Γνωστός και ρηξικέλευθος συγγραφέας, ο Joseph Andras (Ζοζέφ Άνδρας) δεν σταματά να εκπλήσσει το αναγνωστικό κοινό με τις ιστορικές και θεματικές του αναζητήσεις. Πάντα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά και παρουσιάζει τη δική του ματιά για πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία, για φυσιογνωμίες και προσωπικότητες που επιθυμούν να υπερασπιστούν τα ιδεώδη τους. Ένα τέτοιο πρόσωπο σημαίνον είναι η Κούρδη μουσικός Νουντέμ Ντουράκ στην οποία αφιερώνει αυτό το εξαιρετικά συναισθηματικά φορτισμένο βιβλίο, ένα βιβλίο φόρο τιμής σε μια κοπέλα που το μόνο λάθος της ήταν να γεννηθεί Κούρδη στην Τουρκία, ένα κορίτσι με ελπίδες και όνειρα μέσα σε αγέλη βαρβαρότητας, ένα κορίτσι που ήθελε να γράφει μουσική και να τραγουδά. Πώς είναι να προσπαθούν να ξεριζώσουν από μέσα σου την ταυτότητά σου, την καταγωγή σου και την αξιοπρέπειά σου, πώς είναι δυνατόν να σε φυλακίζουν απλά και μόνο επειδή τραγουδάς και υμνείς την πατρίδα σου, πώς γίνεται να σε εξευτελίζουν επειδή τόλμησες να μιλήσεις για ειρήνη;
Μια κοπέλα σύμβολο για τον Κουρδικό λαό, μια κοπέλα που με το τραγούδι της υμνεί την ελευθερία
Ο Ζοζέφ Αντράς αυτό που κατορθώνει χωρίς κόπο και δεν είναι η πρώτη φορά που το πετυχαίνει, είναι να εντάσσει τον αναγνώστη στο κλίμα που διαμορφώνει με την ιστορία του, είναι να μας βάζει απευθείας στο κλίμα μιας κατάστασης και ενός πλαισίου όπου η ιστορία συνεχίζει να γράφεται την ώρα που διαβάζουμε αυτό το βιβλίο. Δεν μασάει τα λόγια του, το ακριβώς αντίθετο, μας προσκαλεί να γίνουμε και εμείς κοινωνοί των όσων ο ίδιος ερεύνησε και έμαθε για αυτήν την δύστυχη μα τόσο γενναία κοπέλα που παρά την φυλάκισή της συνεχίζει να μάχεται για το δίκαιο. Μαθαίνουμε για την ίδια και την ισχυρή προσωπικότητά της μέσα από μαρτυρίες ανθρώπων που την γνωρίζουν και την τιμούν με τον λόγο τους. Πρόκειται για μια αγωνίστρια του λαού της, για μια γυναίκα που αντιστέκεται στην βαναυσότητα και το μόνο της έγκλημα είναι η αδιαμφισβήτητη διαφορετικότητά της.
Μέσα από την αφήγηση του Ζοζέφ Αντράς γινόμαστε και εμείς συμμέτοχοι στη δραματική κορύφωση των ζυμώσεων μέσα σε μια ατμόσφαιρα πολωτική, συγκρουσιακή και βέβαια πολεμική, μαθαίνοντας για τα δεινά των Κούρδων από τους Τούρκους πολιτικούς και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους – γιατί οι λαοί δεν φταίνε σε κάτι – αυτοί που γεμάτοι συνωμοσίες και μίσος διαπράττουν πράξεις εγκληματικές όπως εδώ. Διαβάζουμε για προπηλακισμούς, για δολοφονίες χαρακτήρων, για σκοτεινές υπόγειες διαβουλεύσεις που σκοπό έχουν μοναδικό να ατιμάσουν την Νουντέμ Ντουράκ, να την αποθαρρύνουν από το να συνεχίσει να υπερασπίζεται την τιμή και την υπόληψή της. Η Νουντέμ Ντουράκ, όπως πολλές γυναίκες στο παρελθόν και σε άλλες ιστορικές συγκυρίες, είναι ένα σύμβολο θάρρους και ελευθερίας, είναι μια γυναίκα που δεν επιδιώκει τίποτε παραπάνω από την απελευθέρωσή της και τη δυνατότητα να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα μέσα από το τραγούδι, το οποίο και τόσο αγαπά.
Στο παράρτημα του βιβλίου διαβάζουμε την υπερασπιστική γραμμή επώνυμων ανθρώπων ανά τον κόσμο που έχουν σπεύσει να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και τις κυβερνήσεις ώστε η καταδίκη της σε φυλάκιση 19 ετών να ανακληθεί άμεσα. Διαβάζουμε από τον Μικαέλ Λεβί, Γαλλοβραζιλιάνο κοινωνιολόγο και φιλόσοφο, ο οποίος γράφει σχετικά με την Ντουράκ τα εξής ενδιαφέροντα: «Τα τραγούδια της ανήκουν στην παράδοση των καταπιεσμένων, μια κουρδική παράδοση ηλικίας πολλών αιώνων, ακατάβλητη, αλύγιστη, ακατανίκητη. Έπρεπε να τιμωρηθεί αυστηρά. Με πολλά χρόνια φυλακή. Το όπλο της, πιο επικίνδυνο από τα καλάσνικοφ, είναι μια κιθάρα. Με την κιθάρα της και τη φωνή της, φύτεψε τους σπόρους της αντίστασης, τους σπόρους της ελπίδας, τους σπόρους της αξιοπρέπειας».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι κατηγορίες που την βαραίνουν σύμφωνα με το κατηγορητήριο που οδήγησε στην σύλληψή της είναι πως αποτελεί μέλος του PKK, της “τρομοκρατικής οργάνωσης” που έχει σκοπό να βλάψει το τουρκικό κράτος και το οποίο λέγεται πως είναι υπεύθυνο για βομβιστικές επιθέσεις. Η ίδια δεν έχει καμία σχέση με την εν λόγω οργάνωση, η ίδια το μόνο που κάνει έτσι όπως προκύπτει από τα όσα καταγράφει ο Αντράς είναι να πιστεύει στον κουρδικό πολιτισμό και λαό και να φωνάζει ανοιχτά υπέρ της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους. Να σημειωθεί πως πολλές από τις αποφάσεις και δομές του PKK έχουν λογοκριθεί ακόμα και από τον σύγχρονο μάρτυρα, ηγέτη και ιδρυτή του Αμπντουλάχ Οτζαλάν, ο οποίος ακόμα κρατείται στις τουρκικές φυλακές. Χρειάζεται θράσος για να βαφτίζεις τρομοκρατική οργάνωση την προσπάθεια ενός λαού να διαφυλάξει τη μοίρα του από τον αφανισμό.
Ο Αντράς είναι καταιγιστικός, αληθινός, σαφής και ακριβής στα όσα καταθέτει, είναι εκεί όταν η ιστορία τον χρειάζεται για να εκθέσει τους παράλογους και να υπερασπιστεί τη λογική που κάποιοι θέλουν να την κάνουν να σωπάσει. Δεν φοβάται να πει τα πράγματα ως έχουν, να αναδείξει το μεγάλο πρόβλημα που υφίστανται οι Κούρδοι στην Τουρκία, να παρουσιάσει τα λόγια της ίδιας της Ντουράκ μέσα από την φυλακή, να μας ευαισθητοποιήσει και να μας συγκινήσει με την μάχιμη ιστορική και κοινωνική προσέγγιση που κάθε φορά επιχειρεί. Πρόκειται για έναν σύγχρονο Ζολά που με τον λόγο του μπορεί και επηρεάζει συνειδήσεις, βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας όταν όλα μοιάζουν να πηγαίνουν λάθος, όταν όλα δείχνουν να ναυαγούν εις βάρος του ανθρώπου που πασχίζει με σθένος για τη δικαίωση.
Αποσπάσματα από το βιβλίο «Νουντέμ Ντουράκ, στη γη του Κουρδιστάν»:
«…αυτοί που τα βάζουν με τους Μεξικανούς ιθαγενείς είναι οι ίδιοι που διώκουν τους Μαπούτσε, οι ίδιοι που σφαγιάζουν τους Κούρδους, οι ίδιοι που καταστρέφουν την Παλαιστίνη, οι ίδιοι που πυροβολούν τους Αφροαμερικανούς, οι ίδιοι που εκμεταλλεύονται (άμεσα ή έμμεσα) τους εργάτες σε όλον τον πλανήτη…»
«Εγώ, παιδί αυτού του λαού, δεν θα προδώσω. Ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στην εξορία, ενάντια στην κατοχή που μας απαγορεύει να κλαίμε, να γελάμε, ακόμα και να μιλάμε, θ’ αγκαλιάσω τη μουσική»
Διαβάστε επίσης:
Ζοζέφ Αντράς – «Νουντέμ Ντουράκ, στη γη του Κουρδιστάν»: Ένα βιβλίο για τη Κούρδη μουσικό
