Το βιβλίο αποτυπώνει την ανέχεια, την προκατάληψη και το μίσος που υφίσταται μια οικογένεια σε μια αγροτική περιοχή της βορειοανατολικής Ουγγαρίας, κοντά στα σύνορα με τη Ρουμανία. Ένα μικρό αγόρι διαιρεί τον κόσμο του, παρατηρεί την καθημερινή ζωή και περιγράφει την απεγνωσμένη μάχη που δίνουν οι δικοί του για να επιβιώσουν. Η πλειοψηφία των κατοίκων υποφέρει από τη φτώχεια, αλλά οι συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι του αφηγητή είναι ακόμη χειρότερες, λόγω της εβραϊκής ρίζας του αλκοολικού πατέρα και του παρελθόντος της μητέρας που συνδέεται με τους κουλάκους, τους εύπορους γαιοκτήμονες που υποστήριζαν το καθεστώς του Μίκλος Χόρτι πριν το ανατρέψουν οι κομμουνιστές.
Με μια ατρόμητη ειλικρίνεια, μια πηγαία ανυποκρισία που συγκλονίζει τον αναγνώστη, ο συγγραφέας πλέκει τις καθάριες σκέψεις ενός φοβισμένου παιδιού με τις θαμπές μορφές και τα παράξενα λόγια των οικείων του. Η εικόνα σύντομα διευρύνεται, δεν παρακολουθούμε μόνο το χρονικό μιας οικογένειας αλλά τα ζωντανά ιστορικά τραύματα μιας ολόκληρης χώρας. Ο Σίλαρντ Μπόρμπεγι, αντλώντας από τις αναμνήσεις του, συνέθεσε ένα απίστευτα ρεαλιστικό έργο, σκληρό, ενίοτε βάναυσο. Όμως οι Άποροι διαπνέονται από μια ακατάβλητη ελπίδα, απαστράπτουσα μέσα στο πηχτό σκοτάδι.
«Ο Σίλαρντ μού έγραψε σε μια επιστολή του: “Είναι αυτή η τρομακτική κατάσταση στη χώρα μας… Διαισθάνομαι ότι ζω μέσα σε μια άρρωστη κοινωνία που αρρωσταίνει τα μέλη της”. Σε όλη την ουγγρική λογοτεχνία, ο Μπόρμπεγι υπήρξε ο πιο πολλά υποσχόμενος ποιητής αλλά κι αυτός που θα μας λείψει περισσότερο, κάποιος που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο μεγαλειώδες μέλλον που ανοιγόταν μπροστά του». – IΜΡΕ ΚΕΡΤΕΣ
«Οι Άποροι είναι ένα σπουδαίο και ιδιότυπο βιβλίο που μας αγγίζει βαθύτατα. Αναγνωρίζουμε τούτη την ιστορία ως τραγική, αληθινή και διορατική όπου κι αν βρισκόμαστε. Ο πλούτος, η εφευρετικότητα και η καθαρή εικονοπλαστική ποιότητα της γλώσσας λαμπρύνουν τα άγρια και συχνά άσεμνα δεδομένα του χωριού. Έτσι είναι η ζωή και έτσι την αποδεχόμαστε». – New York Times Book Review
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Ποτέ δεν έγραψε κάποιος τόσο όμορφα και, την ίδια στιγμή, τόσο ανελέητα για τα βάσανα των ανθρώπων στα απομονωμένα χωριά της ουγγρικής υπαίθρου. Οι προτάσεις του Μπόρμπεγι χαρακτηρίζονται από χειρουργική ακρίβεια, και ο εντατικός ρυθμός τους έρχεται απλώς να ενισχύσει τη δύναμη των πραγμάτων που ο ίδιος ανακαλεί». – Frankfurter Allgemeine Zeitung
Ο συγγραφέας
Ο Σίλαρντ Μπόρμπεγι γεννήθηκε το 1963 στο Φέχεργκιαρματ και σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Ντέμπρετσεν, όπου αργότερα δίδαξε ως καθηγητής λογοτεχνίας. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1988 και σήμερα θεωρείται ευρέως ένας από τους κορυφαίους ποιητές που ανέδειξε η Ουγγαρία μετά το 1989. Στο έργο του, που διακρίνεται για τη γλωσσική πρωτοτυπία και την ερμητικότητά του, κυριαρχούν τα μοτίβα της μνήμης και της απώλειας. Με το τρίτο του βιβλίο Hosszú nap el (Μια μεγάλη μέρα φεύγει, 1993) προκάλεσε τον θαυμασμό συγγραφέων όπως ο Πέτερ Έστερχαζι και ο Πέτερ Νάντας. Υπήρξε επίσης δοκιμιογράφος, δραματουργός, μεταφραστής και πεζογράφος.
Έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ αυτών το Βραβείο Attila József (2002) και το Βραβείο Palladium (2005). Η συλλογή του Halotti pompa: Szekvenciák (Νεκρώσιμη τελετή: Ακολουθίες, 2004) και το μοναδικό μυθιστόρημά του Οι άποροι, το οποίο προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε το 2013, συγκαταλέγονται μεταξύ των σημαντικότερων έργων της ουγγρικής λογοτεχνίας στις αρχές του 21ου αιώνα. Αυτοκτόνησε το 2014.