Από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, κυκλοφορεί το βιβλίο, Οι νοικοκυραίοι. Μαγαζάτορες και βιοτέχνες στην Αθήνα 1880 -1925 του Νίκου Ποταμιάνου.


Την ιστορία των καταστηματαρχών της Αθήνας στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, την οποία αφηγείται αυτό το βιβλίο, τη συνθέτουν στοιχεία ετερόκλητα: η πυρκαγιά της παλιάς αγοράς το 1884 και τα Ευαγγελικά το 1901, το κίνημα στο Γουδί το 1909 και η ίδρυση της ΓΣΕΒΕ το 1919, οι ευκαιρίες να ξεκινήσει κανείς τη δική του δουλειά σε μια πόλη που όλο και μεγάλωνε αλλά και η υψηλή θνησιμότητα των μικροεπιχειρήσεων, η καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας και η καταδίωξη της αισχροκέρ­δειας, ο βερεσές και το ενοικιοστάσιο, οι απεργίες των αρτο­ποιών και οι διαμαρτυρίες των αμαξάδων ενάντια στα πρώτα αυτοκίνητα, οι πιάτσες των καταστημάτων και η διασπορά τους στην πόλη, οι προστάτες άγιοι των σωματείων και τα τσιμπούσια στην εξοχή τη μέρα της γιορτής τους, τα βεγγαλικά που έριχναν οι μαγαζάτορες στις προ­εκλογικές εκστρατείες, οι ήχοι της μαζούρκας στους οικογενειακούς χορούς και οι σφαλιάρες στον Καραγκιόζη, το κύμα κοπής των μουστακιών μετά τον πρώτο παγκό­σμιο πόλεμο και η περιφρούρηση της «αξιοπρέ­πειας» των νοικοκυραίων. Το νήμα που μας καθοδηγεί στη μελέτη όλων αυτών είναι η ανάδειξη των όρων ύπαρξης της παραδοσιακής μικροαστικής τάξης και του τρόπου με τον οποίο άλλαζαν κατά τη διάρκεια της περιόδου.


Ο Νίκος Ποταμιάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Είναι διδάκτορας νεότερης και σύγχρονης ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην κοινωνική και πολιτική ιστορία. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους για θέματα ελληνικής ιστορίας του 19ου και 20ού αιώνα, όπως η σχέση των πελατειακών σχέσεων με τη δημοκρατία, ο φασισμός και η ριζοσπαστική δεξιά στην Ελλάδα, το κίνημα στο Γουδί και η χρησιμότητα της έννοιας του λαϊκισμού για την ερμηνεία του, οι πολιτικές κατά της αισχροκέρδειας και η σχέση τους με την εργατική διαμαρτυρία, η στάση απέναντι στους ξένους εργάτες κατά τον 19ο αιώνα και τα αιτήματα εθνικής προτίμησης ενάντια στους πρόσφυγες τη δεκαετία του 1910.