Οι Σημειώσεις του Κωνσταντίνου Παπασωτηρόπουλου για το «Δίπτυχο»

σημειωματάριο ένα / σελίδα πρώτη σχέδιο της επιφάνειας της λαμαρίνας με τους τέσσερεις χώρους του OKU NO HOSOMICHI / σημείο (γ) άνοιγμα χώρου αριστερό πόδι « είναι Κυριακή » / Μέδουσα, Caravaggio, λάδι σε καμβά, 1597

Η όραση μου ξεκινά μετά την άμεση εντύπωση του κόσμου –

1.2.25 [Ελευθερία] χέρι που ανοίγει το δάσος / τέλος / εκπνοή που πιάνει το πόδι του σαν παύση / θα προχωρήσει ; / κεφάλι οδηγεί μπροστά σαν Λερναία Ύδρα

[αναπνοή] να στέλνεται πάντα στον πίσω τελευταίο θεατή / η ανάσα να έχει σώμα /δημιουργεί χώρους ενεργοποιεί την φαντασία

1.2.25 [Κωνσταντίνος] μικρό άνοιγμα των χεριών – παλάμες με τάση προς τα πάνω – αίσθηση πετάγματος

Τον είδες που τα πόδια του είχαν ξεκολλήσει από την γη;

Προσέξτε λίγο που πατάτε
19 Σεπτεμβρίου 2024 άρχισα να περπατάω διαφορετικά
Η γλώσσα μου έγινε μοναστήρι

αποσαφήνιση των χρωματικών επιλογών των φώτων — μου εξηγήθηκαν οι επιλογές αυτές : Οἱ παραισθήσεις τῶν ἀναχωρητῶν εἶναι σὲ ἀνοιχτὸ γαλάζιο χρῶμα. Οἱ παραισθήσεις τοῦ Βαν Γκογκ εἶναι σὲ πορτοκαλὶ καὶ κίτρινο, αὐτὲς εἶναι τῶν ἐγκόσμιων ἀμαρτωλών διαφορὲς μὲ τοὺς προσευχομένους μοναχούς, ξέρετε πόσο θρησκευτικό ἄτομο ἦταν κι’ ὁ Βαν Γκογκ ἔτσι; [1]

23’ / στα τελευταία βήματα [ερώτημα:] τι θα γίνει αν δεν μπει ποτέ το Psalom [2] / ξεπροβόδισμα [ενδεχόμενη απάντηση: ο άνθρωπος θα περπατάει ες αεί] / in my end is my beginning [3]

5.2.25 [Στέφανος] νόμιζα ότι είναι κάρβουνο – τελεία, ενώ είναι κάρβουνο – κάρβουνο – κάρβουνο
[Ε] φαινόταν στο βλέμμα σου ότι άκουγες / αιώρηση προς τα πίσω

Κύριε Κουνέλλη έβαλα τα κάρβουνα πάνω στην λαμαρίνα — με θυμάστε;

6.2.25 [Κ] στο κέντρο η ρωγμή / μετά το άνοιγμα επιστροφή στο κέντρο / τι είναι αυτή η ρωγμή που σε κάνει να επιστρέψεις σε αυτή και να φτιάξεις μέσα της έναν άλλον κόσμο; Η σχισμή αυτή είναι ένα ίχνος που ανοίγοντας το βλέπεις να αποθηκεύεται μέσα του όλη σου η πορεία

μόνος στο βουνό / η βραδύτητα του χρόνου μοιαζει με σπαραγμό / 13 Αυγούστου εν αναμονή

8.2.25 [Κ] αυτή η ποιότητα του κόπου στον μικρό χώρο πρέπει να διέπει όλον τον βηματισμό / είχε μια υπέροχη διάθεση παιχνιδιού με τα κάρβουνα / ωραία συνομιλία ανάσας με τα κάρβουνα
όταν κινείται η λεκάνη η κίνηση ξεκινάει από την οσφυϊκή – ο κόκκυγας μέσα / να δοκιμαστεί στρέψη προς τα πίσω / αντίληψη στις σιωπές
[Ε] λαίμαργο κεφάλι

Μην ακολουθείς τους παλιούς – να αναζητάς αυτό που αναζητούσαν [4]

Κυρ – Νίκο οι φίλοι σας είναι συμπαθέστατοι.

18.2.25 [Κ προς Σ] είναι εντυπωσιακό πως αλλάζει όλη σου η ποιότητα, μόνο με την υπενθύμιση του χρόνου « έχε αντίληψη στον χρόνο που κυλάει » / η σκέψη αυτή – η μνήμη του θανάτου κάνει την πορεία σου πιο συνειδητή και κάθε δρασκελισμός γίνεται με κόπο που δημιουργεί πυκνότητες στον χώρο

Η όραση μου αυξούται σε τέλεια αναλογία προς την όξυνση της τυφλότητας μου – με άλλα λόγια: όσο λιγότερα βλέπω τόσο περισσότερα βλέπω

21.2.25 [Κ] πρώτο πέρασμα μετά από καιρό – στο πρώτο βήμα συνεχίζω να τρομάζω και να πετιέμαι / βρίσκει την αναπνοή του / προσμετρά τον χρόνο / όχι δράσεις (!): αντίληψη στο αρνητικό που δημιουργεί κάθε κίνηση και όχι στην κίνηση καθαυτή

Το τμήμα γνωρίζει κάτι που το όλον αγνοεί

26.2.25 [Κ] συνείδηση στα χέρια (πέφτει το σώμα χωρίς να πέφτει το σώμα)

Πως βρέθηκε ολόκληρη Εσθονία επί της οδού Βότση; Ίσως ο αέρας.

5.3.25 στην μοναξιά δεν είμαι μόνος / στην μοναξιά είμαι με την μοναξιά

εξήλθε – εκπνοή – μετά επανάληψη

Όταν το επίτευγμα σου ανθίσει, τότε αποχωρήσου το με ευγνωμοσύνη • αυτός είναι ο τρόπος του Dao. [5]
Τους Καυσοκαλυβίτες τους έχετε ακουστά;

13.3.25 σήμερα μπήκε πρώτη φορά το « L’Estro Armonico, Opus 3 – Concerto #06 in A minor for solo violin, strings and basso continuo, RV 356 » του Vivaldi. Ήρθε και τ’ άλλαξε όλα λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα.

հով արեք, սարեր ջան, հով արեք / Իմ դարդին դարման արեք
κάνε δροσιά, βουνό μου αγαπημένο, κάνε δροσιά / φέρε ανάπαυση στην αγωνία μου [6]

άραγε θα ξαναδώ το φεγγάρι της Ματσούσιμα; [7]

17.3.25 / 18:30 [K] σήμερα κάνουμε το πρώτο πέρασμα ολόκληρου του έργου – κι ο Θεός μαζί μας

17.3.25 / 20:00 [K] πήγε πολύ καλά.-

Παραπομπές

[1] απόσπασμα από το « Μονόγραμμα » με τον Νίκο – Γαρβιήλ Πεντζίκη
[2] Psalom, Arvo Pärt, έργο για σύνολο εγχόρδων, 1991, ακούγεται στην παράσταση
[3] T. S. Eliot, Four Quartets
[4] Ρητό του Μεγάλου Δασκάλου
[5] Dao De Jing, Lao Tzu
[6] Hov Arek Sarer, Komitas Vardapet, 1912, ακούγεται στο teaser της παράστασης
[7] Ο στενός δρόμος προς τα βάθη του Βορρά (OKU NO HOSOMICHI), Matsuo Bashō, μτφρ. Μαρία Αρώνη, Σιμπαγιάμα Κιόκο, εκδ. Άγρα, Αθήνα, 2019

Photo Credits: Γιώργος Αποστολόπουλος

Διαβάστε επίσης:

Δίπτυχο: H νέα performance του Κωνσταντίνου Παπασωτηρόπουλου στο ΠΛΥΦΑ