Oh, Canada: Ο Ρίτσαρντ Γκιρ στην πρεμιέρα της ταινίας του Πολ Σρέιντερ στο Φεστιβάλ Καννών

Μορφή του Νέου Χόλιγουντ, στα 77 του χρόνια, ο Πολ Σρέιντερ (Paul Schrader) συνεχίζει την πορεία του ως αδέσμευτος σκηνοθέτης, σε μια αμερικανική βιομηχανία που είναι ολοένα και πιο περιοριστική. Η απόδειξη αυτού είναι η ταινία “Oh, Canada”, ένα έργο προσαρμοσμένο από το μυθιστόρημα του Ράσελ Μπανκς (Russell Banks), για το οποίο ο Αμερικανός σκηνοθέτης έχει επιλέξει ως πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Γκιρ (Richard Gere) και την Ούμα Θέρμαν (Uma Thurman).

Πενήντα χρόνια μετά το ντεμπούτο του δίπλα στον Μάρτιν Σκορσέζε με το “Taxi Driver” (1975), που συνυπογράφουν το σενάριο και τους διαλόγους, ο Πολ Σρέιντερ, ένας σεναριογράφος που έγινε κινηματογραφιστής, εξακολουθεί να έχει τη ζωντάνια ενός νεαρού πρωτοεμφανιζόμενου. Η απόδειξη αυτού βρίσκεται στο τρίπτυχο που αποτελείται από το “First Reformed” (2017), “The Card Counter” (2021) και “Master Gardener” (2023), οι τρεις πιο πρόσφατες μεγάλου μήκους ταινίες του, που είδαν τον σκηνοθέτη να επανασυνδέεται με τις αφηγηματικές δομές των πρώτων ταινιών του και που περιγράφουν την αναζήτηση σωτηρίας μοναχικών χαρακτήρων.

Η ταινία  “Oh, Canada” αντιπροσωπεύει μια αλλαγή καθώς ο Πολ Σρέιντερ (Paul Schrader) έχει διασκευάσει το τελευταίο μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα Ράσελ Μπανκς, ο οποίος πέθανε τον Ιανουάριο του 2023, λίγους μόλις μήνες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Το 1997, ο Σρέιντερ είχε ήδη διασκευάσει ένα από τα μυθιστορήματά του όταν γύριζε το “Afflictions” , όπου ο Τζέιμς Κόμπερν κέρδισε Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Δομημένο ως παζλ, από τη συνάθροιση διάσπαρτων αναμνήσεων και ποικίλων μορφών, το “Oh, Canada” αφηγείται την ιστορία ενός διάσημου και αμφιλεγόμενου σκηνοθέτη στο τέλος της ζωής του και ενός από τους μαθητές του, ο οποίος θα του πάρει την τελευταία του συνέντευξη. Όπως πολλοί χαρακτήρες στις ταινίες του Πολ Σρέιντερ , ο κύριος χαρακτήρας στοιχειώνεται από τον στρατό.

Γυρίζοντας αυτήν την ταινία σε μόλις 17 ημέρες, ο Αμερικανός σκηνοθέτης συνεργάζεται με τον Ρίτσαρντ Γκιρ, ο οποίος είχε δουλέψει μαζί του στο “American Gigolo” (1980), και την Ούμα Θέρμαν (Uma Thurman), που δεν είχε εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη από το “The House That Jack Built“, του Lars Von Trier, ταινία μεγάλου μήκους που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού το 2018.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, festival-cannes.com

Διαβάστε επίσης:

Φεστιβάλ Καννών 2024: Το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης