Οι My Drunken Haze παρουσιάζουν το ντεμπούτο album τους, που κυκλοφορεί από την Inner Ear, στο six d.o.g.s την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014.

Στις αρχές του 2014 κατά την περίοδο των ηχογραφήσεων, οι My Drunken Haze έχτισαν τον πρώτο τους δίσκο κομμάτι-κομμάτι με την βοήθεια του King Elephant, που έχει κάνει την παραγωγή του album. Έναν δίσκο με πρωταγωνιστή το χαρακτήρα μιας γυναίκας στην αναζήτηση του έρωτα, της νοσταλγίας, του χωρισμού και της λύτρωσης, με φόντο την ονειροπόληση, τα ναρκωτικά και την καυτή άμμο μιας αυγουστιάτικης παραλίας. Νέες μουσικές κατευθύνσεις δόθηκαν για τα δεδομένα της μπάντας και οι ήδη αφομοιωμένες καταβολές τους (The Byrds, John Barry, The Brian Jonestown Massacre, Still Corners και πολλές ακόμη) συγκεντρώθηκαν σ’ ένα ακέραιο αποτέλεσμα χωρισμένο σε δύο μέρη.

Η πρώτη πλευρά του δίσκου φέρει τον απόηχο των 60s μέσα από ένα χαμένο καλοκαίρι πολυτάραχων βιωμάτων, rock’n’roll, σεξουαλικής απελευθέρωσης, ψευδαισθήσεων, καταστροφής και αυτοκαταστροφής. Η δεύτερη πλευρά, πιο σκοτεινή μουσικά και στιχουργικά, παραπέμπει στο σινεμά της nouvelle vague, οικοδομώντας μια ατμόσφαιρα σουρεαλισμού και αφηγούμενη την παραμορφωμένη μέσα από το πρίσμα ενός καλειδοσκόπιου ιστορία ενός ανολοκλήρωτου έρωτα. Σαν δαίμονες κρυμμένοι στην καταιγίδα, η επωδός του δίσκου σηματοδοτεί την πορεία προς την κάθαρση.

Εννιά διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας ενός κοριτσιού παραδομένου στην αυθυποβολή. Εννιά διαφορετικά κορίτσια που προσπαθούν να συνυπάρξουν αιχμάλωτα σε ένα ερειπωμένο καζίνο γεμάτο οφθαλμαπάτες.

To “My Drunken Haze” κυκλοφορεί σε βινύλιο με bonus cd και σε digital album από την Inner Ear.

Bio

Οι My Drunken Haze δημιουργήθηκαν την άνοιξη του 2010 από τον κιθαρίστα, στιχουργό και συνθέτη Spir Frelini σαν μια απόπειρα συνένωσης της νεοψυχεδέλειας, του 60’s garage κιθαριστικού ήχου και των αιθέριων φωνητικών της dream pop σκηνής. Το 2011 προστίθεται στη βασική σύνθεση της μπάντας ο κιθαρίστας Harry Kane, ενώ το 2012 η μπάντα βρίσκει επιτέλους την τραγουδίστρια της στο πρόσωπο της Matina Sous Peau. Το rhythm section στελεχώθηκε από τους Nick Zoura στα τύμπανα και Costa Gunn στο μπάσο.

Ο ήχος τους δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί εντός ενός αυστηρού πλαισίου, μιας και οι επιρροές τους κυμαίνονται από τους Velvet Undergound και τους Byrds, ως τον John Barry, τον Ennio Morricone, τους Βrian Jonestown Massacre και τους Still Corners.

Το 2013 κυκλοφόρησαν το EP “Pleasing Illusions” σε παραγωγή του Hunter Lea (Mono In VCF), ενώ το single τους με τίτλο “Gambling Woman” συμπεριλήφθηκε στη συλλογή “Inn Pop” της Inner Ear, από την οποία πρόκειται να κυκλοφορήσουν και τον πρώτο τους δίσκο μέσα στο φθινόπωρο του 2014 σε παραγωγή του King Elephant.

Τα τελευταία 2 χρόνια έχουν ανοίξει τις συναυλίες συγκροτημάτων όπως οι Still Corners, οι Allah-Las, οι Singapore Sling και οι Lucid Dream.