Οι καλλιτέχνες του ENTER απαντούν: «Πώς είναι να δημιουργείς τέχνη μέσα στην καραντίνα;»

Για το πρότζεκτ ENTER, το Ίδρυμα Ωνάση ανέθεσε σε καλλιτέχνες ανά τον κόσμο να ετοιμάσουν από το σπίτι τους νέα έργα σε 120 ώρες, και εφτά από αυτούς απαντάνε στο ερώτημα: «Πώς είναι τελικά να δημιουργείς τέχνη μέσα στην καραντίνα;».

Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης, Αλέξης Φιδετζής

Σημειώσεις για την ετοιμότητα: Βήμα πρώτο (Notes to Readiness: Step 1)
Παιχνίδι ρόλων, Video σε live-streaming στο YouTube
Live stream: Πέμπτη 14 Μαΐου στις 20:00

Το έργο που ετοιμάζουμε χτίζεται γύρω από την υποκουλτούρα των preppers. Πρόκειται για επιβιωτιστές που ετοιμάζονται ενάντια σε κάθε σενάριο καταστροφής. Μιλάμε για μια υποκουλτούρα που βλέπει εχθρούς και τέρατα παντού. Έτσι και εμείς, γοητευμένοι από την παράνοια αυτή ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτή νέα συνθήκη από καιρό. Συνδεδεμένοι σε ένα ζωντανό παιχνίδι ρόλων με τη μορφή Zoom meeting αποφασίσαμε να βυθιστούμε πλήρως στην κλειστοφοβία των ημερών. Ως αποτέλεσμα, το Notes to Readiness παρουσιάζει μια ομάδα ανθρώπων που βιώνει ένα παρανοϊκό online παιχνίδι επιβίωσης. Ο φυσικός χώρος ενός Dungeon & Dragons παιχνιδιού προεκτείνεται σε αυτοσχέδια bunkers. Oι δύο μας που δουλεύουμε από Αθήνα, ο ένας από το Los Angeles, και η ηθοποιός Αλίκη Στενού προστέθηκε στην ομάδα για να ενσαρκώσει την Oracle, μια πολύ ισχυρή φιγούρα του παιχνιδιού. ‘Όλοι μαζί, αλλά ο καθένας από το δωμάτιο του, προσκαλούμε το κοινό να συμμετάσχει σε αυτή την μυθοπλαστική συνθήκη. Μέσω του Youtube chat, σε πραγματικό χρόνο, το κοινό καλείται να πάρει το μέρος των πολιορκημένων preppers ή των πολιορκητών της «Χρυσής Ορδής» και να επιλέξει μεταξύ επιβίωσης και καταστροφής.

Το έργο 

Ο Κωστής Σταφυλάκης, εικαστικός καλλιτέχνης, θεωρητικός τέχνης, συγγραφέας και επιμελητής εκθέσεων με διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες, έχει διδάξει θεωρία και σύγχρονη τέχνη, έχει επιμεληθεί σημαντικές εκθέσεις στην Ευρώπη, είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του ViZ Laboratory for Visual Culture και έχει εκθέσει σε διεθνείς διοργανώσεις. Ο Τεό Τριανταφυλλίδης, καλλιτέχνης που δημιουργεί εικονικούς κόσμους και διεπαφές για το ανθρώπινο σώμα, προκειμένου αυτό να κατοικήσει μέσα τους, έχει παρουσιάσει έργα του σε μουσεία ανά τον κόσμο και έχει συμμετάσχει σε Μπιενάλε.

Ο Αλέξης Φιδετζής, με σπουδές εικαστικών τεχνών στην ΑΣΚΤ, την Kunstakademie του Μονάχου και το Pratt Institute της Νέας Υόρκης (με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση), ασχολείται με ερευνητικές καλλιτεχνικές πρακτικές εστιάζοντας σε ζητήματα τέχνης και γεωπολιτικής. Χρησιμοποιεί πλήθος μέσων, από σχέδιο μέχρι περφόρμανς. Έχει τιμηθεί με βραβεία και υποτροφίες από ιδρύματα και έχει παρουσιάσει έργα ανά τον κόσμο.

Οι τρεις τους συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα ζωντανό παιχνίδι ως αναφορά στις σύγχρονες κουλτούρες της ετοιμότητας. Οι Σημειώσεις για την Ετοιμότητα: Βήμα πρώτο είναι ένας οδηγός για να προετοιμάσετε τους εαυτούς σας και τα ράφια σας. Αντλώντας έμπνευση από την αντιδραστική κουλτούρα των preppers (άτομα και ομάδες που προετοιμάζονται για την επιβίωσή τους σε περίπτωση καταστροφής ή πολιτειακής εκτροπής), οι τρεις καλλιτέχνες υιοθετούν τη φόρμα του παιχνιδιού ρόλων για να αναπτύξουν μια σειρά από χαρακτήρες για την «Ετοιμότητα», ένα εμβυθιστικό έργο που επιχειρεί να ερευνήσει τις καταστροφικές φαντασιώσεις της κατάστασης επιφυλακής.

Η «Ετοιμότητα» ξεδιπλώνεται ως μια επική μάχη ανάμεσα σε μια ομάδα από preppers και στη Χρυσή Ορδή, αυτή την ασυγκράτητη μάζα των «απροετοίμαστων», όπως αναφέρονται στην αργκό και την παραφιλολογία των preppers. Χρησιμοποιώντας τη δομή ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού για οικιακά περιβάλλοντα, οι καλλιτέχνες δημιουργούν ένα live stream που αλληλεπιδρά με το κοινό του YouTube μέσω των YouTube comments.

Σε λειτουργία παιχνιδιού, οι χαρακτήρες αυτοί θα μοιραστούν σημειώσεις για την ετοιμότητα, θα προτείνουν στρατηγικές επιβίωσης και θα αναπτύξουν ένα αισθητηριακό γλωσσάρι για τον συνεχιζόμενο εγκλεισμό μας. Όπως αναφέρουν οι καλλιτέχνες: «Χρησιμοποιώντας το παιχνίδι ρόλων (μια δομή που διατρέχει την ίδια την ταυτότητα των preppers, από το lifestyle του Dungeons & Dragons έως τις πατριωτικές φαντασιώσεις για την επιβίωση από την οργή ενός εξωτερικού εχθρού), επιχειρούμε να αποκωδικοποιήσουμε της αισθητηριακές παραμέτρους που θα καθορίσουν τη νέα πραγματικότητα του περιορισμού, της απόστασης και της “προσωπικής καταδρομής” – στο όνομα της “δημόσιας υγείας”.»

Μια δημιουργία των Κωστή Σταφυλάκη, Τεό Τριανταφυλλίδη, Αλέξη Φιδετζή
Εμφανίζονται: Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης, Αλέξης Φιδετζής, Αλίκη Στενού

 

Ηλίας Αδάμ

ΑΜΛΕΤ
a desktop performance
Video
Διάρκεια: 34΄11´´

Η τέχνη στην καραντίνα είναι αρκετά πιο προσωπική γιατί περνάς πολύ χρόνο με τον εαυτό σου και με τα αντικαταθλιπτικά σου. Η διαδικασία με απελευθέρωσε αρκετά γιατί ό,τι έφτιαχνα το έφτιαχνα χωρίς να είμαι απολογητικός. Εφόσον το κοινό θα το δει σε δικό του χρόνο, χωρίς να είναι σε θεατρική αίθουσα, μπορώ να είμαι αργός, χαοτικός, συνειρμικός και αντίστοιχα ο θεατής μπορεί να προχωρήσει το βίντεο όταν βαριέται ή να το σταματήσει για να τσεκάρει τα mail του. Εννοώ ότι αυτά που έχασα από την έλλειψη της επικοινωνίας με το κοινό αντισταθμίστηκαν με μία αίσθηση ελευθερίας.

Γενικώς μου αρέσει να προπαγανδίζω τις αγάπες μου και τις εμμονές μου με την ποπ κουλτούρα, τη μουσική, την πολιτική μέσα απ’ τα έργα που φτιάχνω. Το breakdown της Britney Spears το 2007, ο Τσιόδρας, η Lady Gaga με τα ποστ-φέμινιστ βίντεο κλιπ της, τα προσωπικά μου προβλήματα, οι σχέσεις μου γίνονται κομμάτια μιας μη γραμμικής δραματουργίας. Αυτά μπόρεσα να τα κάνω πιο ελεύθερα στον δικό μου χώρο και χρόνο και με τη γνώση ότι ο θεατής μπορεί να σταματήσει όποτε θέλει. Σε αυτό το πλαίσιο, η δημιουργία απ’ το σπίτι και ειδικά η ιδέα της desktop performance μου άνοιξε δρόμους πολύ ενδιαφέροντες. Δεν κρύβω βέβαια ότι ανυπομονώ να γυρίσουμε στον φυσικό μας χώρο όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Το έργο

Ο Άμλετ περιηγείται στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή του. Τα θέματα και τα μοτίβα του σαιξπηρικού έργου αποκαλύπτονται μέσα από τη χρήση της τεχνολογίας. Στη διάρκεια ενός απογευματινού screen-mirroring, ο έρωτας, το πένθος, τα αντικαταθλιπτικά, ο θάνατος, η αυτοκαταστροφικότητα περιπλέκονται με μια αδιάκοπη και συνειρμική αναφορά στην ποπ ιντερνετική κουλτούρα, στα παιδικά animations, σε περιστατικά της επικαιρότητας.

Ο σκηνοθέτης Ηλίας Αδάμ γεννήθηκε το 1991 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν στην Αθήνα. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γερμανία. Οι σκηνοθετικές αναζητήσεις του προσεγγίζουν ένα προσωπικό και μη μυθοπλαστικό είδος θεάτρου, στην προσπάθειά του να γεφυρώσει το προσωπικό με το πολιτικό.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ως υπότροφος του Ιδρύματος Robert Bosch, ανέπτυξε και υλοποίησε το πρόγραμμα Smallville, το οποίο αποσκοπεί στην ενδυνάμωση των κατοίκων επαρχιακών περιοχών της Ελλάδας, μέσα από τον δημόσιο διάλογο, μεθόδους συλλογικής γραφής και θέατρο που ενσωματώνει στοιχεία βιογραφίας. Έχει συνεργαστεί με το Maxim Gorki Theater στο Βερολίνο, το Ringlokschuppen Ruhr στο Μίλχαϊμ, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο, το Internationales Forum του Theatertreffen στο Berliner Festspiele.

Σκηνοθεσία: Ηλίας Αδάμ
Συνεργασία: Χριστίνα Μαυρομμάτη
Παίζουν: Τζέο Πακίτσας, Στυλιάνα Ιωάννου, Σοφία Πριόβολου
Περισσότερες Πληροφορίες: www.onassis.org/el/video/hamlet-desktop-performance-elias-adam

Στέφανος Τσιβόπουλος

Untitled (Junkopia Redux)
Video
Διάρκεια: 4΄17΄΄

Η πρώτη ερώτηση που έκανα στον εαυτό μου κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είναι αν υπάρχει νόημα στη δημιουργία ή ακόμη και στη σκέψη για την τέχνη ενώ όλα τα άλλα καταρρέουν και δεν θα είναι πια το ίδιο. Αλλά όταν άρχισα να δουλεύω στη νέα μου ταινία Untitled (Junkopia Redux), βίωσα μια επιβεβαίωση ότι η τέχνη είναι παρούσα όταν είμαι παρών. Κατά μία έννοια, δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω που να προκαλεί ή να αποκρούει τη δημιουργικότητα. Όλα ξεκινούν από μέσα μας. Έτσι το αρχικό συναισθηματικό roller-coaster έδωσε τη θέση του στη φυσική εσωτερική κίνηση που οδηγεί στο γνωστό “άγνωστο”. Ένα ταξίδι που είναι πάντα το ίδιο: Αποπροσανατολιστικό, επίπονο, επώδυνο, μερικές φορές επιβραβευτικό, ως επί το πλείστον αποθαρρυντικό, αλλά καθώς συνεχίζω να επενδύω στον εαυτό μου μέρα με τη μέρα, ενισχύει επίσης την επιμονή μου για την επίτευξη του στόχου μου. Είτε ο κόσμος καταρρέει είτε όχι, κατάλαβα ότι το να απολαμβάνω τη δημιουργική διαδικασία είναι ένα ουσιαστικό μέρος της τέχνης μου.

Το έργο

Η νέα μικρού μήκους ταινία του Στέφανου Τσιβόπουλου, Untitled (Junkopia Redux), θα μπορούσε να περιγραφεί ως μια ματιά σε ένα εσωτερικό τοπίο που αιωρείται ανάμεσα στην αβεβαιότητα για το παρελθόν και την αγωνία για το μέλλον.

Ο Ελληνοολλανδός Στέφανος Τσιβόπουλος (γενν. 1973) είναι διαθεματικός καλλιτέχνης και παιδαγωγός, το έργο του οποίου έχει παρουσιαστεί εκτεταμένα, σε καλλιτεχνικούς οργανισμούς και κινηματογραφικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, μεταξύ άλλων στις Μπιενάλε της Αθήνας, του Πεκίνου, της Βουδαπέστης, του Λίμερικ, της Μόσχας, της Θεσσαλονίκης, της Σιντσιάνγκ, καθώς και στην 4η Quadrennial της Ρίγα. Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί στο Bellas Artes Projects (Μανίλα), στο MuCEM (Μασσαλία), στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Αθήνα), στο Stella Art Foundation (Μόσχα) και στο ISCP (Νέα Υόρκη).

Έχει συμμετάσχει επίσης σε ομαδικές εκθέσεις στην Tate Modern (Λονδίνο), στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης (MACBA), στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αμβέρσας (MuKHA), στο BAK (Ουτρέχτη), στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Αθήνα), στην Bundeskunsthalle (Βόνη), στο Witte de With (Ρότερνταμ) και στο Rubin Foundation (Νέα Υόρκη). Το 2013 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 55η Μπιενάλε της Βενετίας με την πολυμεσική βίντεο εγκατάστασή του, Ιστορία Μηδέν (History Zero).

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Στέφανος Τσιβόπουλος
Περισσότερες Πληροφορίες: www.onassis.org/el/video/untitled-junkopia-redux-stefanos-tsivopoulos

Γιώργος Ζώης

Στην διάρκεια της καραντίνας, υπάρχει ένα ασανσέρ διαθέσεων που ανεβοκατεβαίνει. Από ένα slow motion στις χαοτικές σκέψεις μέχρι ένα πολύ έντονο fast forward σε αγωνίες. ‘Ένα out of focus βλέμμα πάνω στα γενικότερα πράγματα μέχρι ένα πολύ harsh net σε εξαντλητικές λεπτομέρειες. Μέσα σε αυτή την διπολική βασανιστική κατάσταση καλείσαι να δημιουργήσεις αλλά ευτυχώς στο σινεμά έχεις τους συνεργάτες σου και χωρίς αυτούς δεν υπάρχει το γύρισμα. Μετά από τόσες εβδομάδες εγκλεισμού, με το που έπεσε η ιδέα να κάνουμε μια μικρού μήκους σε 120 ώρες, όλοι δήλωσαν παρών και η ενέργεια ξεχείλισε. Με μια διάθεση να πειραματιστούμε χωρίς δεύτερη σκέψη σε πράγματα που άλλες φορές θα αυτολογοκρινόμασταν ή θα τα σκεφτόμασταν διπλά για να τα κάνουμε. Οπότε με ελάχιστο άγχος και με περίσσιο θράσος, θα δημιουργήσουμε.

(Tο έργο του θα παρουσιαστεί τις επόμενες εβδομάδες)

Μαρία Διακοπαναγιώτου

Θα έλεγε κάνεις ανώδυνα. Διαφορετικά από ότι είχα συνηθίσει. Είδα κάποια πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία (αυτό είναι και το θέμα της ταινίας). Είχα την ανάγκη να δώσω μια άλλη μορφή στην ενέργεια που υπήρχε γύρω μας. Τόσες ώρες καθισμένη σε ένα παγκάκι σε ένα πάρκο σε μια πλατεία άρχισα να φτιάχνω ιστορίες με αυτά που έβλεπα γύρω μου. Επιτέλους ησυχία. Αυτή η ησυχία σε βάζει σε διαδικασία να “ξεκλειδώνεις καινούργιες πίστες “στο μυαλό σου. Επίσης θα έλεγα ότι ” ακούμπησα” κάποιους στόχους-όνειρα που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να μην γινόταν όπως το να συνεργαστώ με τους μαθητές μου και να φτιάξουμε κάτι όλοι μαζί από την αρχή.

(Tο έργο της θα παρουσιαστεί τις επόμενες εβδομάδες)


Διαβάστε επίσης:

ENTER: Το Ίδρυμα Ωνάση αναθέτει σε καλλιτέχνες να ετοιμάσουν νέα έργα από το σπίτι τους σε 120 ώρες

Ίδρυμα Ωνάση: Από σήμερα πατήστε Enter σε νέα έργα φτιαγμένα από το σπίτι μέσα σε 120 ώρες

Όλο το σπίτι μία σκηνή: Καλώς ήρθατε στον κόσμο του Enter από το Ίδρυμα Ωνάση

Η ταινία των Isabella Rossellini και Paul Magid στα νέα έργα του Enter από το Ίδρυμα Ωνάση

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ