Μια κορυφαία αντιφασιστική ιστορία. Ένα διαχρονικό έργο για την ανθρώπινη φύση, το κτήνος μέσα μας αλλά και το σύστημα που γεννάει το ναζισμό. Το διήγημα γράφτηκε το 1946 την εποχή που ο Μπέρτολτ Μπρέχτ ήταν εξόριστος, αλλά δημοσιεύτηκε στη συλλογή Calendar Stories το 1949.
Ο Μπρέχτ δημιουργεί ένα νέο θέατρο, όπου η σκηνή δεν είναι πλέον «τα σανίδια που συμβολίζουν τον κόσμο», αλλά ένας χώρος κριτικής σκέψης και λειτουργικού μετασχηματισμού (Umfuktionierung).
Λίγα λόγια για το έργο «Οι Δύο Γιοι»:
Το 1945 λίγο πριν την πτώση του ναζισμού σε ένα αγρόκτημα, μερικά χιλιόμετρα από το Βερολίνο, ζει μια χήρα μητέρα μαζί με την κόρη της, μέλος της Ναζιστικής Νεολαίας. Ο γιός της υπηρετεί στα SS, στο ανατολικό μέτωπο. Στο αγρόκτημα εργάζονται 20 αιχμάλωτοι, σοβιετικοί κρατούμενοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ένας από αυτούς όμως μοιάζει καταπληκτικά στον γιό της κι έτσι η μητέρα, παρότι στο παρελθόν ήταν και η ίδια στέλεχος του ναζιστικού κόμματος, αρχίζει, σιγά-σιγά, να βλέπει διαφορετικά τους «υπανθρώπους» για τους οποίους είχε ακούσει τρομερά πράγματα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η επιστροφή όμως του γιού της, που θέλει να πάει στο Βερολίνο για την «τελική μάχη» επιταχύνει τις εξελίξεις. Ο γιός της θέλει να εκτελέσει τους 20 αιχμαλώτους και εκβιάζει τη μητέρα του προκειμένου να τον βοηθήσει. «Ο γιός σου ή αυτοί».
Τι θα κάνει τελικά η μητέρα; Τι θα κάνει τελικά ο θεατής; Υπάρχουν άραγε αθώοι και ένοχοι; Υπάρχει άραγε η δυνατότητα της ουδετερότητας ή της επιλογής σε ένα κόσμο παράλογης βίας και πολέμου;
Ταυτότητα Παράστασης:
- Σκηνοθεσία-Θεατρική διασκευή -απόδοση: Ανδρέας Ζαφείρης
- Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Μακρυδήμα
- Παίζουν οι: Πάνος Κωνσταντέλης, Βίκυ Εδιάρογλου, Έρη Μαριόγλου
- Σκηνικά – Κοστούμια: Θεατρική Ομάδα 2510
- Φωτογραφίες: Παναγιώτης Λουκόπουλος
- Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις: Ελευθερία Σακαρέλη
Διάρκεια: 75’
