑΡΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΞΕΝΟΣ ΧΑΡΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΟΣ, ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΤΣΑΚΩΝΑΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΤΣΕΡΙΩΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΦΑΣΙΑΝΟΣ ΑΛΕΚΟΣ, ΧΑΝΔΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΨΩΜΑ ΜΑΝΤΑΛΙΝΑ