Οι Mostly Other People Do the Killing για δύο μοναδικές συναυλίες στη Στέγη

Οι Mostly Other People Do the Killing θα γεμίσουν με τους ανατρεπτικούς τζαζ ήχους τους τη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, στις 9 και 10 Οκτωβρίου 2015.

Τους έχουν χαρακτηρίσει bebop τρομοκράτες! Έχοντας επιλέξει ένα χιουμοριστικό, αλλά βαθύτατα φιλοσοφημένο όνομα, και κάνοντας διαρκώς άλματα –από τα σημερινά στυλ στην πρώιμη hot jazz κι από εκεί πάλι στο παρόν–, οι Mostly Other People Do the Killing (MOPDtK) από το 2002 συγχωνεύουν ένα τεράστιο στυλιστικό φάσμα γραμμένης και αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής. Ερμηνεύοντας δημιουργικά τα κεφάλαια ενός αιώνα ηχογραφημένης τζαζ, καταλήγουν σε ένα αυθεντικό, διαχρονικό «παν-τζαζιστικό» μείγμα. Παράλληλα, αποδεικνύουν πόσο περιπετειώδες, προχωρημένο και τολμηρό ήταν το πριν από το σουίνγκ παλιό καλό υλικό.

Οι MOPDtK απέκτησαν φήμη αποδομώντας standards με προμελετημένους πειραματισμούς, γνώση και χιούμορ. Όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιοι: «Παίρνουμε καλές ιδέες και τις εξωθούμε έως τα λογικά τους όρια». Αυτά τα όρια θα ανακαλύψουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Μετά το εντυπωσιακό Blue (2014), ένα άλμπουμ ανασύνθεσης του επικού Kind of Blue του Miles Davis –που είναι παράλληλα και το τζαζ άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών–, οι MOPDtK επανέρχονται με το Mauch Chunk (2015). Ο αινιγματικός τίτλος του άλμπουμ αναφέρεται στην ομώνυμη ορεινή, μακρόστενη λίμνη της πολιτείας Πενσυλβάνια, μια περιοχή που αποκαλείται για το φυσικό τοπίο της «Ελβετία της Αμερικής».

Το τελικό αποτέλεσμα είναι στοιχήματα ανάμεσα στη συνύπαρξη ακραίων στυλιστικών συνδυασμών, αναπάντεχης συμβίωσης πρωτοπορίας και mainstream, παιχνιδιού μέσα κι έξω από φόρμες, ανάλαφρης lounge που δεν αποκλείει εκρήξεις, παραδόσεων που αγγίζουν την post-post-modern φάση τους. Στο Mauch Chunk πρωταγωνιστούν το πιάνο (Ron Stabinsky) και οι μελωδίες του μπασίστα και ιδρυτή του σχήματος Moppa Elliott, ενώ αναδεικνύεται ο ρόλος του πιανίστα μέσα σε ένα τζαζ κουαρτέτο. Είναι μια καθαρή περίπτωση αυτοβιογραφικής τζαζ, με τίτλο ο οποίος, όχι τυχαία, παραπέμπει και στην ιδιαίτερη πατρίδα του Έλλιοτ. Ο ίδιος αφιερώνει αυτά τα κομμάτια στις ρίζες του και στους μουσικούς από τους οποίους επηρεάστηκε.

Moppa Elliott: μπάσοJon Irabagon: σαξόφωνοRon Stabinsky: πιάνοKevin Shea: ντραμς

Διαβάστε περισσότερα:

• Οι MOPDtK απέκτησαν φήμη αποδομώντας standards με προμελετημένους πειραματισμούς, γνώση και χιούμορ. Όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιοι: «Παίρνουμε καλές ιδέες και τις εξωθούμε έως τα λογικά τους όρια».

• Όπως το Kind of Blue έχει τη μοναδικότητα του κορυφαίου σε πωλήσεις τζαζ δίσκου όλων των εποχών, έτσι και το Blue των MOPDtK έχει τη μοναδικότητα του πρώτου άλμπουμ στο οποίο ανασυντίθεται νότα προς νότα ένα άλλο, συμπεριλαμβανομένων των αυτοσχεδιασμών, αλλά και κάποιων λαθών!

• Ο σαξοφωνίστας τους, Jon Irabagon, παίζει με την ίδια ευκολία free jazz, post-bop, avant-garde, country, doom metal, αναμειγνύοντάς τα σε ένα χαοτικό κολάζ. Έχει ανακηρυχθεί νικητής του διαγωνισμού Thelonious Monk (2008), Μουσικός της Χρονιάς από το The New York City Jazz Record (2012) και Κορυφαίος Rising Star σε άλτο και τενόρο σαξόφωνα (DownBeat).

• Ο Ρον Σταμπίνσκυ μελέτησε κλασικό πιάνο, αλλά είχε πρότυπα τους Bill Dixon και Joel Futterman. Είναι ειδήμων στην πιανιστική προσέγγιση Taubman, την οποία διδάσκει σε εργαστήρια jazz.

•    Ο ντράμερ Kevin Shea παίζει αντισυμβατικά, από μια εσωτερική ανάγκη συνεχούς επαναξιολόγησης του τι είναι μουσική. Αυτοχαρακτηρίζεται «ταγμένος και πολυδιάστατα ουτοπικός». Έχει ανακηρυχθεί καλύτερος ντράμερ της Νέας Υόρκης (2012), έχει παίξει σε 40 χώρες και έχει συμμετάσχει σε περισσότερους από 100 δίσκους.