Οι συντελεστές του «Αγάπης Αγώνας Άγονος» μας μιλούν για την παράσταση!

Γιώργος Γκολφινόπουλος: Βασιλιάς Φερδινάνδος της Ναβάρας

Εγώ με τους τρείς ακόλουθούς μου ορκιζόμαστε τρία χρόνια νηστείας και αυστηρής μελέτης εσώκλειστοι στη βασιλική αυλή μακριά από τις επίγειες απολαύσεις και κάθε τι το αποσπασματικό. Στόχος μου είναι να μετατρέψω την βασιλική αυλή της Ναβάρας σε ερευνητικό και πνευματικό κέντρο παγκοσμίου φήμης στο οποίο θα μαζεύονται επιστήμονες και φιλόσοφοι από όλο τον κόσμο.

Η συμβολή μου στο έργο είναι ο ρόλος που έχει ο κάθε βασιλιάς σε κάθε έργο. Στα μάτια του λαού συμβολίζω τον ίδιο τον Θεό και αυτό είναι και το βάρος που κουβαλάω στις πλάτες μου. Ο ρόλος του βασιλιά είναι να διατηρεί τις ισορροπίες, να παίρνει όλες τις κρίσιμες αποφάσεις και στο πλαίσιο αυτό οφείλει να δείχνει ψύχραιμος ανεξαρτήτως με το πως αισθάνεται, γιατί η συμπεριφορά του επηρεάζει την συμπεριφορά χιλιάδων.

Βέβαια στο έργο του William Shakespeare, “Αγάπης Αγώνας Άγονος“, η ομορφιά του έγκειται ακριβώς σε αυτό. Δείχνει την ανθρώπινη πλευρά και τις αδυναμίες αυτού του ανθρώπου, ο οποίος παλεύει συνεχώς με τα πάθη του και τις βαθύτερες εσωτερικές ζωτικές δυνάμεις που του ασκούν συνεχόμενη πίεση. Επιπρόσθετα εκθέτει όλες τις κοινωνικές ομάδες, κυρίως τους μεγαλοαστούς και τις κοινωνικά δυνατές ομάδες εξουσίας οι οποίες συχνά λόγω θέσης κάνουν κατάχρηση δύναμης.

Και όλο αυτό διαδραματίζεται μέσα σ ‘έναν ονειρικά ατμοσφαιρικό κόσμο τον οποίο έχει χτίσει ο Λύσανδρος Σπετσιέρης με την ομάδα του. Ένας κόσμος μέσα στον οποίο μπορεί να σε μπερδέψει ανάμεσα στο τι είναι πραγματικά αλήθεια και τι ψέμα, κάνοντάς σε να ταξιδέψεις με την φαντασία σου μέσα από τις εικόνες και τις ακραίες σχέσεις που γεννιούνται από τους ηθοποιούς επί σκηνής.

Άννα Παπαδάκη: Πριγκίπισσα της Γαλλίας

Ο ρόλος μου στην παράσταση είναι η Πριγκίπισσα της Γαλλίας. Μια νεαρή γυναίκα που πηγαίνει στη Ναβάρα συνοδευόμενη από τις ευνοούμενες της για να διαπραγματευτεί με τον βασιλιά την επιστροφή εδαφών στη γαλλική κυριότητα. Ένα από τα στοιχεία που, κατά τη γνώμη μου, διακρίνουν την παράσταση είναι η προσέγγιση των χαρακτήρων μέσα από την αμεσότητα που υπαγορεύει η ανθρώπινη φύση τους. Αυτή είναι που μάς συνδέει μαζί τους σήμερα. Η ματαιοδοξία, η ευφυία, ο ενθουσιασμός, η αφέλεια, ο εγωισμός και η αδυναμία τους κάτω από το πρίσμα του ερωτευμένου εαυτού τους.

Ο έρωτας ως αίσθημα, ως κατακτητής, ως ιδέα και ως φυσική και αναπόσπαστη δυνατότητα του ανθρώπου που πυροδοτεί το πνεύμα, ανατρέπει την τάξη και αλλάζει τους κανόνες είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο κινείται το σύνολο.

Πολύ σημαντικό στοιχείο που διαφοροποιεί την παράσταση είναι ότι επί σκηνής ο ακαδημαϊσμός μένει πίσω, η ποίηση όμως παραμένει και τιμάται, όχι μόνο μέσω του κειμένου και της μετάφρασης της Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη, αλλά και μέσα από την ατμόσφαιρα που δημιουργείται και παίζει κυρίαρχο ρόλο. Η σύνθεση των εικόνων σε συνδυασμό με την κίνηση, το ηχητικό περιβάλλον και τη μουσική ενεργοποιούν συνειρμούς και αναφορές από τη συνολική εμπειρία μας στη ζωή και την τέχνη.

Στο ανέβασμα αυτό, το χιούμορ δρα ως καταλύτης πνευματικότητας σε αυτό που οι χαρακτήρες βιώνουν ως τραγικό, δηλαδή την ήττα τους να επιβληθούν στον έρωτα. Αποπειρώνται να επικρατήσουν, διαπράττουν ύβρη, μάχονται και τελικά παραδίνονται. Ο θεός έχει χιούμορ και ο θεός Έρωτας έχει ακόμα περισσότερο.

Βάσια Βαλκανιώτη: Κινησιολογική και χορογραφική επιμέλεια

Στην παράσταση Αγάπης Αγώνας Άγονος σε σκηνοθεσία Λύσανδρου Σπετσιέρη συμβάλλω στο κομμάτι της κινησιολογικής και χορογραφικής επιμέλειας. Ο Λύσανδρος δουλεύει πολύ εικονοκλαστικά, επομένως εξαρχής η κατεύθυνσή μας ήταν να δημιουργήσουμε έναν ανοιχτό διάλογο μεταξύ σώματος και χώρου. Χρειαζόμασταν σώματα μάχιμα, έτοιμα και παρόντα. Σώματα με αντίσταση, αλλά και άρσεις, εκρήξεις, σώματα σε ένα διαρκή αγώνα να υπερβαίνουν τα όρια και να νικούν το φόβο τους. Δουλέψαμε με ασκήσεις ενδυνάμωσης, ενώ δημιουργήσαμε κινησιολογικές καταστάσεις μη συνηθισμένες, ή ακόμα μη γνώριμες για τα σώματα των ηθοποιών, με σκοπό να ανακαλύψουν νέα πεδία κινησιολογικά, να ερευνήσουν και να αντλήσουν υλικό για το χαρακτήρα που υποδύονται.

Με δεδομένο ότι ο θίασος αποτελείται από 15 άτομα, με σώματα διαφορετικά, με διαφορετική κινησιολογική αντίληψη και δεξιότητα, ήταν πρόκληση να συντονιστούν σε μια ολότητα, συμπαγούς και ενιαίου ρυθμού και να επικοινωνήσουν, σαν ομάδα, με ένα κοινό κινητικό λεξιλόγιο. Ένα κινητικό κώδικα, που να εξυπηρετεί τον κόσμο που φέρει το έργο, αλλά και να αναδεικνύει τις δυναμικές, τις εντάσεις και τις υφέσεις του. Στις πρόβες εργαστήκαμε προς την κατεύθυνση του σωματοποιημένου λόγου, προς την ενοποίηση λόγου και κίνησης. Αφήνωντας την καθημερινότητα έξω, δημιουργήσαμε το χώρο και το χρόνο για να μπούμε σε ένα κόσμο, όσο το δυνατόν μεγαλύτερης διαθεσιμότητας και να αφήσουμε τα πράγματα να συμβούν.

Όπως τα πρόσωπα του έργου, που μπαίνουν σ’ ένα ονειρικό περιβάλλον, στο δάσος, που είναι γεμάτο από ερωτισμό, πάθη και επιθυμίες, με άλλη θερμοκρασία, άλλες συνθήκες, απαγορευμένες. Με συνθήκες που δημιουργούν στο σώμα άλλη ενέργεια, ετοιμάζοντάς το να ανοίξει και να γοητευτεί από το άλλο. Το άλλο που θαυμάζει και με το οποίο επιδιώκει να ενωθεί. Το σώμα συσπάται, συστρέφεται, αγωνίζεται και αγωνιά, αλλά καταλήγει έκθετο και εκστατικό απέναντι στον Έρωτα. Τον Έρωτα που ταράσσει, ανατρέπει σχέδια, παρεκκλίνει και αφυπνίζει. Τον Έρωτα που τελικά είναι μια επαναστατική πράξη.

Ερατώ Τζαβάρα: Σχεδιασμός βίντεο

Για την παράσταση Αγάπης Αγώνας Άγονος συμβάλλω ως σχεδιαστής βίντεο για τη δημιουργία βίντεο προβολών στο σκηνικό χώρο. Το έργο αυτό διαδραματίζεται σε διαφορετικές τοποθεσίες, το παλάτι, τους αγρούς, το δάσος. Η σκηνογραφική προσέγγιση είναι πολύ λιτή, με τη χρήση ελάχιστων καθημερινών σκηνικών αντικειμένων, οπότε το βίντεο καλύπτει την ανάγκη μεταφοράς μας σε διαφορετικά φυσικά τοπία. Τα τοπία αυτά είναι άλλοτε πλήρως ρεαλιστικά, ο αγρός π.χ. απεικονίζεται ως ένας αγρός, άλλοτε πιο αλληγορικά και αφηρημένα.

Επίσης, η παράσταση ξεκινάει με την εισαγωγή στο όνειρο μιας απλής κοπέλας, της Ζακνέτας, δίνοντας τον υπαινιγμό ότι ό,τι συμβαίνει θα μπορούσε να κατοικεί στην φαντασία της και μόνο. Εδώ, το βίντεο, υπηρετεί στην εικονογράφηση ενός φαντασιακού, μη ρεαλιστικού χώρου, ανοίγοντας πολλαπλές ερμηνείες καθώς ξετυλίγεται η πλοκή και το συναίσθημα. Άρα, το βίντεο στο σύνολό του, βοηθάει στην επέκταση και τον εμπλουτισμό του σκηνικού χώρου σε μια δραματουργία που είναι πλούσια από μετακινήσεις, συμβάντα και συμβολισμούς.

Είναι η πρώτη φορά που δουλεύω με το Λύσανδρο Σπετσιέρη και την ενθουσιώδη αυτή ομάδα συντελεστών. Και πρώτη φορά που καταπιάνομαι με έργο του Σαίξπηρ. Αυτό που κρατάω είναι το χιούμορ φυσικά, που διατρέχει ούτως ή άλλως το κείμενο, αλλά και την ιδιαίτερα σουρεαλιστική προσέγγιση του Λύσανδρου στην απόδοσή του. Τα σκηνικά απρόοπτα και η κατά στιγμές γκροτέσκα διάθεση στον τρόπο που χορογραφείται η δράση επί σκηνής, ανοίξανε ενδιαφέροντα σημεία διαλόγου με τον ψηφιακό χώρο, εισάγοντας έντονα το παράδοξο στον τρόπο απεικόνισης και αφήγησης.

Λύσανδρος Σπετσιέρης: Σκηνοθεσία

Στο Αγάπης Αγώνας Άγονος ξεπετάγεται ένα πνεύμα ασυγκράτητο, ατακτοποίητο, χωρίς περιορισμούς. Διαμορφώνει έναν κόσμο «γεμάτο» που συνδυάζει την ποίηση με το αστείο. Έναν κόσμο που αφήνει ίχνη να τον ανακαλύψεις και ελευθερία να τον φανταστείς. Ο Σαίξπηρ τοποθετεί για ακόμα μία φορά τους ήρωες στη σκηνή για να τους ανοίξει διάπλατα μπροστά στον θεατή τον οποίο και καλεί να συμμετάσχει στην παράδοξη αυτή μελέτη σαν ίσος προς ίσο.

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Δεκατέσσερα, Καλλιρρόης 10, Αθήνα

Ημέρες και ώρες: Από 13/1 | Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 | Κάθε Σάββατο στις 18:00

Τιμές εισιτηρίων: Από 10 ευρώ 

Προπώληση: viva.gr

Διαβάστε επίσης:

Αγάπης Αγώνας Άγονος, του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο Δεκατέσσερα