Από τα άλμπουμ ελληνικής παραγωγής που κυκλοφόρησαν τον Φεβρουάριο ξεχωρίζουμε τα εξής:
Numea – Prozac Youth
Ντεμπούτο άλμπουμ για το σχήμα του ανερχόμενου μπασίστα και συνθέτη Γιώργου Κωστόπουλου. Το τετραμελές αυτό συγκρότημα αποτελείται από τον ίδιο τον Γιώργο Κωστόπουλο στο μπάσο, τον Παναγιώτη Κωστόπουλο στα τύμπανα, τον Σάκη Τσινούκα στις κιθάρες και τον πανταχού παρόντα και κορυφαίο πιανίστα της ελληνικής jazz σκηνής Γιάννη Παπαδόπουλο (Next Step, Billy Pod κλπ, κλπ.).
Το “Prozac Youth” τυπικά κατατάσσεται στο είδος της instrumental ηλεκτρικής jazz. Ουσιαστικά όμως πρόκειται για κάτι αρκετά πιο πολύπλευρο από αυτό καθώς, ναι μεν κυριαρχεί η jazz γλώσσα και η αυτοσχεδιαστική φόρμα, αλλά οι 8 συνθέσεις του άλμπουμ φλερτάρουν τόσο ανοιχτά με το rock (κυρίως στην ψυχεδελική και space μορφή του) που καταλήγουν σε ένα φρέσκο αποτέλεσμα – πρόταση.
Στα συν η ποικιλία που εμφανίζει το άλμπουμ (κάθε κομμάτι έχει τον χαρακτήρα του), η αβίαστη εκτελεστική δεινότητα των συντελεστών και η κατασταλαγμένη αισθητική. Αν και οι Numea σχηματίστηκαν μόλις το 2017 έχουν ήδη κάνει αισθητή την παρουσία τους στα συναυλιακά δρώμενα της Αθήνας με εμφανίσεις στο Six Dogs, The Zoo, Σπίτι Art Bar και αλλού.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το “Prozac Youth” κυκλοφόρησε σιωπηλά στις πλατφόρμες streaming στις 30 Δεκεμβρίου του 2019 από το ίδιο το συγκρότημα αλλά αυτές τις μέρες κυκλοφορεί κανονικά σε CD από την Ikaros Records. Η live παρουσίαση του άλμπουμ θα γίνει στο Afrikana Jazz Bar στις 12 Απριλίου.
Playground Theory – Tears Go Upwards
Τρίτο άλμπουμ για τους Playground Theory, τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά το προηγούμενο τους “Connect The Dots”. Στο μεσοδιάστημα όμως το συγκρότημα κυκλοφόρησε 3 ψηφιακά singles (φουλ – κομπλέ με τα b-sides τους στην λογική που παλιά κυκλοφορούσαν τα 7″ δισκάκια) προϊδεάζοντας μας και ιντριγκάροντας μας ταυτόχρονα για το περιεχόμενο του “Tears Go Upwards”.
Το μεγάλο διάστημα ανάμεσα στις δύο κυκλοφορίες μάλλον ωφέλησε τους Playground Theory που παραδίδουν ένα dream-pop, cinematic κομψοτέχνημα από το οποίο δεν λείπουν τα ανατολίτικα στοιχεία (όπως π.χ. στο εξαίρετο “Paper Words”). Στην ουσία στο “Tears Go Upwards” βρίσκουμε όλα τα ως τώρα οικεία στοιχεία των Playground Theory αλλά με έναν τρόπο τέτοιο που εξελίσσει τον ήχο τους και εντείνει την αισθητική απόλαυση της ακρόασης. Εύσημα αξίζει οπωσδήποτε και η παραγωγή του Γιώργου Πρινιωτάκη που αναδεικνύει τις αρετές των συνθέσεων και των ενορχηστρώσεων.
Στο σταθερό πυρήνα των μελών του συγκροτήματος που αποτελείται από τους Μάρσια Ισραηλίδη (φωνές – στίχοι – synths), Δημήτρη Νέγκα (synths), Βαγγέλη Κατσουλάκη (drums- percussion) προστέθηκαν από αυτή την κυκλοφορία και οι Διαμαντής Καζούρης (κιθάρα) και Τόλης Μετζηδάκης (μπάσο).
Στο τραγούδι “Don’t Let Me Down” συνεργάζονται με το (επίσης dream-pop) ντουέτο Marva von Theo με εξαιρετικά αποτελέσματα. Όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ τους, το άλμπουμ κλείνει με τη διασκευή ενός παραδοσιακού ζακυνθινού τραγουδιού, ερμηνευμένο στα ελληνικά (“Το Λιμάνι”- “The Haven”). Ένα από τα ερωτικά παραδοσιακά τραγούδια της Ζακύνθου, το οποίο μετατρέπεται σε ονειρικό ηχοτοπίο.
Το “Tears Go Upwards” κυκλοφόρησε στις 7 Φεβρουαρίου σε βινύλιο, cd & ψηφιακή μορφή από την Puzzlemusik.
Μινέρβα – Konserva
Από την Κόρινθο μας έρχονται οι Μινέρβα και το “Konserva” είναι το ντεμπούτο άλμπουμ τους. Εντύπωση κάνει αρχικά η εναλλαγή ανάμεσα στον ελληνικό και τον αγγλικό στίχο καθώς από τα 10 τραγούδια του άλμπουμ τα έξι είναι με αγγλικό και τα τέσσερα με ελληνικό στίχο. Όμως το στοίχημα αυτό κερδίζεται εύκολα. Η …διγλωσσία αυτή τελικά δεν ξενίζει καθόλου και το άλμπουμ ρέει αβίαστα.
Garage, post/punk μάλλον χαρακτηριστικό του είδους, κερδίζει τον ακροατή επειδή έχει αυτήν την ακαταμάχητη φρεσκάδα που συνήθως έχει (ή θα έπρεπε να έχει) ένα ντεμπούτο, την ζωηράδα του και την θετική του ενέργεια.
60’ς αισθητική και μουσική για πάρτυ (από αυτά που μάλλον κακώς δεν γίνονται πια). Κιθαριστικές και φωνητικές εκρήξεις, κραυγές εκτόνωσης διαδέχονται συγκριτικά πιο ήπιες στιγμές, δίνοντας πλοκή στη ροή του άλμπουμ (που σε διαφορετική περίπτωση θα κινδύνευε να είναι μονοδιάστατο).
Στα συν η παραγωγή του Αλέξη Μπόλπαση που από τη μια αναδεικνύει την 60’ς αισθητική του συγκροτήματος, ταυτόχρονα όμως μπολιάζει τον ήχο των Μινέρβα με μια σύγχρονη αύρα. Το “Konserva” κυκλοφόρησε στις 12 Φεβρουαρίου σε βινύλιο και ψηφιακή μορφή από την Sound Effect Records.