Οι παραθεριστές του Μαξίμ Γκόρκι από τους TgSTAN στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Μετά την επιτυχημένη παράσταση «Αντιγόνες«, η γνωστή φλαμανδική ομάδα επιστρέφει στη Στέγη με το πιο «τσεχοφικό»…

έργο του Γκόρκι.

Μια παράσταση-εμπειρία μας υπόσχονται οι tgSTAN, ανεβάζοντας τους Παραθεριστές (1904) του Μαξίμ Γκόρκι στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, από τις 27 Νοεμβρίου έως την 1η Δεκεμβρίου.

Ένα λιτό αλλά παντοδύναμο θέαμα, υπόδειγμα «αληθινού θεάτρου», το οποίο ανατρέχει στην προεπαναστατική Ρωσία, έχοντας όμως το βλέμμα στραμμένο στο «εδώ και τώρα». Ο Γκόρκι, σε αυτό το σπανίως παιγμένο, πολυπρόσωπο και κινηματογραφικής υφής έργο, βαθιά επηρεασμένος από τον Άντον Τσέχοφ, παρουσιάζει μια ομήγυρη Ρώσων διανοούμενων και μπουρζουάδων να παραθερίζουν. Είναι όλοι τους βυθισμένοι στα ερωτικά αδιέξοδα και τα εφήμερα πάθη, την πλήξη και την απραξία, τις μισαλλοδοξίες και τις ασήμαντες αψιμαχίες, λίγο πριν η Ρώσικη Επανάσταση αλλάξει τη ζωή τους. Όλα αυτά, τα τόσο αλληγορικά για το σήμερα αλλά και τη βαλτωμένη ιντελιγκέντσια κάθε εποχής, παίρνουν σάρκα και οστά σε ένα μοναδικής έντασης θέαμα. Εννέα ηθοποιοί καταργούν την έννοια της «ερμηνείας» και γίνονται ένα με τους ρόλους τους, πλημμυρίζοντας τη σκηνή με την ενέργεια και το χιούμορ τους.

Μάθετε περισσότερα:

• S(top) T(hinking) A(bout) N(ames): ένα αρκτικόλεξο είναι η ονομασία της ομάδας tgSTAN, δηλωτικό της επιθυμίας των ιδρυτών της (τεσσάρων ηθοποιών, συμφοιτητών στο Ωδείο της Αμβέρσας στα τέλη της δεκαετίας του ‘80), να αποτινάξουν κάθε είδους «τίτλους», συμβάσεις και θεατρικά δόγματα από τη δουλειά τους.

• Η προηγούμενη επίσκεψη της βελγικής ομάδας στη Στέγη, που ήταν και η πρώτη της στη χώρα μας, άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις:

• Η ηθοποιός Γιολάντε ντε Κεερσμάκερ, από τα ιδρυτικά μέλη των tgSTAN, είναι η νεότερη αδερφή της διεθνούς φήμης χορογράφου Αν Τερέζα ντε Κεερσμάκερ των Rosas, οι οποίοι επίσης έχουν φιλοξενηθεί στη Στέγη, και μάλιστα με δύο παραστάσεις: το κλασικό Fase και το En Atendant.

• Πρωταρχικός στόχος των tgSTAN, από την ίδρυσή τους, το 1989, ήταν η κατάργηση της θεατρικής ψευδαίσθησης και ο «θάνατος» του σκηνοθέτη-δυνάστη. Συνυπογράφουν τη δραματουργία, σκηνοθετούν από κοινού τις παραστάσεις τους και αφήνουν πάντα περιθώρια για αυτοσχεδιασμό.

• «Σε κάποιους αρέσει να πίνουν μπύρες, να βλέπουν ποδόσφαιρο ή να παίζουν χαρτιά. Εμάς μας αρέσει να μαθαίνουμε απέξω ένα παλιό ρώσικο έργο και να το ανεβάζουμε στη σκηνή», έχουν δηλώσει.

• Προτού γίνει συγγραφέας, ο Μαξίμ Γκόρκι υποχρεώθηκε να κάνει κάθε είδους δουλειές του ποδαριού: παιδί για τα θελήματα, παραμάγειρος, ρακοσυλλέκτης, βοηθός υποδηματοποιού και αγιογράφου, ψωμάς, χτίστης, αχθοφόρος, νυχτοφύλακας, καθαριστής καμινάδων, ακόμη και πτηνοθήρας!

• Μυθιστορηματική υπήρξε η ζωή αλλά και ο θάνατος του Γκόρκι. Πέθανε ανεξήγητα το 1936, κατά τη διάρκεια των μεγάλων σταλινικών εκκαθαρίσεων. Τα αίτια του θανάτου του δεν ξεκαθαρίστηκαν ποτέ. Εξίσου ανεξήγητα λέγεται ότι πέθαναν, μέσα στον ίδιο χρόνο, σχεδόν όλοι όσοι παραβρέθηκαν στην κηδεία του.

• Ιστορικής σημασίας είναι η παράσταση των Παραθεριστών το 1974 στo βερολινέζικο θέατρο Schaubühne, με τους Πέτερ Στάιν και Μπότο Στράους να συνυπογράφουν τη διασκευή και τη σκηνοθεσία και τους Μπρούνο Γκαντς και Γιούτα Λάμπε ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Η βασική ιδέα ήταν πως οι ήρωες του Γκόρκι μοιάζουν με παιδιά που χάθηκαν μέσα στο δάσος…

Το θεατρικό σχήμα Toneelspelersgezelschap STAN το ίδρυσαν τέσσερις ηθοποιοί που αποφοίτησαν συγχρόνως, το 1989, από το Ωδείο της Αμβέρσας: Η Jolente De Keersmaeker, ο Damiaan De Schrijver, ο Waas Gramser και ο Frank Vercruyssen δεν ήθελαν να ενταχθούν σε κάποιο από τα υπάρχοντα θεατρικά σχήματα, στα οποία φαίνεται πως διέκριναν μόνον υπέρμετρο αισθητισμό, ξένα προς τον κόσμο φορμαλιστικά πειράματα και το χέρι του (υπερβολικά) κυρίαρχου σκηνοθέτη. Ήθελαν να μετατοπίσουν την έμφαση στη δική τους υπόσταση, ως ηθοποιών, στις δικές τους δυνατότητες, στις δικές τους έκδηλες αποτυχίες. Επιθυμούσαν να αποτινάξουν την ψευδαίσθηση και να εστιάσουν στο καθαρό παίξιμο, σε μια έντονα προσωπική και αδιάλλακτη δέσμευση στο θεατρικό χαρακτήρα και στην ιστορία που έχει κάποιος ή κάποια ν’ αφηγηθεί. Μετά από τις πρώτες λίγες παραγωγές, ο Waas Gramser εγκατέλειψε το σχήμα, στο οποίο εντάχθηκε η Sara De Roo. Ο Thomas Walgrave έγινε ο μόνιμος σκηνογράφος τους.

Παράλληλες εκδηλώσεις:

Τριήμερο workshop από τους tgSTAN
28 & 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 2012
Αίθουσα εκθέσεων & διαλέξεων
Κατά τη διάρκεια του τριήμερου αυτού εργαστηρίου οι tgSTAN θέλουν να εστιάσουν στις παρακάτω πλευρές, σύμφωνα με τα δικά τους λόγια:
«1. Θέλουμε να συστηθούμε: ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε, και πώς φτάσαμε εκεί όπου είμαστε τώρα.
2. Θέλουμε να σας γνωρίσουμε: ποιοι είστε, τι κάνετε και γιατί, και πώς φτάσατε εκεί όπου είστε τώρα.
3. Θέλουμε να καλύψουμε μαζί όλη τη διαδρομή μιας παράστασης, χωρίς όμως την ίδια την παράσταση.
4. Θέλουμε να μιλήσουμε για το πώς είναι να ζούμε στο ίδιο μέρος του κόσμου αλλά σε τόσο διαφορετικές συνθήκες, παρά τα όσα μας υποσχέθηκαν.
5. Θέλουμε να διηγηθούμε ιστορίες.»
Οι ηθοποιοί των tgSTAN έχουν την πρόθεση να δουλέψουν με θραύσματα κειμένων.

Απευθύνεται σε:
Σπουδαστές δραματικών σχολών, σκηνοθέτες, επαγγελματίες ηθοποιούς

Γλώσσα: Αγγλικά
Προϋποθέσεις:
Οι συμμετέχοντες θα χρειαστεί να προετοιμαστούν/μάθουν κάποιο κείμενο την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου. Το υλικό αυτό θα τους αποσταλεί εκ των προτέρων, προκειμένου να έχουν χρόνο να προετοιμαστούν.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η παρακολούθηση της παράστασης Οι παραθεριστές.
Κόστος συμμετοχής: 21 € (για όλο το τριήμερο)
Κρατήσεις: Tηλ: 213-017-8034
Email: education@sgt.gr
Yπεύθυνη: Μυρτώ Λάβδα
Συζήτηση με τους tg STAN
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012
Συζήτηση μετά την παράσταση με τους ηθοποιούς της φλαμανδικής ομάδας tgSTAN.
Γλώσσα: Αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση.

Κείμενο: Μαξίμ Γκόρκι
Σκηνοθεσία & Ερμηνεία: Hilde Wils, Robby Cleiren, Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver, Tine Embrechts, Bert Haelvoet, Minke Kruyver, Frank VercruyssenΚοστούμια: An D’Huys
Σχεδιασμός φωτισμών: Clive MitchellΠαραγωγή: tgSTAN
Συμπαραγωγή: Théâtre Garonne (Τουλούζ), Théâtre de Nîmes, Théâtre National de Strasbourg, Théâtre de la Bastille στο πλαίσιο του Festival d’Automne (Παρίσι)
Παγκόσμια πρεμιέρα (στα ολλανδικά): 17 Ιουνίου 2010, Monty, ΑμβέρσαΠαγκόσμια πρεμιέρα (στα γαλλικά): 2 Οκτωβρίου 2012, Théâtre Garonne, Τουλούζ

ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΜΕ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΥΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ