Στην έκθεση «Οι Εναργείς Σιωπές του Γ.Τ.» θα παρουσιαστούν οι προσωπογραφίες του Γ.Τ. που φιλοτέχνησαν οι καλλιτέχνες που έχουν εκθέσει στην gallery genesis:
Αναστασία Γκινάκη, Άννα Αμπαριώτου, Αννίτα Καλημέρη, Αντώνης Αντζουλίδης, Αποστόλης Ιτσκούδης, Αριστείδης Χρυσανθόπουλος, Βασίλης Καρακατσάνης, Βασίλης Λιαούρης, Γεύσω Παπαδάκη, Γιάννης Δημητράκης, Γιώργος Λουλούδης, Γιώργος Σαλταφέρος, Γιώργος Σαμψωνίδης, Γκέντση Ρούτσης, Δικαία Δεσποτάκη, Ελένη Ζευγαρίδου, Ελένη Πλουμιστού, Κατερίνα Πέτρουλα, Κυριακή Μαυρογεώργη, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Κωνσταντίνος Μάσσος, Κωνσταντίνος Παπαβλασόπουλος, Λουδοβίκος των Ανωγείων, Μαίρη Νταγιαντά, Μάρκος Μπλάτσιος, Μηνάς Καμπιτάκης, Νίκος Γαβαλλάς, Νίκος Κιτμερίδης, Πάβλος Χαμπίδης, Πέτρος Ματζάκος, Σοφία Ρόουζ Κοσμίδου, Στάθης Φώτης, Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου, Τίμος Μπατινάκης, Χριστίνα Δάρρα, Chrys Roboras.
Καλλιτεχνική Διεύθυνση – Επιμέλεια έκθεσης: Γιώργος Τζάνερης
Την έκθεση προλογίζει με το κείμενό της η Ίρις Κρητικού (Ιστορικός Τέχνης – Ανεξάρτητη επιμελήτρια)
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια ιδιωτική Πινακοθήκη παράλληλων βίων και συλλογικού βλέμματος
Vultus est index animi: το πρόσωπο είναι ο δείκτης της ψυχής
Στην ιδιωτική εν εξελίξει Πινακοθήκη των εναργών καταγραμμένων επεισοδίων του δωδεκαετούς παράλληλου βίου του Γ.Τ. με εκείνους των επιλεγμένων συντρόφων του έργου του, σε πλείστα εκ των οποίων βρέθηκα και η ίδια κοινωνός, ο κοινός κερδισμένος χρόνος είναι αυτός που ορίζει τις στιγμές, τις φιλίες, τις επιλογές και τις περιπέτειες, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τις οδούς της συμπόρευσης.
Οι τυχαίες στιγμές της συνεύρεσης στο εκεί και το κάποτε, που μεταλλάσσονται διαρκώς στη συντεταγμένη φροντίδα του εδώ και του τώρα, εντός του κελύφους μιας αθηναϊκής Αίθουσας Τέχνης που εξακολουθητικά αποδεικνύει τη βούληση του ιδρυτή της να παραμείνουν όλα τα ευγενή και αυθεντικά διαφορετικά αφηγήματα που φιλοξενούνται εδώ, ανοιχτά και προσβάσιμα, ορίζουν τη συνέχεια του δρόμου.
Και η ώσμωση της συλλογικής εμπειρίας και της τόλμης της ύπαρξης σε καιρούς χαλεπούς, είναι αυτή που οδηγεί το θέλω του καλλιτέχνη στην ιδέα ενός πορτρέτου-αντίδωρου. Ενός ψυχικού πορτραίτου-αντίδωρου, πνευματικού και προσωπικού, που μακριά από το να αποτελεί μιμητικό καθρέφτη απεικόνισης, αποτελεί κατά κύριο λόγο τεκμήριο εσωτερικής ανακλαστικής διεργασίας. Τρυφερό εξομολογητικό «λάφυρο» παρατήρησης και καταγραφής όχι μόνο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, αλλά, κυρίως, του χαρακτήρα και του εσωτερικού βλέμματος του κοινού υποκινητή τους.
Το πρώτο πορτραίτο του Γ.Τ., ζωγραφίστηκε από τον Πάβλο Χαμπίδη το 2014. Ένα εξπρεσιονιστικό σχέδιο με μολύβι που ολοκληρώθηκε αυθόρμητα μέσα στην γκαλερί, κατά τη διάρκεια μιας ζωηρής συνομιλίας. Το έργο συνόδευε τότε μια αφιέρωση, που διόλου δεν υπολειπόταν της δύναμής του: «Η Τέχνη Ευγνωμονούσα». Ή, αλλιώς, η επιθυμία του καλλιτέχνη για τη συνέχιση μιας εν εξελίξει κοινής περιπέτειας.
Ακολούθησαν την ίδια χρονιά η Χριστίνα Δάρρα, με ένα πορτραίτο του οικοδεσπότη του χώρου που επίσης υλοποιήθηκε μέσα στην γκαλερί κατά τη διάρκεια της έκθεσής της, και το ίδιο συνέβη χωρίς προσχεδιασμό με τον Τίμο Μπατινάκη, που ολοκλήρωσε με τη σειρά του κι αυτός ένα πορτραίτο του Γ.Τ. κατά τη διάρκεια της δικής του έκθεσης εκεί. Με τον τρόπο αυτόν, ξεκίνησε ουσιαστικά μια σθεναρή παράδοση αποτύπωσης όχι μόνον της φυσιογνωμίας του γκαλερίστα, μα και του κοινού κερδισμένου χρόνου του με τον καλλιτέχνη. Δημιουργήθηκε σταδιακά ένα φυτώριο ερμηνευτικών και ενσυναισθητικών εικόνων που διαμέσου των χρόνων, συγκρατεί τους γενεσιουργούς διαλόγους και τη συντροφικότητα της εξελισσόμενης σχέσης, επιχειρώντας παράλληλα να ανασκάψει τον πυρήνα της προσωπικότητας και της ύπαρξης του Γ.Τ. πίσω από τον καθρέφτη.
«Το να παίρνω στα χέρια μου ένα τόσο προσωπικό δώρο -το πορτραίτο μου από τους καλλιτέχνες που αγαπώ και εκθέτω στη Gallery Genesis-, είναι μία πολύ ιδιαίτερη πράξη», εξομολογείται ο ίδιος ο Γιώργος Τζάνερης κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας. «Όταν το τελετουργικό της ολοκληρωθεί, ενώνοντας σε ένα αενάως μεταβαλλόμενο πρόσωπο διαφορετικές επιφάνειες, κλίμακες, μέσα και τεχνικές, διαφορετικές γωνίες και στάσεις, βλέπω το πώς με βλέπουν οι άλλοι και κυρίως, ξαναβρίσκω από την αρχή το δικό τους βλέμμα, συντεταγμένο σε ένα κοινό περιστατικό ύπαρξης, που οδηγείται στην εξοικείωση μέσα από τη συνεχή μεταμόρφωση».
Πρόκειται ενδεχομένως για την πλέον ειλικρινή καταγραφή της συνεχούς μεταμόρφωσης του ίδιου προσώπου, που ζει πολλές ομοκύκλιες και ταυτόχρονα διαφορετικές ζωές. Και η στιγμή της πόζας, η σιωπηλή ετούτη στιγμή του μοιράσματος ενός άλλοτε ισχνού και άλλοτε παρατεταμένου χωροχρόνου και της ενεργοποιημένης αντίστιξης του εγώ και του εσύ, αποτελεί σε κάθε της στάδιο μια ιδιότυπη τελετουργία με επίκεντρο και αδιαμφισβήτητο κοινό σημείο τη ματιά. Το σημείο όπου σύμφωνα με τον Μίλαν Κούντερα «συγκεντρώνεται η ταυτότητα του ανθρώπου».
-Ίρις Κρητικού
Ιστορικός Τέχνης – Ανεξάρτητη επιμελήτρια
(και επιστήθια φίλη του Γ.Τ.)
Ένα σύντομο βιογραφικό του Γ.Τ.
Ο Γιώργος Τζάνερης γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Σπούδασε γραφιστική, σκηνοθεσία κινηματογράφου και σκηνοθεσία θεάτρου. Εργάστηκε στον χώρο της διαφήμισης για 20 χρόνια δημιουργώντας καμπάνιες για μεγάλες εταιρείες και προϊόντα. Απέσπασε πολλά βραβεία για την δημιουργικότητα του στο Ελληνικό φεστιβάλ διαφήμισης και στα διεθνή φεστιβάλ των Καννών και της Νέας Υόρκης! Σαν ανεξάρτητος σκηνοθέτης έκανε 4 ταινίες μικρού μήκους και 2 δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ (σκηνοθεσία και σενάριο) και βραβεύτηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Γιώργος Τζάνερης είναι επίσημο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Το 2009 αποχώρησε από την διαφήμιση και αποφάσισε να ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή του δημιουργώντας την gallery genesis στο Κολωνάκι. Η έκθεση «Οι Εναργείς Σιωπές του Γ.Τ.» είναι η 133η έκθεση που παρουσιάζει η gallery genesis με αφορμή την επέτειο των 12 χρόνων λειτουργίας της. Η gallery genesis είναι μέλος του ΠΣΑΤ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αιθουσών Τέχνης).
Κεντρική εικόνα θέματος: Λεπτομέρεια από το έργο «Το πορτραίτο του Γ.Τ.», Κωνσταντίνος Μάσσος
