Οι Banda Iovanica στο Faust

Μουσικά ταξίδια στο χρόνο και στο χώρο, εμπνευσμένα από τη ζωή και το έργο ενός μουσικού – «φόβητρο». Ζωή αινιγματική, έργο ανεξερεύνητο και μυστικό. Η φτώχεια, ο έρωτας, η περιπλάνηση, ο πόλεμος, ο τρόμος, το ταξίδι. Η μουσική. Στα χνάρια του θρυλικού βιολιστή Γιάγκου Αλεξίου!

Λίγα λόγια για το συγκρότημα:

H «Banda Ιovanica» είναι μια απόπειρα αναζήτησης του αόρατου μουσικού νήματος που συνδέει τη μουσική δημιουργία των Μικρασιατών συνθετών με την πλούσια Ουγγρική, Ρουμάνικη και Ρώσικη μουσική παράδοση…

Η λαϊκή τσιγγάνικη μουσική χωρών όπως η Ουγγαρία, η Ρουμανία και η Ρωσία, συναντά τα Βαλκάνια, το Βόσπορο και τα κοσμοπολίτικα λιμάνια των παραλίων, μπολιάζοντας τις δομές και τα μονοπάτια της μουσικής τους με καλπάζουσες χόρες, ποικίλους έντονους ρυθμούς και πλούσιες νέες μελωδίες, δημιουργώντας ένα νέο εκρηκτικό μουσικό μείγμα …

Πρόσωπο κλειδί, ο άγνωστος στο ευρύ κοινό θρυλικός βιολιστής Γιοβανίκας.(*) Τόποι δράσης του παμπάλαιου θρυλικού βιολιστή, η Λέσβος, η Σμύρνη, τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, η Κωστάντζα, η Βραΐλα και το Βουκουρέστι.

Το συγκρότημα αποτελείται από τους:

Kλέαρχος Κορκόβελος: κύμβαλο
Γιάννης Νιάρχος: κιθάρα
Γλαύκος Σμαριανάκης: βιολί
Λουκάς Μεταξάς: κοντραμπάσο
Χαρούλα Τσαλπαρά: ακορντεόν

(*) Λίγα λόγια για τον βιολιστή Γιάγκο Αλέξιου ή Γιοβανίκα (1850-1925)

«Θεωρείται από τους κορυφαίους δεξιοτέχνες του βιολιού. Γεννημένος το 1850 στο Γαλάτσι της Ρουμανίας, έζησε στη Μυτιλήνη, την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, και συχνά περιόδευε στην ελεύθερη Ελλάδα. Ο Γιοβανίκας, είχε την κλασσική εκπαίδευση, την μουσική κουλτούρα και ήξερε πολλά κι από την παραδοσιακή-λαϊκή μουσική.

Στις αρχές του 20ου αιώνα καταγράφεται στην δισκογραφία ως δημιουργία του, το περίφημο Σμυρναίικο μινόρε ή Μινόρε μανές ή Μινόρε της αυγής, του σπουδαιότερου τραγουδιού που χάραξε την πορεία του ρεμπέτικου τραγουδιού, διατρέχοντάς την για πολλά χρόνια. Στο Σμυρναίικο μινόρε ο μανές τελείωνε με ένα ορχηστρικό βαλς, που έγινε γνωστό σαν “Σμυρναίικο βαλς” και περιλήφθηκε στα “Ερωτικά της Σμύρνης” με την Εστουντιαντίνα Ν.Ιωνίας.

Συμμετείχε σε δεκάδες ηχογραφήσεις τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη. Ο μεγάλος αυτός δεξιοτέχνης του βιολιού αναφέρεται στις αθηναϊκές εφημερίδες της περιόδου 1886-1893 με διάφορες παραλλαγές του ονόματός του (Γιοβανίκας, Γιοβανίκος, Γιοβανάκης, Γιοβανέλης). Μετά την μικρασιατική καταστροφή ήρθε στην Αθήνα και πέθανε το 1925 στην Μυτιλήνη».